بهترین آنتی بیوتیک برای جوش صورت

آکنه وولگاریس یا آکنه ‏ی ساده، یک بیماری پوستی بسیار مایوس کننده برای بسیاری از نوجوانان می‏ باشد. بروز ناخوشایند جوش بر روی صورت، پشت و دیگر مناطق بدن به واسطه ی تولید بیش از حد چربی توسط غده ‏های چربی ‏دار ایجاد می ‏گردد.
گزینه ‏های قابل اعتماد درمان جوش صورت استفاده از صابون‏ های معطر، کاربرد کرم‏ های پوست با چربی کمتر و از همه مهم‏تر، تجویز داروهای آنتی باکتریایی می ‏باشد. آنتی بیوتیک با بسیاری از روش‏ها با مشکل جوش مبارزه کرده، که باعث کاهش و یا کشتن گونه ‏های باکتریایی عمده می ‏گردد.
تجمع چربی بیش از حد باعث گرفتگی منافذ پوست می‏ گردد. این‏ها در ترکیب با سلول‏ های مرده محیط پرورش برای باکتری‏ ها ایجاد می‏ کنند که منجر به قرمزی پوست، درد و علائم التهابی می‏ گردد. نوجوانانی که آکنه و جوش صورت دارند اغلب به دنبال روشی ساده برای از بین بردن جوش می ‏باشند.

بهترین آنتی بیوتیک برای جوش صورت چیست؟

هترین آنتی بیوتیک برای جوش صورت
 
 

روش تاثیر آنتی بیوتیک بر آکنه

مصرف آنتی بیوتیک برای جوش صورت به‌طور گسترده‌ای به‌منظور کاهش تعداد باکتری‌های مسئول التهاب و همچنین کاهش التهاب پوستی صورت می‌گیرد. این داروها به‌ویژه در موارد آکنه متوسط تا شدید که به درمان‌های موضعی پاسخ نمی‌دهند، بسیار مؤثر هستند.

آنتی بیوتیک‌هایی مانند تتراسایکلین‌ها و ماکرولیدها با هدف قرار دادن باکتری Cutibacterium acnes، که یکی از عوامل اصلی در تشدید آکنه است، عمل می‌کنند.

آنتی بیوتیک برای جوش صورت از دو طریق عمده به بهبود آکنه کمک می‌کنند.
 

• نخست، آنتی بیوتیک برای جوش صورت با کاهش تعداد باکتری‌های C. acnes، میزان تولید مواد التهابی توسط این باکتری‌ها را کاهش می‌دهد. این مواد التهابی، مانند آنزیم‌ها و سیتوکین‌ها، معمولاً باعث تحریک سیستم ایمنی بدن و بروز التهاب در فولیکول‌های مو می‌شوند.
• دوم، آنتی بیوتیک برای جوش صورت با مهار پاسخ التهابی سیستم ایمنی، شدت التهاب و تورم مرتبط با آکنه را کاهش می‌دهد.

   
 

بهترین آنتی بیوتیک برای جوش صورت

انتخاب بهترین آنتی بیوتیک برای درمان جوش صورت بستگی به‌شدت آکنه، نوع پوست و تاریخچه پزشکی فرد دارد و باید توسط متخصص پوست تجویز شود. با این حال، چندین آنتی بیوتیک خوراکی و موضعی وجود دارند که به‌طور گسترده‌ای برای درمان آکنه استفاده می‌شوند.
در ادامه، مهم‌ترین انواع آنتی بیوتیک برای جوش صورت را معرفی کرده و مزایا و معایب هرکدام را توضیح می‌دهیم.
 

1. داکسی‌سایکلین (Doxycycline)

داکسی‌سایکلین یکی از آنتی بیوتیک‌های خانواده تتراسایکلین است که به دلیل اثربخشی بالا و تحمل‌پذیری نسبتاً خوب، به‌طور گسترده در درمان آکنه متوسط تا شدید تجویز می‌شود. داکسی‌سایکلین با کاهش رشد Cutibacterium acnes و کاهش التهاب ناشی از آکنه عمل می‌کند.
مزایا:

• اثربخشی بالا در کاهش ضایعات التهابی آکنه
• نسبت به دیگر داروهای خانواده تتراسایکلین، مانند مینوسایکلین، عوارض جانبی کمتری دارد.

