مراقب وزن کوله پشتی بچه ها باشید
با فرا رسیدن سال تحصیلی جدید، بد نیست به توصیه متخصصین طب ورزشی و فیزیوتراپی توجه کنید. والدین باید توجه کنند که استفاده نادرست از کوله پشتی و کیفهای بیش از حد سنگین موجب افزایش بسیار خطر کشیدگی عضلات و مشکلات جدی پشت و کمر خواهد شد.
تحقیق جدیدی که درباره کودکان علاقمند به کوله پشتی در سنین آغز دبستان تا پایان دوره راهنمایی انجام شده است نشان میدهد که در صورتی که وزن کیف کوله پشتی بیش از ۱۰ تا ۱۵ درصد وزن دانش آموز باشد تغییرات ناسالم در وضعیت بدن و اندامها افزایش یافته و وخیمتر خواهد شد. توصیه متخصصین این است که وزن کیف را در همین محدوده تعیین شده- بین ۱۰ تا ۱۵ درصد وزن خود دانش آموز- حفظ کنید.
دکتر مری آن ویلمارت (Mary Ann Wilmarth) عضو انجمن متخصصین طب ورزشی چنین میگوید که کیف سنگین موجب میشود که پشت کودک بیش از حد به عقب کشیده شده و گودی کمر او زیاد شود، وضعیت بدنی او تغییر شکل داده و رو به جلو، با کمر پپیچ خورده یا متمایل به یک سمت شود.
این تغییرات در حالت و قرارگیری اندامها به تغییر و ناهنجاری ستون مهره ها منجر میشود. یک کوله پشتی بسیار سنگین موجب فعالیت بیش از حد ماهیچه ها میشود و آنها را خسته و منقبض کرده و در نتیجه گردن، شانه ها و پشت را نسبت به فشارها و ضربه های وارده آسیب پذیرتر خواهد کرد.
البته نباید فراموش کرد که دانش آموزان دبیرستان و دانشجویان هم از صدمات ناشی از کوله پشتی سنگین در امان نیستند. حمل کوله پشتی سنگی و بر دوش انداختن نادرست آن در هر سنی میتواند موجب صدمات جدی شود.
توصیه های انجمن طب ورزشی و فیزیوتراپی به این افراد از این قرار است:
• از هردو بند کیف استفاده کنید. آویختن کوله پشتی تنها بر یک شانه و با یک بند، موجب میشود که سنگینی کیف تنها به یک سمت بدن وارد شود. با انداختن دو بند بر روی هر دو شانه، وزن کیف بهتر تقسیم شده و بدن را در حالت مطلوبتری قرار میدهد.
• کیف را طوری بر دوش بیاندازید که بر روی قویترین عضلات میانه پشت قرار بگیرد. کیف باید صاف بر روی قسمت میانی پشت، در نزدیکی مرکز ثقل فرد قرار بگیرد. بندهای کیف باید طوری تنظیم شوند که بر دوش انداختن و بیرون آوردن کیف به راحتی انجام شود. در ضمن این بندها نباید تا حدی آزاد باشند که کیف از روی مرکز ثقل بدن پایینتر بیاید.
• علاوه بر سبک کردن بار، بهتر است لوازم داخل کیف را طوری بچینید که سنگین ترین اشیاء به پشت شما نزدیکتر باشند.
• کوله پشتیهایی که طراحی ارگونومیک دارند، ایمنی و راحتی بیشتری دارند. بندهایی که روی سینه و کمر بسته میشوند نیز میتوانند از تکانهای کیف جلوگیری کرده و وزن آنرا علاوه بر شانه، بر روی سینه و لگن تقسیم میکنند.
• کوله پشتیهای چرخدار نیز برای دانش آموزانی که نباید مدام از کلاسی به کلاس دیگر رفته یا از پله بالا و پایین بروند، توصیه شده اند. البته چنین کیفهایی باید دارای دسته ای بلند باشند که کودک برای کشیدن آن نیازی به خم شدن یا چرخیدن نداشته باشد و چرخهای کیف هم باید به اندازه ای بزرگ باشند که کیف از لغزیدن و واژگون شدن در امان باشد.
