درمان بيماران مبتلا به بيماري پوستي ويتيليگو
محققان پژوهشكده رويان با پيوند سلول‌هاي ملانوسيت موفق به درمان بيماران مبتلا به بيماري پوستي ويتيليگو شدند. پيش‌بيني مي‌شود از اوايل تابستان آينده اين درمان در اختيار بيماران كشور قرار گيرد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، بيماري ويتيليگو (لك و پيس) بيماري است كه با از دست دادن موضعي سلول‌هاي رنگدانه و ايجاد لكه‌هاي سفيد رنگ در پوست فرد ظاهر مي‌شود.
مشكل اصلي اين بيماران ناكارآمد بودن سلول‌هاي ملانوسيت است كه با جايگزيني اين سلول‌ها مي‌توان درمان مناسبي براي برطرف كردن اين ضايعات به كار برد.
دكتر “سعيد شفيعيان” متخصص پوست و همكار اين طرح تحقيقاتي روز شنبه در گفت‌وگو با خبرنگاران گفت در فاز اول اين تحقيق هشت بيمار بالاي ۱۲سال كه بيماري آنها تثبيت شده بود يعني طي يك سال اخير دچار ضايعه جديد پوستي نشده بودند، انتخاب شدند.
وي گفت در اين تحقيق در يك قسمت از پوست بيمار كه سلول‌هاي رنگدانه‌اي آنها سالم بود سلول‌هاي سالمي را با استفاده از جداسازي آنزيمي تحت شرايط كاملا استريل جدا و براي درمان به بيمار منتقل شد.
يكي از ويژگي‌هاي منحصر به فرد در اين تحقيق تفاوت روش انتقال سلول در اين تحقيق در مقايسه با روشهاي متداول دنيا است.
دكتر شفيعيان اضافه كرد در تمام دنيا براي انتقال اين سلول‌ها محل ضايعه پوستي تراشيده مي‌شود و سلول را انتقال مي‌دهند كه اين كار دوره نقاهت بيمار را طولاني تر مي‌كند اما در اين تحقيق از اين روشها استفاده نمي‌شود كه طول دوره نقاهت را به صفر مي‌رساند.
وي گفت در مطالعات مشابه در ساير كشورها معمولا به همراه تزريق سلول از اشعه ماوراء بنفش استفاده مي‌شود كه مي‌تواند براي بيمار عوارض ناگواري داشته باشد اما در اين مطالعه كه براي نخستين بار در سطح جهان انجام مي‌شود، بعد از تزريق، نيازي به استفاده از اشعه وجود ندارد.
دكتر شفيعيان گفت پيش بيني مي‌شود اين روش از اوايل تابستان سال آينده در خدمت درمان بيماران كشور قرار گيرد.
بيماري پوستي ويتيليگو بين يك دهم درصد تا دو درصد در كل دنيا شيوع دارد و در ايران نيز حدود ۶۰۰هزار نفر مبتلا به آن هستند كه از اين بين حدود ۲۰۰هزار بيمار با روشهاي متداول قابل درمان نيستند كه به كمك اين روش جديد مي‌توان درمانشان كرد.
وي گفت به كارگيري اين روش در كل دنيا بعد از دو تا سه هفته بيماري رو به بهبود مي‌رود كه در اين روش هم به همين صورت بود.
به گفته وي تمام افرادي كه در اين تحقيق مورد بررسي قرار گرفته بودند با پيوند سلول‌هاي ملانوسيت درمان شدند.
دكتر شفيعيان اظهار داشت نتايج به دست آمده در مراحل اوليه نشان مي‌دهد كه استفاده از اين روش كاملا بي‌خطر بوده و هيچ گونه عارضه‌اي براي بيمار ندارد و به سبب اينكه سلول‌ها منشا خودي دارند مشكل رد پيوند هم در مورد اين بيماران مطرح نيست.
نتايج بارز باليني در بيماراني كه ضايعه پوستي موضعي داشتند باعث ش تا مطالعه ديگري براي بررسي استفاده از اين روش درماني در بيماران مبتلا به ضايعات سيستميك طراحي و اجرا شود كه نتايج اين مطالعه نيز نشان مي‌دهد تزرق متوسط ۶۰۰هزار سلول در مساحت متوسط شش سانتي مترمربع مي‌تواند بعد از دو هفته موجب شروع پيگمانتاسيون شود.