 
معایب:

• حساسیت به نور و افزایش خطر آفتاب‌سوختگی
• ممکن است باعث تحریک معده شود؛ بنابراین توصیه می‌شود با غذا مصرف گردد.

2. مینوسایکلین (Minocycline)

مینوسایکلین یکی دیگر از آنتی بیوتیک‌های خانواده تتراسایکلین است و به دلیل قدرت نفوذ بالای آن به بافت‌های چربی پوست، برای درمان آکنه‌های مقاوم‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرد. مینوسایکلین علاوه‌بر مهار رشد باکتری C. acnes، اثرات ضد التهابی نیز دارد.
مزایا

• اثربخشی در موارد آکنه مقاوم
• نفوذ بهتر به بافت‌های عمیق‌تر پوست

 
معایب:

• ممکن است به‌مرور زمان باعث تغییر رنگ پوست و دندان‌ها شود.
• عوارض جانبی نادری مانند سرگیجه و مشکلات کبدی

 

3. اریترومایسین (Erythromycin)

اریترومایسین از دسته آنتی بیوتیک‌های ماکرولید است که به‌ویژه در افرادی که نمی‌توانند از تتراسایکلین‌ها استفاده کنند (مانند زنان باردار یا کودکان)، تجویز می‌شود. این آنتی بیوتیک برای جوش صورت به کاهش باکتری‌های C. acnes و التهاب مرتبط با آکنه کمک می‌کند.
مزایا:

• مناسب برای افرادی که به تتراسایکلین‌ها حساسیت دارند.
• می‌تواند به‌صورت موضعی نیز استفاده شود.

 
معایب:

• خطر بروز مقاومت باکتریایی بالاست، به‌ویژه در استفاده طولانی‌مدت
• ممکن است باعث ناراحتی‌های گوارشی شود.

 

4. کلیندامایسین (Clindamycin)

کلیندامایسین یک آنتی بیوتیک برای جوش صورت از گروه لینکوزامیدها است که به‌صورت موضعی برای درمان آکنه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو با کاهش باکتری‌های C. acnes و کنترل التهاب، در بهبود آکنه‌های خفیف تا متوسط مؤثر است.
مزایا:

• اثربخشی: مطالعات نشان داده‌اند که استفاده از کلیندامایسین موضعی ۱ درصد برای ۸ هفته، باعث کاهش قابل توجهی در آکنه‌های متوسط می‌شود.
• ترکیب با درمان‌های دیگر: پزشکان معمولاً کلیندامایسین را با سایر درمان‌ها مانند بنزوئیل پراکسید یا رتینوئیدها تجویز می‌کنند تا اثربخشی درمان افزایش یابد و خطر مقاومت باکتریایی کاهش یابد.

معایب:

• عوارض جانبی: ممکن است این آنتی بیوتیک برای جوش صورت، باعث تحریک پوست، خشکی، سوزش، و در موارد نادر واکنش‌های آلرژیک شود. همچنین، استفاده طولانی‌مدت از این دارو می‌تواند منجر به ایجاد مقاومت باکتریایی شود.
• محدودیت‌های مصرف: کلیندامایسین به‌طور معمول برای درمان‌های کوتاه‌مدت (حدود ۳ تا ۴ ماه) تجویز می‌شود.

 

تتراسایکلین (Tetracycline)

تتراسایکلین یک آنتی بیوتیک کلاسیک و یکی از اولین داروهایی است که برای درمان آکنه استفاده شده است. این دارو با کاهش رشد باکتری C. acnes و کاهش التهاب پوست عمل می‌کند.
مزایا:

• مقرون‌به‌صرفه و دسترسی آسان
• اثربخشی خوب در کاهش ضایعات التهابی آکنه

 
معایب:

• نیاز به مصرف چندین بار در روز
• خطر عوارض جانبی مانند حساسیت به نور و مشکلات گوارشی

 

6. آزیترومایسین (Azithromycin)

