تغذيه دوران اوليه زندگي (تولد تا 10 سالگي)
در بسياري از برنامه هاي غذايي مسائل به شکلي خيلي کلي ارائه مي شود. کلسيم بيشتر بخوريد، مواظب کلسترول خون خود باشيد، مصرف فيبرها را افزايش دهيد و ... .
چنين تعميم هاي وسيع و گسترده اگر اشاره ايي به عادات غذايي روزانه شما نمي کند درواقع به آنچه که شما بايد بر آن تاکيد نماييد و حتي به طور مشخص تر به اين موضوع نيز که سن شما چطور بر نوع غذاهايي که انتخاب مي کنيد تاثير مي گذارد نيز توجه اي نمي کند.
بشر در حال تکامل، پيشرفت و رشد هستند. هر دوره با لذت ها و نياز ها، خاطرات مخصوص به خود همراه است و هر مرحله نيازهاي غذايي مخصوص به خود را دارد.
شير مادر از بروز حساسيت غذايي و محيطي جلوگيري مي کند. در 4 تا 6 ماهگي اکثر بچه ها شروع به چشيدن غذاهايي مي کنند که قرار است درآينده آنها را بخورند. تقريبا در اين دوران بعضي از والدين از بابت چاقي فرزندانشان نگران مي شوند.
اما لازم به ذکر است که نگراني موردي ندارد. اگر شما قبل از دوسالگي دريافت چربي را محدود کنيد بيش از منفعت، ضرر به کودک خود رسانده ايد. زيرا کودک شما با اين سوءتغذيه در زمينه رشد دچار عقب افتادگي خواهد شد.
قبول کنيد که کودک شما به درصد بالاتري از چربي در برنامه غذايي اش نياز دارد تا مغز و بدن بشکل نرمال رشد کرده و پرورش يابد.
اگر قصد داريد با مواد لبني کودک خود را بين سنين 1 تا 2 سالگي تغذيه نماييد بهتر است از شير کامل و پرچرب استفاده کنيد. متخصصين مخالف دادن شير گاو به کودکان زير يکسال مي باشند زيرا عموما حساسيت زا مي باشد .
در ضمن بين پيشرفت بيماري ديابت و شير در نوزاداني که بطور ژنتيکي مبتلا به ديابت هستند (آمادگي و زمينه ديابت را بطور ژنتيکي دارا هستند) ارتباطي ديده شده ، پس اگر ترجيح مي دهيد به کودک خود شير ندهيد پس از آوکادو، کره، بادام زميني و ديگر دانه هاي روغني که حاوي ميزان بالايي چربي هستند استفاده کنيد.
پس از دو سالگي سرعت رشد در کودکان کاهش مي يابد و بذر بيماري قلبي در آنها افشانده شده و ذخاير چربي شرياني در کودکان در سن 3 سالگي يافت مي شود. اين سن زمان رسيدگي و دقت در ميزان و نوع دريافت چربي در کودکان مي باشد .
بعضي از پزشکان بر اين اعتقاد هستند که به کوکان 2 ساله و بالاتر اجازه ندهيد که بيش از 30 درصد از کالري مورد نيازشان را از چربي ها بدست آورند و حتي بعضي به ميزان 25 درصد اصرار دارند. زمان غذا خوردن بايد طولاني و همراه با تنوع و لذت باشد .
رعايت بهداشت را هنگام تغذيه کودکان بايد جدي گرفت. مجبور کردن بچه به غذاخوردن هيچ فايده اي نخواهد داشت. وعده هاي کوچک غذايي را براي کودکان در نظر بگيريد و در عين حال سعي کنيد غذاي جديد در برنامه غذايي اشان قرار دهيد و خودتان هم با اشتها آن غذاها را همراه آنها ميل کنيد تا اشتها و ميل به خوردن را در آنان تحريک نماييد.
به طور کلي کودکاني که با غذاهاي کامل و باکيفيت و ارزش غذايي بالا تغذيه مي شوند کمتر احتياج به مکمل هاي غذايي پيدا مي کنند. اما در کودکان زير سه سال کمبود آهن و کم خوني مشاهده مي شود.
در نتيجه خانواده هاي گياهخوار و غير گياهخوار بايد توجه خاص به اين مقوله داشته باشند. غذاهاي گياهخواري به طور خاص حاوي ميزان بالايي آهن مي باشند و شامل لوبياها، تخم مرغ ،نخود، ميوه هاي خشک شده ، نان، ماکاروني غني شده، غلات و گياهان برگ سبز مي باشند.
آهن به دو شکل يافت مي شود يکي در گوشت و يکي هم در غذاهاي گياهي. در طي اين دوران که سن رشد استخوان ها مي باشد کلسيم يک ماده غذايي حياتي و ضروري محسوب مي شود. ميزان کلسيمي که بايد در اين دوران مصرف شود روزانه بين 800 الي 1200 ميلي گرم مي باشد.
بعضي منابع سرشار از کلسيم شامل لبنيات کم چربي( شير بدون سرشير) آب سيب و آب پرتغال تقويت شده و شيربرنج و غلات و شير سوياي تقويت شده مي باشد.
اگر در مناطقي زندگي مي کنيد که زمستان هاي طولاني دارد ، مصرف ويتامين D يکي ديگر از ضروريات غذايي شما محسوب مي شود. زيرا ويتامين D با تابش آفتاب ساخته مي شود. پس بايد به شکل تکميلي استفاده شود.
ويتامين A نيز در ايجاد ديوار محافظتي بدن در برابر بيماري ها و عفونت ها و تقويت قدرت بينايي نقش بسزايي ايفا مي نمايد و در دانه هاي سبز و زرد و نارنجي ، سيب زميني ، گرمک، اسفناج، گوجه فرنگي و هويج يافت مي شود .