دكتر شفيعيان افزود محققان اميدوارند با توسعه روشهاي كشت و جداسازي براي سلول‌هاي ملانوسيت در آينده‌اي نزديك بتوان بتوان مشكل ضايعات بيماري ويتليگو را درمان كرد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، بيماري ويتيليگو (لك و پيس) بيماري است كه با از دست دادن موضعي سلول‌هاي رنگدانه و ايجاد لكه‌هاي سفيد رنگ در پوست فرد ظاهر مي‌شود.
مشكل اصلي اين بيماران ناكارآمد بودن سلول‌هاي ملانوسيت است كه با جايگزيني اين سلول‌ها مي‌توان درمان مناسبي براي برطرف كردن اين ضايعات به كار برد.
دكتر “سعيد شفيعيان” متخصص پوست و همكار اين طرح تحقيقاتي روز شنبه در گفت‌وگو با خبرنگاران گفت در فاز اول اين تحقيق هشت بيمار بالاي ۱۲سال كه بيماري آنها تثبيت شده بود يعني طي يك سال اخير دچار ضايعه جديد پوستي نشده بودند، انتخاب شدند.
وي گفت در اين تحقيق در يك قسمت از پوست بيمار كه سلول‌هاي رنگدانه‌اي آنها سالم بود سلول‌هاي سالمي را با استفاده از جداسازي آنزيمي تحت شرايط كاملا استريل جدا و براي درمان به بيمار منتقل شد.
يكي از ويژگي‌هاي منحصر به فرد در اين تحقيق تفاوت روش انتقال سلول در اين تحقيق در مقايسه با روشهاي متداول دنيا است.
دكتر شفيعيان اضافه كرد در تمام دنيا براي انتقال اين سلول‌ها محل ضايعه پوستي تراشيده مي‌شود و سلول را انتقال مي‌دهند كه اين كار دوره نقاهت بيمار را طولاني تر مي‌كند اما در اين تحقيق از اين روشها استفاده نمي‌شود كه طول دوره نقاهت را به صفر مي‌رساند.
وي گفت در مطالعات مشابه در ساير كشورها معمولا به همراه تزريق سلول از اشعه ماوراء بنفش استفاده مي‌شود كه مي‌تواند براي بيمار عوارض ناگواري داشته باشد اما در اين مطالعه كه براي نخستين بار در سطح جهان انجام مي‌شود، بعد از تزريق، نيازي به استفاده از اشعه وجود ندارد.
دكتر شفيعيان گفت پيش بيني مي‌شود اين روش از اوايل تابستان سال آينده در خدمت درمان بيماران كشور قرار گيرد.
بيماري پوستي ويتيليگو بين يك دهم درصد تا دو درصد در كل دنيا شيوع دارد و در ايران نيز حدود ۶۰۰هزار نفر مبتلا به آن هستند كه از اين بين حدود ۲۰۰هزار بيمار با روشهاي متداول قابل درمان نيستند كه به كمك اين روش جديد مي‌توان درمانشان كرد.
وي گفت به كارگيري اين روش در كل دنيا بعد از دو تا سه هفته بيماري رو به بهبود مي‌رود كه در اين روش هم به همين صورت بود.
به گفته وي تمام افرادي كه در اين تحقيق مورد بررسي قرار گرفته بودند با پيوند سلول‌هاي ملانوسيت درمان شدند.
دكتر شفيعيان اظهار داشت نتايج به دست آمده در مراحل اوليه نشان مي‌دهد كه استفاده از اين روش كاملا بي‌خطر بوده و هيچ گونه عارضه‌اي براي بيمار ندارد و به سبب اينكه سلول‌ها منشا خودي دارند مشكل رد پيوند هم در مورد اين بيماران مطرح نيست.
نتايج بارز باليني در بيماراني كه ضايعه پوستي موضعي داشتند باعث ش تا مطالعه ديگري براي بررسي استفاده از اين روش درماني در بيماران مبتلا به ضايعات سيستميك طراحي و اجرا شود كه نتايج اين مطالعه نيز نشان مي‌دهد تزرق متوسط ۶۰۰هزار سلول در مساحت متوسط شش سانتي مترمربع مي‌تواند بعد از دو هفته موجب شروع پيگمانتاسيون شود.
دكتر شفيعيان افزود محققان اميدوارند با توسعه روشهاي كشت و جداسازي براي سلول‌هاي ملانوسيت در آينده‌اي نزديك بتوان بتوان مشكل ضايعات بيماري ويتليگو را درمان كرد.
