ماجراي زندگي ايوب (ع)

نام حضرت ايوب ـ عليه السلام ـ چهار بار به عنوان يكي از پيامبران و بندگان صالح خدا ذكر شده است.[1]
گرچه طبق بعضي از روايات، ايوب از نوادگان يكي از مؤمنان به حضرت ابراهيم ـ عليه السلام ـ بود[2] ولي از آيه 84 انعام استفاده مي‎شود كه او از نواده‎هاي حضرت ابراهيم ـ عليه السلام ـ يا حضرت نوح ـ عليه السلام ـ مي‎باشد.
علامه طبرسي در مجمع البيان، سلسله نسب حضرت ايوب ـ عليه السلام ـ را چنين ذكر نموده: «ايوب بن اموص بن رازج بن روم بن عيصا بن اسحاق بن ابراهيم ـ عليه السلام ـ»[3] بنابراين ايوب با پنج واسطه به حضرت ابراهيم ـ عليه السلام ـ مي‎رسد[4] و از سوي ديگر مادر ايوب ـ عليه السلام ـ، از نواده‎هاي حضرت لوط ـ عليه السلام ـ بود.[5]
حضرت ايوب ـ عليه السلام ـ در سرزمين جابيه، يكي از نقاط معروف شام چشم به جهان گشود، و پس از بلوغ، از طرف خداوند به پيامبري مبعوث گرديد تا مردم آن سرزمين را از بت پرستي و فساد به سوي خداپرستي و عدالت بكشاند، او 93 سال عمر كرد.
آن حضرت هفده سال مردم آن سرزمين را به سوي خداي يكتا دعوت كرد، ‌هيچ كس جز سه نفر، به او ايمان نياوردند.
او همسر با ايمان و بسيار مهرباني به نام «رُحْمه» داشت كه در سخت‎ترين شرايط، به ايوب ـ عليه السلام ـ خدمت كرد، و نسبت به او وفاداري نمود.

ايوب ـ عليه السلام ـ غرق در نعمتهاي الهي

گرچه ايوب ـ عليه السلام ـ چندان در هدايت قوم خود توفيق نيافت، ولي خودسازي و صبر و استقامت او، همواره در تاريخ درس مقاومت و خودسازي به انسانها آموخته و مي‎آموزد، و موجب نجات انسانها مي‎شود.
حضرت ايوب ـ عليه السلام ـ بر اثر دامداري،‌داراي گوسفندان و شترها و گاوهاي بسيار شد، و ثروت كلاني به دست آورد، به علاوه در توسعة كشاورزي كوشيد، و داراي مزارع، باغها، ساربانان، چوپانان، غلامان و فرزندان بسيار گرديد.
ولي همة تلاشهايش براساس عدالت بود، حقوق الهي و حقوق مردم را ادا مي‎كرد، و همواره نعمت‎هاي الهي را شكر مي‎نمود، و هرگز امور مادي او را از عبادت الهي باز نداشت، اگر در انجام دو كار ناگزير مي‎شد، آن را كه براي بدنش دشوارتر و خشن‎تر بود برمي‎گزيد، و همواره در كنار سفره‎اش يتيمان حاضر بودند.
بعضي نوشته‎اند: ايوب ـ عليه السلام ـ هفت پسر و سه دختر داشت، و داراي شش هزار شتر و چهارده هزار گوسفند، و هزار جفت گاو و هزار الاغ بود.[6]
كوتاه سخن آن كه در ميان انواع نعمتهاي الهي از مادي و معنوي قرار داشت، و همواره شكر و سپاس الهي مي‎گفت، و به عبادت خدا اشتغال داشت، و به مستمندان رسيدگي مي‎كرد، و آن چه از وظايف و مسؤوليت‎هاي ديني و انساني بود، همه را به گونة شايسته انجام مي‎داد.

پی نوشت

[1] . نساء، 163؛ انعام، 84؛ انبياء، 83؛ صاد، 41.
[2] . بحار، ج 12، ص 284.
[3] . مجمع البيان، ج 4، ص 330.
[4] . در مورد سلسله نسب حضرت موسي ـ عليه السلام ـ چنين به دست مي‎آيد كه آن حضرت با شش واسطه به ابراهيم مي‎رسد، از اين رو ظاهراً ايّوب ـ عليه السلام ـ جلوتر از موسي ـ عليه السلام ـ مي‎زيست، و به همين خاطر ما در اين كتاب، شرح زندگي ايّوب ـ عليه السلام ـ را بر شرح زندگي موسي ـ عليه السلام ـ مقدم داشتيم. و در تاريخ نيز آمده: ايّوب ـ عليه السلام ـ قبل از موسي ـ عليه السلام ـ ظهور كرد (تاريخ انبياء عماد زاده، ص 453).
[5] . به نقل بعضي، رُحْمه دختر افراهيم بن يوسف ـ عليه السلام ـ بود، و به نقل ديگر دختر يعقوب ـ عليه السلام ـ بود. بحار، ج 12، ص 352 و 353 و در بعضي از عبارات به جاي رُحْمه،‌ رحيمه آمده است. (ارشاد القلوب، ج 1، ص 336)
[6] . اقتباس از تفسير نور الثقلين، ج 3، ص 445 و 446؛ تاريخ انبياء عماد زاده، ص 453 و 454.