کدئین در برابر هیدروکدون- تفاوت آنها در چیست؟

هیدروکدون و کدئین هر دو داروهای مسکن میباشد که عمدتاً برای کنترل درد و سرفه کردن مورد استفاده قرار می گیرد. از هر دوی این داروها به طور گسترده ای به عنوان داروهای دردزا و بازدارنده ی سرفه استفاده می شود. این مقاله به بررسی تقاوت میان کدئین و هیدروکدون می پردازد.
کدئین همانند هیدروکدون یک داروی دردزای افیونی و بازدارنده سرفه می باشد. کدئین به درمان علل ایجاد علایم نمی پردازد ولی به فرو نشاندن علایم کمک می کند. از آن معمولاً برای فرو نشاندن درد ملایم و خفیف استفاده می شود. کدئین به فرو نشاندن درد توسط تغییر در روشی که مغز و سیستم عصبی مرکزی به درد پاسخ می دهد،کمک می کند. از آن همچنین در ترکیب با داروهای دیگر برای کاهش سرفه کردن استفاده می شود. کدئین با سرکوب کردن محرک در سیستم عصبی مرکزی که باعث سرفه کردن می شود، به فرو نشاندن سرفه کردن کمک می کند. از طرف دیگر، هیدروکدون برای فرو نشاندن درد شدید و هنگامی که داروهای دیگر بی تأثیر است، مورد استفاده قرار می-گیرد. آن همچنین یک مسکن افیونی نیز می باشد و فرو نشاندن سرفه کردن به وسیله ی همان مکانیزم کدئین کمک می کند.
هیدروکدون و کدئین هر دو از غلاف گیاه خشخاش تولید می شود. کدئین از ماده ی داخل غلاف تولید می شود. آن همچنین از مورفین نیز مشتق می شود. هیدروکدون تا حدودی یک ماده ی شبه افیونی ترکیبی است که در ابتدا از گیاه تولید و سپس در نهایت در آزمایشگاه فرآوری می شود. پس، از دو ماده ساخته می شود: یکی کدئین است و دیگری ماده ی شیمیایی است که تبائین نامیده می شود. هیدروکدون دارویی قوی تر از کدئین است و بدین خاطر احتمال اعتیاد و عوارض جانبی بالاتری نیز دارد.
مقایسه
تهیه و آماده سازی
کدئین یک آلکالوئید افیونی است که در گیاه خشخاش یافت می شود. هیدروکدون یک ماده شبه افیونی نیمه مصنوعی است. کدئین ماده افیونی است که به طور طبیعی در گیاه خشخاش یافت می شود و تاریخچه ی استفاده ی طولانی مدتی در میان انسان ها دارد.
تجویز و مصرف دارو
کدئین و هیدروکدون به طور خوراکی مصرف می شود. کدئین اغلب برای مصرف هر چهار تا 6 ساعت یک عدد تجویز می شود. هیدروکدون معمولاً هر دوازده ساعت مصرف می شود. هر چند، مصرف دارو باید طبق دستور پزشک انجام بگیرد.
دسترس پذیری
کدئین به صورت قرص و محلول برای مصرف خوراکی در دسترس است. کدئین را برای کاهش درد می توان به صورت تزریقی نیز مصرف کرد ولی این کار به ندرت صورت می گیرد زیرا، می تواند باعث ایجاد اثرات خطرناکی شود.
هیدوکدون اکثراً به صورت کپسول خوراکی مصرف می شود. هیدروکدون به شکل شربت برای فرو نشاندن سرفه کردن نیز در دسترس است.
عوارض جانبی
عوارض جانبی کدئین عبارت است از سرگیجه، حالت تهوع، تنگی نفس، خشکی دهان، واکنش های آلرژیک، یبوست، درد در ناحیه ی شکم، خارش و ایجاد جوش.
عوارض جانبی ویکودین عبارت است از حالت تهوع، استفراغ، یبوست، حواس پرتی، سرگیجه، خواب آلودگی و اسپاسم حالب.
برندها
کدئین تنها با ماده ی تشکیل دهنده ی خود یا داروهای دردزای دیگر مثل آسپرین ساخته می شود. نام های مشهور عبارت است از کودیت، تیلنول با کدئین، کوداپرین و کودامول.
هیدروکدون در برندهای بسیاری در دسترس است. نام های مشهور برای هیدروکدون عبارت است از ویکدودین، لورتاب و ویکوپروفن. هیدروکدون اکثراً با ترکیب با داروهای دیگر خصوصاً استامینوفن تولید می شود. افزودنی های دیگر عبارت است از استامینوفن/پاراستامول، آسپرین یا ایبوپروفن.
موارد استعمال
از کدئین برای پیش گیری از سرفه کردن، درد ملایم م خفیف، اسهال و اضطراب استفاده می شود. از آن به عنوان داروی ضد افسردگی نیز استفاده می شود. از کدئین برای مهار انقباض های زایمان پیش از موعد و انفارکتوس میوکارد استفاده می شود و کاربردهای دیگری نیز دارد.
از هیدورکدون نیز برای جلوگیری از سرفه کردن استفاده می شود ولی معمولاً برای مهار درد شدید مورد استفاده قرار می گیرد.
ترک دارو
اثرات ترک کدئین و ویکودین می تواند دردناک باشد ولی کشنده نیست. ترک کدئین دردناک تر و آهسته تر از ویکودین است. افیون را می-توان تحت مراقبت پزشک به بهترین صورت ترک کرد.
اگر مصرف دارو به طور ناگهانی قطع شود، عوارض جانبی ترک کردن می تواند شدید باشد. اگر مصرف دارو به یک باره قطع نشود و دوز دارو به تدریج کاهش یابد، می توان از ایجاد عوارض جانبی جلوگیری کرد.
قانون
برای تولید و فروش هیدروکدون و کدئین در ایالات متحده قوانینی وضع شده است. خرید دارو بدون نسخه پزشک غیر قانونی است. در ایالات متحده، هیدروکدون بسته به واحدهای دوز آن یک داروی دسته دو یا سه به حساب می آید. برای مثال، ویکودینی که از هیدروکدون و استامینوفن ساخته شده است در دسته سه قرار می گیرد زیرا، استامینوفن دوز هیدروکدون موجود در قرص را کاهش می دهد. کدئین در ایالات متحده یک مسکن دسته سه به حساب می آید.
سوء مصرف
استفاده ی طولانی مدت از ویکودین و کدئین می تواند منجر به وابستگی و اعتیاد ذهنی یا فیزیکی شود. هر چند، افراد دارای درد مدوام نباید مصرف دارو را به خاطر ترس از ایجاد وابستگی قطع کنند. هنگامی که از آن ها به عنوان کاهنده ی درد استفاده می شود، احتمال ایجاد اعتیاد ذهنی کمتر است.
از کدئین و هیدروکدون نباید در دوز های بالا و برای مدت طولانی استفاده کرد. مصرف آن ها حتی در دوزهای معمول نیز می تواند باعث ایجاد مشکلات جدی شود. از همه مهم تر، قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.