واقعیاتی در مورد کبوتر نیکوبار

گفته می‌شود معمولاً کبوترها بسیار متعارف و مایه‌ی آزار هستند. اما از کبوتر نیکوبار – یک پرنده‌ی با شکوه و پر زرق و برق - به خاطر پرهای زینتی و رنگارنگش، دیدن کنید. این مقاله در مورد سکونت گاه و تغذیه‌ی این پرنده و اطلاعات
چهارشنبه، 24 شهريور 1395
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: علی اکبر مظاهری
موارد بیشتر برای شما
واقعیاتی در مورد کبوتر نیکوبار
واقعیاتی در مورد کبوتر نیکوبار

 

مترجم : بهروزی
منبع:راسخون



 

گفته می‌شود معمولاً کبوترها بسیار متعارف و مایه‌ی آزار هستند. اما از کبوتر نیکوبار – یک پرنده‌ی با شکوه و پر زرق و برق - به خاطر پرهای زینتی و رنگارنگش، دیدن کنید. این مقاله در مورد سکونت گاه و تغذیه‌ی این پرنده و اطلاعات جالب دیگر در مورد او، به شما می‌گوید.

شکم‌های قدرتمند!

یکی از سازگاری‌های این پرنده این است که سنگدان‌های بسیار قوی دارند (قسمتی از شکم که برای خرد کردن غذا به کار می‌رود). این موضوع به آنها کمک می‌کند تا از دانه‌های سفت که فقط انسان‌ها می‌توانند بخورند، تعذیه کنند و در سنگدان خود آنها را خرد کنند.
کبوتر نیکوبار (کالئوناس نیکوباریکا) یکی از بزرگ‌ترین کبوترها است و تنها عضو این نژاد است. آن هم چنین به کبوتر کرکس وار، کبوتر پر دار و کبوتر دم سفید مشهور است. این کبوتر بر خلاف خویشاوند نزدیک خود، دودو (خاکستری)، پرهای زینتی رنگارنگی دارد. این پرندگان تنها در برخی از بخش‌های دنیا مثل جزایر آندامن و نیکوبار در جنوب شرقی آسیا یافت می‌شوند. آنها تمام تلاش خود را می‌کنند تا فاصله‌ی خود را از انسان‌ها و پستانداران شکارچی حفظ کنند. رفتار آنها کاملاً متفاوت از کبوترها و قمری‌های دیگر است.
این پرندگان زیبا، خیلی کم مورد بررسی قرار گرفته‌اند و خیلی کم شناخته شده‌اند. رویت آنها امکان پذیر است اما در جزایر خیلی دور (بدون سکونت انسان) جوجه‌ی خود را به دنیا می‌آورند. بیایید تلاش کنیم تا اطلاعات بیشتری در مورد آنها به دست آوریم.

طبقه بندی علمی :

قلمرو : حیوانات
نژاد : چورداتا
گروه : اَوِس
زیر رده : نئورنیتس
پایین رده : نئوگناتائی
مافوق : نئو اَوِس
دسته : کلمبیفرمس
خانواده : کلمبیدائی
جنس : کالئوناس
گونه : سی. نیکوباریکا
واقعیاتی در مورد کبوتر نیکوبار

ظاهر :

او بدن محکم، سر کوچک، پاها و بالهای دراز و دم سفید کوچکی دارد. کبوترهای بالغ تا 16 اینچ رشد می‌کنند و وزنی در حدود 1 پوند دارند. ماده‌ها می‌توانند سنگین‌تر باشند.
پرهای روی سر و گردن، آبی خاکستری هستند. یال با پرهای دراز بنفش رنگ و رنگین کمانی پوشانده شده است.
پاهای او به رنگ قرمز متمایل به بنفش، هستند و چنگال‌های زرد و درازی دارند. نوک‌های قلابی آنها سیاه رنگ است و برآمدگی سیاه رنگی، نزدیک انتهای آن دارند. کبوترهای جوان، دم سفید خالص ندارند.
کبوترهای نیکوبار پرهای رنگارنگی به رنگ سبز تا آبی با سایه‌ی طلایی و مسی دارند.
هم نر و هم ماده پرهای زینتی مشابهی دارند اما می‌توانند به آسانی از هم متمایز بشونند. نر بزرگ‌تر از ماده است و عنبیه‌ی قهوه‌ای دارد اما ماده عنبیه‌ی سفید دارد. هم چنین ماده‌ها، برآمدگی کوچکتری روی نوک خود دارند.

گستره، سکونت گاه و تغذیه :

این کبوتر عمدتاً در آسیای جنوب شرقی و اقیانوس آرام یافت می‌شود. گستره‌ی آن از جزایر نیکوبار در دریای آندامن شروع می‌شود و تا تایلند، مالزی، اندونزی، فیلیپین و پاپوا گینه نو ادامه می‌یابد. آنها هم چنین در بخش‌هایی از جزایر سلیمان، پالائو، میانمار و جزایر نزدیک کامبوج و ویتنام یافت می‌شوند.
آنها زندگی در جنگل‌های کوچک و درختی را ترجیح می‌دهند و از جنگل‌های اصلی برای تغذیه استفاده می‌کنند. آنها هم چنین نزدیک جنگل‌های زمین پست و مانگرو دیده شده‌اند چون به تأمین مداوم غذا نیاز دارند. حتی با این که در گستره‌ی نسبتاً وسیعی پراکنده می‌شوند، اما به ندرت قابل رویت هستند چون ترجیح می‌دهند در جزایر کم سکونت و کم مزاحم، زندگی کنند. این پرندگان کاملاً کوچ نشین هستند چون به حرکت به جزایر مختلف ادامه می‌دهند.
این پرندگان از میوه‌ها و دانه‌های مختلف و برخی حشرات کوچک تغذیه می‌کنند. سنگدان محکم‌شان به تغذیه‌ی آنها از دانه‌هایی که پوسته‌ی خیلی سختی دارند، کمک می‌کند.

