اجزاء کشاورزی اورگانیک

کشاورزی ارگانیک یا طبیعی در اصل متشکل از تکنیک‌های ساده و سازگار با محیط زیست در کشاورزی است. استفاده از کودهای کمپوست، تناوب زراعی، و کنترل بیولوژیکی آفات، برخی از ویژگی‌های این نوع کشاورزی است.
کشاورزی اوگانیک شامل روش‌هایی است که از شیوه‌های مختلف کشاورزی سنتی مانند حداقل شخم، کمپوست، تناوب زراعی، کنترل بیولوژیکی آفات، و غیره استفاده کرده و از بکار بردن کودهای شیمیایی، حشره کش‌ها، تنظیم کننده‌های رشد، و اصلاح ژنتیکی گونه‌های محصول ممانعت به عمل می‌آورد. استفاده از تکنولوژی مدرن در ترکیب با شیوه‌های اورگانیک، به ایجاد محیطی متعادل و قابل تحمل جهت رشد محصول کمک می‌کند. کشاورزی ارگانیک به جای بهره‌برداری از منابع طبیعی در دسترس، رویکردی جامع در رشد محصولات دارد. اتحادیه‌ی بین المللی جنبش‌های کشاورزی ارگانیک (IFOAM) وظایفی را در ارتباط با تنظیم استانداردها و نظارت بر فعالیتهای کشاورزی ارگانیک در سراسر جهان بر عهده دارد.

اجزاء

کشت

کشت ارگانیک سیب زمینی
کشت چند محصولی (Polyculture) از جنبه‌های مهم این نوع کشاورزی است. در شکل سنتی، کشت به صورت تک محصولی و یا تک کشتی (monoculture) انجام می‌شود که این نوع کشت شامل پرورش یک محصول تنها در یک قطعه زمین معین می‌باشد. علت اصلی انجام آن، کاهش هزینه‌های تحمیل شده در کود، بذر، سموم دفع آفات، و غیره می‌باشد. با این حال، این نوع کشت نیز در دراز مدت مشکلاتی را به همراه دارد. کاهش حاصلخیزی خاک، به واسطه‌ی گرفتن مواد مغذی خاک طی یک دوره طولانی، و فرسایش خاک ناشی از انجام کشت تک محصولی است. علاوه بر این، آفات نسبت به مواد شیمیایی مورد استفاده جهت کنترل آنها، مقاوم می‌شوند. کشت چند محصولی در مقایسه با کشت تک محصولی رویکردی کاملا متفاوت نسبت به کشاورزی است. در این روش، انواع محصولات در یک قطعه زمین واحد کشت می‌شوند. این روش به جذب میکروبهای مختلف خاک کمک می‌کند. برخی محصولات به عنوان دافع آفات عمل می‌کنند، و این امر منجر به کنترل آفات به روشی ارگانیک می‌شود.

کود

کودهای کمپوست به منظور افزایش حاصلخیزی خاک در کشاورزی ارگانیک مورد استفاده قرار می‌گیرند. استفاده از کود سبز نیز روشی مناسب جهت افزودن مواد مغذی به خاک است. کود سبز شامل کشت گیاهانی با رشد برگهای حاصلخیز همچون یونجه و زیر خاک کردن آنها پیش از کشت محصول اصلی است. چنین محصولاتی مواد ارگانیکی که جهت رشد گیاه بسیار ضروری است، را به خاک می‌افزایند.

کنترل آفات

کنترل آفات یکی از جنبه‌های مهم در رشد هرگونه محصولی است. این روش شامل انجام فعالیت‌های مختلف جهت کنترل آفات، بدون استفاده از حشره کش‌ها و آفت کش‌های شیمیایی است. پرورش حشرات مفید بوسیله‌ی کاشت گیاهان مناسبی که این حشرات را به خود جذب می‌کنند، پیش برده می‌شود. این حشرات در واقع شکارچیانی هستند که انواع مضر آن را کنترل می‌کنند. گونه‌های مقاوم در برابر بیماری را جهت کشت برمی‌گزینند تا بدون نیاز به صرف هزینه‌ای برای آفت کش‌های گران قیمت، از بروز بیماری‌های مختلف جلوگیری شود. انواع خاصی از گیاهان تحت عنوان «محصولات همراه» جهت کنترل، دور ساختن و ممانعت از رشد آفات، کاشته می‌شوند. آفت کش‌های بیولوژیکی یا زیستی همچون عصاره‌ی درخت چریش (neem) در کنترل بسیاری از آفات مختلف مفید می‌باشند. انجام تناوب زراعی به اخلال در چرخه تولید مثل آفات کمک کرده و در نتیجه رشد آنها را مهار ساخته و از محصولات زراعی محافظت می‌نماید.

کشاورزی پایدار

اکوسیستم کشاورزی پایدار
هدف نخست پیروی از روش کشاورزی پایدار، حفظ اکوسیستم می‌باشد. از اینرو، این روش شامل حفظ مواد مغذی موجود در خاک، هوا دهی به آن، و استفاده از کودهایی که در خاک تجزیه می‌شوند، است. نتیجه‌ی بکارگیری این نوع کشاورزی حفظ خاک سالم بوده که بایستی قادر به تغذیه رشد گیاه برای یک دوره طولانی باشد.
جهت کاشت پایدار محصولات ضروری است که روش‌های کشاورزی ارگانیک را مورد استفاده قرار دهیم. این روش نه تنها به پرورش گیاهان با هزینه کمتری نسبت به روش سنتی کمک می‌کند، بلکه تعادل اکوسیستم ما را نیز حفظ می‌نماید.