منبع: http://www.koodakaneh.com/
چنين تعميم هاي وسيع و گسترده اگر اشاره ايي به عادات غذايي روزانه شما نمي کند درواقع به آنچه که شما بايد بر آن تاکيد نماييد و حتي به طور مشخص تر به اين موضوع نيز که سن شما چطور بر نوع غذاهايي که انتخاب مي کنيد تاثير مي گذارد نيز توجه اي نمي کند.
بشر در حال تکامل، پيشرفت و رشد هستند. هر دوره با لذت ها و نياز ها، خاطرات مخصوص به خود همراه است و هر مرحله نيازهاي غذايي مخصوص به خود را دارد.
تولد تا 10 سالگي
شير مادر از بروز حساسيت غذايي و محيطي جلوگيري مي کند. در 4 تا 6 ماهگي اکثر بچه ها شروع به چشيدن غذاهايي مي کنند که قرار است درآينده آنها را بخورند. تقريبا در اين دوران بعضي از والدين از بابت چاقي فرزندانشان نگران مي شوند.
اما لازم به ذکر است که نگراني موردي ندارد. اگر شما قبل از دوسالگي دريافت چربي را محدود کنيد بيش از منفعت، ضرر به کودک خود رسانده ايد. زيرا کودک شما با اين سوءتغذيه در زمينه رشد دچار عقب افتادگي خواهد شد.
قبول کنيد که کودک شما به درصد بالاتري از چربي در برنامه غذايي اش نياز دارد تا مغز و بدن بشکل نرمال رشد کرده و پرورش يابد.
اگر قصد داريد با مواد لبني کودک خود را بين سنين 1 تا 2 سالگي تغذيه نماييد بهتر است از شير کامل و پرچرب استفاده کنيد. متخصصين مخالف دادن شير گاو به کودکان زير يکسال مي باشند زيرا عموما حساسيت زا مي باشد .
در ضمن بين پيشرفت بيماري ديابت و شير در نوزاداني که بطور ژنتيکي مبتلا به ديابت هستند (آمادگي و زمينه ديابت را بطور ژنتيکي دارا هستند) ارتباطي ديده شده ، پس اگر ترجيح مي دهيد به کودک خود شير ندهيد پس از آوکادو، کره، بادام زميني و ديگر دانه هاي روغني که حاوي ميزان بالايي چربي هستند استفاده کنيد.
پس از دو سالگي سرعت رشد در کودکان کاهش مي يابد و بذر بيماري قلبي در آنها افشانده شده و ذخاير چربي شرياني در کودکان در سن 3 سالگي يافت مي شود. اين سن زمان رسيدگي و دقت در ميزان و نوع دريافت چربي در کودکان مي باشد .
بعضي از پزشکان بر اين اعتقاد هستند که به کوکان 2 ساله و بالاتر اجازه ندهيد که بيش از 30 درصد از کالري مورد نيازشان را از چربي ها بدست آورند و حتي بعضي به ميزان 25 درصد اصرار دارند. زمان غذا خوردن بايد طولاني و همراه با تنوع و لذت باشد .
رعايت بهداشت را هنگام تغذيه کودکان بايد جدي گرفت. مجبور کردن بچه به غذاخوردن هيچ فايده اي نخواهد داشت. وعده هاي کوچک غذايي را براي کودکان در نظر بگيريد و در عين حال سعي کنيد غذاي جديد در برنامه غذايي اشان قرار دهيد و خودتان هم با اشتها آن غذاها را همراه آنها ميل کنيد تا اشتها و ميل به خوردن را در آنان تحريک نماييد.
به طور کلي کودکاني که با غذاهاي کامل و باکيفيت و ارزش غذايي بالا تغذيه مي شوند کمتر احتياج به مکمل هاي غذايي پيدا مي کنند. اما در کودکان زير سه سال کمبود آهن و کم خوني مشاهده مي شود.
در نتيجه خانواده هاي گياهخوار و غير گياهخوار بايد توجه خاص به اين مقوله داشته باشند. غذاهاي گياهخواري به طور خاص حاوي ميزان بالايي آهن مي باشند و شامل لوبياها، تخم مرغ ،نخود، ميوه هاي خشک شده ، نان، ماکاروني غني شده، غلات و گياهان برگ سبز مي باشند.
آهن به دو شکل يافت مي شود يکي در گوشت و يکي هم در غذاهاي گياهي. در طي اين دوران که سن رشد استخوان ها مي باشد کلسيم يک ماده غذايي حياتي و ضروري محسوب مي شود. ميزان کلسيمي که بايد در اين دوران مصرف شود روزانه بين 800 الي 1200 ميلي گرم مي باشد.
بعضي منابع سرشار از کلسيم شامل لبنيات کم چربي( شير بدون سرشير) آب سيب و آب پرتغال تقويت شده و شيربرنج و غلات و شير سوياي تقويت شده مي باشد.
اگر در مناطقي زندگي مي کنيد که زمستان هاي طولاني دارد ، مصرف ويتامين D يکي ديگر از ضروريات غذايي شما محسوب مي شود. زيرا ويتامين D با تابش آفتاب ساخته مي شود. پس بايد به شکل تکميلي استفاده شود.
ويتامين A نيز در ايجاد ديوار محافظتي بدن در برابر بيماري ها و عفونت ها و تقويت قدرت بينايي نقش بسزايي ايفا مي نمايد و در دانه هاي سبز و زرد و نارنجي ، سيب زميني ، گرمک، اسفناج، گوجه فرنگي و هويج يافت مي شود .
منبع: http://www.koodakaneh.com/
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
