نویسنده: بهزاد زمانی مقدم
داروهای هومیوپاتی/ داروهای پرمصرف
میازم: |
سوگرایی: |
استعداد ابتلا به بیماری: |
ارتباط با گرما و سرما: |
محدودهی عملکرد:
تمرکز اصلی دارو بر پردههای مخاطی حلق و مجاری تنفسی، تمام غضروفها، تمام مفاصل و استخوانها، غضروفهای گوش، بینی، شیپور استاش، اعضای تناسلی زنانه و مردانه.ویژگیهای ساختاری:
معمولاً کشیده و لاغرند. افرادی که تحت تأثیرهای بدِ ناشی از خودارضایی و اثرات بد استفاده از جیوه هستند.تصویر شخصیتی دارو:
تندخو و عصبی، ظهور ناگهانی دردها و نشانهها. شوکهای الکتریکی در خواب. سرگیجه و دردهای نورالژیک. وجود نقطه یا لکهای برجسته در محل دوشاخه شدن نای. خشونت صدای خوانندگان و سخنرانان. آبریزش و عطسه. ضعف جنسی و احساس درد له کننده در بیضهها. پرولاپس رحم با درد و خونریزی. روماتیسم مفصلی بدون تورم (اصطلاحاً روماتیسم هیستریک).عوارض بالینی:
خستگی و ناتوانی مغز، دیابت، اگزوستوز، مشکلات قلبی، لارنژیت، از بین رفتن صدا، اعضای تناسلی مردانه، پرولاپس رحم، روماتیسم، عوارض حلق.مدالیتهها:
تشدید:
با حرکت ماشین یا سوارکاری، با لمس شدن یا بغل شدن، صحبت کردن، آواز خواندن، و در ظهر.ملاحظات:
- در اثرات بد ناشی از استفادهی جیوه، سیفلیس، افراط جنسی و خودارضایی.- داروی خوبی پس از Alumina است.
منبع مقاله :
زمانی مقدم، بهزاد؛ (1386)، راهنمای درمان هامیوپاتیک، تهران: اطلاعات