حديث عبادت حضرت زهرا(س)
نويسنده: محمود لطيفى
فروغ فرشتگان
علل الشرايع، ج 1: ص 215.
راوى مىگويد:
از حضرت صادق(ع) علت نامگذارى حضرت فاطمه(س) را به - زهرا - پرسيدم. فرمود: چون وقتى كه در محراب عبادتش به نماز مىايستاد فروغ نورش براى ساكنان آسمان مىدرخشيد همانگونه كه نور ستارگان آسمان براى زمينيان مىدرخشد.
دلداده حق
حضرت فاطمه(س) به اين جهت «بتول» ناميده شد كه از همه بريده و دل به خدا بسته بود.
تنديس عبادت
ما كان فى هذه الامة اعبد من فاطمة(س) كانت تقوم حتى تورم قدماها.
مناقب، ج3: ص 341.
حسن بصرى مىگويد:
در ميان امت اسلام، كسى خداپرستتر از فاطمه نبود. آنقدر در نماز مىايستاد كه قدمهايش ورم مىكرد.
نياز نماز
ارشاد القلوب: 105.
حضرت فاطمه(س) در نمازش از ترس خدا نفس نفس مىزد و - گريه در گلويش مىشكست - .
قدرشناس قدر
و كانت فاطمة(س) لا تدع احدا من اهلها ينام تلك الليلة - ليلة القدر - و تداويهم بقلة الطعامو تتاهب لها من النهار و تقول: محروم من حرم خيرها.
دعائم الاسلام، ج 1: 282.
حضرت على(ع) فرمود:
فاطمه(س) نمىگذاشت كسى از اهل خانه در شبهاى قدر به خواب رود به آنان غذاى كم مىداد و از روز قبل براى احياى شب قدر آماده مىشد و مىفرمود: محروم كسى است كه از بركات اين شب محروم باشد.
نثار و ايثار
كانت فاطمة(س) اذا دعت تدعوا للمؤمنين و المؤمنات و لا تدعوا لنفسها فقيل لها يا بنت رسول الله(ص) انك تدعين للناس و لا تدعين لنفسك فقالت: الجار ثم الدار. علل الشرايع، ج 1:216.
حضرت موسى بنجعفر از پدرانش نقل مىكند: هرگاه حضرت فاطمه(س) دعا مىكرد براى زنان و مردان مؤمن دعا مىكرد و براى خود دعا نمىكرد، به او گفته شد: چرا شما براى مردم دعا مىكنيد اما براى خودتان دعا نمىكنيد؟ فرمود: اول همسايه آنگاه خانه.
وقت دعا
اصعد على الضراب - الظراب - فاذا رايت عين الشمس قد تدلى للغروب فاعلمنى حتى ادعو.
معانى الاخبار:399.
حضرت فاطمه(س) گويد: شنيدم پيامبر(ص) فرمود: غروب روز جمعه ساعتى است كه هر كس آن را مراقبت كند و در آن لحظه دعا كند دعايش مستجاب شود. - حضرت زهرا - براى درك آن ساعت - به خدمتكارش مىگفت: بر فراز بلندى برو و هر گاه ديدى نيمه خورشيد غروب نمود مرا خبر كن تا دعا كنم.
دو ركعت نماز
كان لامى فاطمة صلاة تصليها علمها جبرئيل، ركعتان تقرء فى الاولى: الحمد مرة و: انا انزلناه فى ليلة القدر، ماة مرة و فى الثانية: الحمد مرة و ماة مرة: قل هو الله احد، فاذا سلمتسبحت تسبيح الطاهرة عليها السلام.
جمال الاسبوع:173.
امام صادق(ع) فرمود:
مادرم فاطمه(س) همواره دو ركعت نماز را مىخواند كه جبرئيل به او آموخته بود، در ركعت اول آن پس از حمد صد بار سوره قدر و در ركعت دوم پس از حمد صد بار سوره توحيد را مىخوانى، و پس از سلام نماز تسبيحات حضرتش را نيز مىگويى.
هديه بىنظير
كنزالعمال 2:57.
اميرالمؤمنين(ع) به حضرت زهرا گفت تا برود و از پيامبر خادمى بخواهد، او نيز رفت و ضمن نشان دادن پينههاى دستش گفت: آسياب كردن مرا به زحمت انداخته است و آنگاه درخواستخادمى كرد. پيامبر در پاسخ فرمود: آيا نمىخواهى - به جاى خادم - هديهاى به تو دهم كه از همه دنيا ارزشمندتر باشد؟ هنگامى كه براى خواب آماده شدى سى و چهار بار «اللهاكبر» و سى و سه بار «الحمدلله» و سى و سه بار «سبحان الله» بگو.
تسبيح تربت
وسائل الشيعه، ج 4:1033.
امام صادق(ع) فرمود:
تسبيح حضرت فاطمه(ع) نخى بود كه بر آن به تعداد تكبيرات - 34 عدد گره زده بود و آن را در دستش مىچرخانيد و تكبير و تسبيح مىگفت تا وقتى كه حمزه شهيد شد تسبيحى از تربت او ساخت. و از آن پس ساختن تسبيح در ميان مردم رواج يافت.
منبع:ماهنامه كوثر