علایم استرس در کودکان

برای کودکان همه چیز آنگونه که ما فکر می‌کنیم نیست. اوقاتی وجود دارد که آن‌ها حتی استرس و پیامدهای آن را تجربه می‌کنند. این مقاله به درک استرس در کودکان کمک می‌کند.
بسیاری از بزرگسالان ممکن است متفاعد نشوند که کودکان نیز ممکن است تحت استرس قرار بگیرند. به هر حال کودکان افرادی هستند که بهترین خواب ، خوراک و تفریح را دارند و والدین از آن‌ها مراقبت می‌کنند. ولی همیشه اینطور نیست. آن‌ها نیز ادراک ، احساسات و طرز فکر خود را دارند که در صورت تحت تأثیر قرار گرفتن به صورت منفی خود را به شکل نگرانی و استرس آشکار می‌کند. در اکثر موارد، علایم استرس در کودکان می‌تواند نشان دهنده‌ی وضعیت بحرانی باشد که اعضای خانواده‌ی آن‌ها در آن قرار دارد. این علایم می‌تواند روانشناختی یا جسمی باشد.

علایم جسمی

در ادامه به علایم جسمی اشاره شده است که ممکن است نشان دهنده‌ی استرس در کودکان باشد:

• بیماری‌های پوستی
• تشدید آسم
• اختلالات خواب
• سردرد
• دردهای عضلانی
• خستگی

علایم روانشناختی

• تغییرات رفتاری مانند پرخاشگری و تحریک پذیری بیش از حد ، ناامید شدن سریع، شب ادراری و غیره می‌تواند توسط استرس در کودکان ایجاد شود.
• گرایش به انزوا ، احساس گناه و دروغ گفتن بدون دلیل نیز می‌تواند رخ دهد.
• بچه‌های کم سن و سال‌تر عادت‌هایی مانند دست کردن توی دماغ ، بازی کردن با موها یا مکیدن انگشتان را بروز می‌دهند.
• بچه‌های بزرگتر ممکن است علایمی مانند گوش نکردن به حرف والدین یا معلم یا آزار و اذیت بچه‌های دیگر را از خود نشان دهند.

برخی از کودکانی که در معرض استرس شدید قرار دارند ممکن است دچار اختلال رفتاری شوند که اختلال استرس پس از سانحه PSTD نامیده می‌شود. برخی علایم رایج این اختلال در کودکان عبارت است از:

• افزایش ترس و اضطراب
• حساسیت زیاد نسبت به صداهای بلند یا ناگهانی
• از دست دادن علاقه نسبت به دوستان یا بازی‌های معمول خود

دلایل دیگر می‌تواند متولد شدن کودک جدیدی در خانواده ، عدم حمایت کافی از طرف معلم ، به خطر افتادن حریم خصوصی توسط دیگران و غیره باشد.

چه کاری می‌توان در این باره انجام داد؟

استراحت زیاد و رژیم غذایی مغذی مؤثرترین روش برای کنار آمدن با استرس است. هر چند، در مواجه با استرس و علایم ناخوشایند آن مشارکت و مسئولیت پذیری والدین جایگزینی ندارد. اجازه ندهید ارتباط میان شما و فرزندانتان مختل شود. اختصاص دادن مقداری از وقت برای بودن در کنار فرزندانتان از اهمیت بالایی برخوردار است. اکثر اوقات استرس در کودکان با حرف زدن با والدین کاهش می‌یابد. حرف زدن با فرزندانتان کمک خواهد کرد که منشأ ایجاد استرس را بیابید و به کمک همدیگر می‌توانید راه حلی برای آن پیدا کنید.
همچنین توجه کردن به علایم غیر عادی مانند پرخاشگری بیش از حد که کودکان از خود نشان می‌دهند از اهمیت برخوردار است. هر چند، خونسرد کردن کودکی که بیش از حد پرخاشگری می‌کند کار دشواری است ولی درک کنید که آن‌ها این کار را از عمد انجام نمی‌دهند و باید دلیلی برای این کار وجود داشته باشد. پس، خونسرد بودن کمک خواهد کرد که علت را پید کنید و مهم‌تر از همه به فرزندتان کمک خواهد کرد که با علت ایجاد استرس مبارزه کند.
همیشه برای همه‌ی والدین‌ها ممکن نیست که اوقات زیادی را با فرزندان خود سپری کنند. نشان دادن مقداری علاقه به کارهای روزمره‌ی آن‌ها می‌تواند به آن‌ها بفهماند که حتی کارهایی که آن‌ها انجام می‌دهند نیز از اهمیت برخوردار است. در اکثر موارد، والدین به قدر کافی مهارت دارند تا به فرزندانشان در کنار آمدن با استرس کمک کنند ولی اگر متوجه تغییرات شدید در رفتار فرزندان خود شوند باید حتماً توجه جدی به این مسئله داشته باشند.