تحقیق جدیدی که درباره کودکان علاقمند به کوله پشتی در سنین آغز دبستان تا پایان دوره راهنمایی انجام شده است نشان میدهد که در صورتی که وزن کیف کوله پشتی بیش از ۱۰ تا ۱۵ درصد وزن دانش آموز باشد تغییرات ناسالم در وضعیت بدن و اندامها افزایش یافته و وخیمتر خواهد شد. توصیه متخصصین این است که وزن کیف را در همین محدوده تعیین شده- بین ۱۰ تا ۱۵ درصد وزن خود دانش آموز- حفظ کنید.
دکتر مری آن ویلمارت (Mary Ann Wilmarth) عضو انجمن متخصصین طب ورزشی چنین میگوید که کیف سنگین موجب میشود که پشت کودک بیش از حد به عقب کشیده شده و گودی کمر او زیاد شود، وضعیت بدنی او تغییر شکل داده و رو به جلو، با کمر پپیچ خورده یا متمایل به یک سمت شود.
این تغییرات در حالت و قرارگیری اندامها به تغییر و ناهنجاری ستون مهره ها منجر میشود. یک کوله پشتی بسیار سنگین موجب فعالیت بیش از حد ماهیچه ها میشود و آنها را خسته و منقبض کرده و در نتیجه گردن، شانه ها و پشت را نسبت به فشارها و ضربه های وارده آسیب پذیرتر خواهد کرد.
البته نباید فراموش کرد که دانش آموزان دبیرستان و دانشجویان هم از صدمات ناشی از کوله پشتی سنگین در امان نیستند. حمل کوله پشتی سنگی و بر دوش انداختن نادرست آن در هر سنی میتواند موجب صدمات جدی شود.
توصیه های انجمن طب ورزشی و فیزیوتراپی به این افراد از این قرار است:
• از هردو بند کیف استفاده کنید. آویختن کوله پشتی تنها بر یک شانه و با یک بند، موجب میشود که سنگینی کیف تنها به یک سمت بدن وارد شود. با انداختن دو بند بر روی هر دو شانه، وزن کیف بهتر تقسیم شده و بدن را در حالت مطلوبتری قرار میدهد.
• کیف را طوری بر دوش بیاندازید که بر روی قویترین عضلات میانه پشت قرار بگیرد. کیف باید صاف بر روی قسمت میانی پشت، در نزدیکی مرکز ثقل فرد قرار بگیرد. بندهای کیف باید طوری تنظیم شوند که بر دوش انداختن و بیرون آوردن کیف به راحتی انجام شود. در ضمن این بندها نباید تا حدی آزاد باشند که کیف از روی مرکز ثقل بدن پایینتر بیاید.
• علاوه بر سبک کردن بار، بهتر است لوازم داخل کیف را طوری بچینید که سنگین ترین اشیاء به پشت شما نزدیکتر باشند.
• کوله پشتیهایی که طراحی ارگونومیک دارند، ایمنی و راحتی بیشتری دارند. بندهایی که روی سینه و کمر بسته میشوند نیز میتوانند از تکانهای کیف جلوگیری کرده و وزن آنرا علاوه بر شانه، بر روی سینه و لگن تقسیم میکنند.
• کوله پشتیهای چرخدار نیز برای دانش آموزانی که نباید مدام از کلاسی به کلاس دیگر رفته یا از پله بالا و پایین بروند، توصیه شده اند. البته چنین کیفهایی باید دارای دسته ای بلند باشند که کودک برای کشیدن آن نیازی به خم شدن یا چرخیدن نداشته باشد و چرخهای کیف هم باید به اندازه ای بزرگ باشند که کیف از لغزیدن و واژگون شدن در امان باشد.