تولید مثل :

این پرندگان در طبیعت، در مکان‌هایی تولید مثل می‌کنند که هیچ مداخله‌ی انسانی وجود ندارد. هم چنین این پرندگان، تک همسر هستند در نتیجه جفت گیری می‌کنند. فصل جفت گیری با اظهار عشق شروع می‌شود و نرها خم می‌شوند و تعظیم می‌کنند و پرهای زینتی درخشان خود را نشان می‌دهند. دوره‌ی اظهار عشق می‌تواند چند روز طول بکشد.
این پرندگان می‌توانند در طول سال تولید مثل بکنند. کبوتر نر، مکان آشیانه را انتخاب می‌کند و تمام مواد مورد نیاز را جمع آوری می‌کند. سپس کبوتر ماده آنها را مرتب می‌کند. این پرندگان، لانه‌های پیچیده‌ای نمی‌سازند چون فقط به طور نامرتب از برخی شاخه‌های کوچک و برگ‌های خشک استفاده می‌کنند تا فقط جلوی غلت خوردن تخم را بگیرند. لانه‌ها در درختان ساخته می‌شوند اما خیلی از زمین فاصله ندارند. اگر منطقه شلوغ باشد، ممکن است آنها آن را در مکانی بالاتر بسازند. گاهی اوقات، یک لانه، اعضای دیگر گروه را دعوت می‌کند تا لانه‌های خود را در همان درخت بسازنند.
کبوترهای ماده در هر بار، فقط یک تخم می‌گذارند. شکل تخم بیضی است و رنگ آن سفید متمایل به آبی است. هر دو والد نوبت خود برای خوابیدن بر روی تخم به مدت 3 تا 4 هفته را دارند. وقتی جوجه به دنیا آمد، برهنه و زودرس است یعنی این که کاملاً به والدین خود وابسته است. کبوترهای بالغ، غذای خود را برمی‌گردانند و جوجه را با شیر حاصل تغذیه می‌کنند. جوجه‌ها فقط بعد از یک ماه مستقل می‌شوند اما ترجیح می‌دهند که مدت بیشتری در لانه بمانند. کبوترهای جوان تا دو سالگی دم تیره‌ای دارند و سپس دم سفید بالغ را به دست می‌آورند.
مادر می‌تواند تخم بعدی خود را بعد از این که اولین جوجه 40 روزه شد، بگذارد. طول عمر آنها در طبیعت 8 تا 12 سال و در قفس 10 تا 15 سال است.

برخی واقعیات :

دیده شده است که این پرندگان در دسته‌های بزرگ، تقریباً 85 پرنده، پرواز می‌کنند. آنها روز خود را برای یافتن دانه، حبه و حشرات در جنگل سپری می‌کنند. این پرندگان، در طول روز با وجود انسان مشکلی ندارند اما در شب، جزایر متروکه را ترجیح می‌دهند و به آنها کوچ می‌کنند.
دم سفید این پرندگان عمدتاً وقتی پرواز می‌کنند، دیده می‌شود. این دم، پرندگان دیگر را به هنگام پرواز در شب و یا تاریکی راهنمایی می‌کند. هر کدام از آنها، دم دیگری را دنبال می‌کند و پرواز گروهی و دسته‌ای را مدیریت می‌کنند.
واقعیاتی در مورد کبوتر نیکوبار
این پرندگان توانایی این را دارند تا آب را بمکند (همانند کاری که ما با نی انجام می‌دهیم). این ویژگی در تمام کبوترها مشترک است اما پرندگان دیگر باید نگاه کنند تا آب را بنوشند.
برخی پرندگان مشهور هستند به این که پرهای زینتی گردن خود را راست نگه می‌دارند به ویژه مثلاً نرها در اظهار عشق و یا گاهی اوقات به هنگام پرخاش و دعوا.
این پرندگان خیلی آوایی نیستند اما معمولاً بغ بغو می‌کنند. آنها صدایی از خود درمی‌آورند که شبیه این است که یک گراز خرخر می‌کند، تا شکارچیان را بترسانند.

حفاظت :

متأسفانه، این گونه‌های رنگارنگ به صورت "گونه‌های نزدیک به آسیب" توسط IUCN عنوان شده‌اند. جمعیت دقیق آنها نامعلوم است اما تعداد آنها در حال کاهش است. تملک جزایر و مناطق جنگلی و تمیزی، موجب کاهش آنها شده است. هم چنین وجود شکارچیانی مثل گربه و موش در مناطق تکثیر و تولید مثل آنها، باعث کشته شدن بسیاری از آنها شده است. و در نهایت این که شکار! این پرندگان برای غذا، تجارت حیوان خانگی و سنگ‌های سنگدان‌ خود شکار می‌شوند. سنگ‌های سنگدان آنها به عنوان جواهرات فروخته می‌شوند. افراد زیادی تلاش می‌کنند تا این گونه‌ها را حفظ کنند. امیدوارم در این راه موفق بشوند!

 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط
موارد بیشتر برای شما