معماى جعبه جادو حل نشدنى است!
تلويزيون خوب يا بد؟
براى تبليغات چى ها نيز كودكان شنوندگان كاملى به شمار مى روند: كودكان توصيه ها را مى پذيرند و تبليغات را باور مى كنند. آنها درباره برنامه ها بسيار كم سوال مى كنند و تقريبا هر روز با جنايت و انتقام و خشونت و تبليغات پرزرق و برق مواجه اند.
والدين نسبت به تلويزيون دو نظر دارند. آنها اين واقعيت را كه تلويزيون كودكان را مشغول مى كند و آنها را از توليد دردسر دور نگه مى دارد، مى پسندند در عين حال متوجه آسيب احتمالى نيز كه به چشم ها و گوش هاى كودكان مى رسد هستند. از لحاظ بينايى، متخصصان به ما اطمينان مى دهند كه حتى در تماشاى درازمدت تلويزيون هم آسيب جدى به چشمان كودك وارد نمى شود با وجود اين اطمينان كمترى نسبت به تاثير شديد تلويزيون روى شخصيت كودك وجود دارد.
متخصصان هم آراى گاه متناقضى دارند:
۲- تلويزيون براى كودكان خوب است، زيرا خشونتى كه با نمايش بيان مى شود، كودكان را در خلاص شدن از انگيزه هاى خصومت آميز يارى مى كند.
۳- تاثير تلويزيون بر كودكان اندك است. شكل گيرى شخصيت و ارزش هاى كودكان هنگام تاثيرپذيرى از والدين و همسالان انجام مى شود به هنگام تماشاى تصاوير روى يك پرده.
با وجود اين، واقعيتى انكارناپذير است كه همگان آن را مى پذيرند، تلويزيون بخش مهمى از شب و روز كودك را تلف مى كند. گاه بيشتر وقت آنها با تلويزيون مى گذرد تا با پدر و مادر. حتى اگر برنامه هاى تلويزيون تبليغات يا صحنه هاى خشونت بار نباشد، باز كودكان را از فعاليت هاى آموزنده تر باز مى دارد.
در برخى از خانواده ها كودكان در زمان ها و برنامه هاى معينى كه با تصويب والدين گزينش شده اند، حق تماشاى تلويزيون را دارند.
اين نوع از والدين معتقدند كه تلويزيون عين دارو بايد در اوقات تجويز شده و به اندازه مورد استفاده قرار بگيرد.
به واقع بسيارند والدينى كه احساس مى كنند نمى توان انتخاب برنامه هاى تلويزيون را كاملا به كودكان واگذار كرد. آنها ميل ندارند بگذارند كه فرزندانشان در اتاق نشيمن خانه خودشان تحت تاثير جنايتكاران و آدمكشان قرار بگيرند.
پدر و مادر اين حق را دارند كه اجازه ندهند فرزندانشان شاهد خشونت و تبليغات روزمره باشند.
در عين حال كه كودكان نبايد به تمامى از تراژدى بشرى نيز بى خبر بمانند. بايد از سرگرمى هايى كه در آنها خشونت انسان ها نسبت به يكديگر تراژدى نيست، بلكه يك قانون است، مورد حفاظت قرار بگيرند.