آزیترومایسین یک آنتی بیوتیک ماکرولید دیگر است که گاهی به‌عنوان جایگزین اریترومایسین تجویز می‌شود. این آنتی بیوتیک برای جوش صورت به دلیل داشتن نیمه‌عمر طولانی، معمولاً نیاز به مصرف روزانه ندارد و دوز مصرفی آن کمتر است.
مزایا:

• نیاز به مصرف کمتر در طول روز
• مناسب برای افرادی که به تتراسایکلین‌ها حساسیت دارند

 
معایب:

• خطر بروز مقاومت باکتریایی.
• ممکن است باعث عوارض جانبی گوارشی شود.

مصرف آنتی بیوتیک برای جوش صورت چه مشکلاتی ایجاد می‌کند؟

اگرچه مصرف آنتی بیوتیک برای درمان جوش گاهی اجتناب‌ناپذیر است، اما مصرف این داروها در بلندمدت می‌تواد با مشکلات زیر همراه باشد:

• مقاومت باکتریایی: مصرف طولانی‌مدت آنتی بیوتیک برای جوش صورت می‌تواند منجر به مقاومت باکتری‌ها در برابر این داروها شود. مقاومت باکتریایی به این معناست که باکتری‌ها به‌تدریج نسبت به اثرات آنتی بیوتیک مقاوم شده و درمان‌های معمولی دیگر کارایی لازم را نخواهند داشت. این موضوع می‌تواند باعث شود که در آینده، درمان‌های موثر کمتری برای آکنه یا سایر عفونت‌ها در دسترس باشد.
• عوارض جانبی پوستی: آنتی بیوتیک‌های موضعی مانند کلیندامایسین ممکن است باعث ایجاد تحریک، خشکی، قرمزی و سوزش پوست شوند. در موارد نادر، واکنش‌های آلرژیک نیز ممکن است رخ دهد که شامل تورم، خارش، یا کهیر می‌شود.
• اختلال در تعادل میکروبی پوست: مصرف آنتی بیوتیک‌ها می‌تواند تعادل طبیعی باکتری‌های مفید و مضر روی پوست را مختل کند. این اختلال می‌تواند به مشکلات دیگری مانند افزایش رشد باکتری‌های مقاوم یا مخمرها و در نتیجه، بروز عفونت‌های قارچی یا سایر مشکلات پوستی منجر شود.
• تداخل با سایر درمان‌ها: آنتی بیوتیک‌های خوراکی و موضعی ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشند. این تداخل می‌تواند اثرات داروهای دیگر را کاهش داده یا عوارض جانبی آن‌ها را افزایش دهد.
• عوارض جانبی سیستمیک: آنتی بیوتیک‌های خوراکی مانند تتراسایکلین‌ها و ماکرولیدها ممکن است باعث بروز عوارض جانبی سیستمیک شوند. این عوارض شامل مشکلات گوارشی مانند تهوع، استفراغ، و اسهال، حساسیت به نور خورشید، و در موارد نادر، مشکلات کبدی یا کلیوی می‌شود.
• تاثیر منفی بر سلامت عمومی: استفاده طولانی‌مدت از آنتی بیوتیک‌ها می‌تواند باعث تغییر در فلور طبیعی بدن شود، که ممکن است منجر به بروز عفونت‌های ثانویه مانند عفونت‌های قارچی دستگاه تناسلی یا روده‌ای گردد.

 

نکات مهم برای مصرف آنتی بیوتیک برای درمان جوش

هنگام مصرف آنتی بیوتیک‌ها برای درمان جوش، رعایت نکات زیر بسیار مهم است:

• تجویز پزشک: همیشه آنتی بیوتیک‌ها را تحت نظر پزشک مصرف کنید. پزشک براساس نوع و شدت آکنه، نوع مناسب آنتی بیوتیک، دوز و مدت زمان مصرف را تعیین می‌کند.
• رعایت مدت زمان مصرف: آنتی بیوتیک‌ها باید طبق مدت زمانی که پزشک تجویز کرده، مصرف شوند. حتی اگر جوش‌ها بهبود یافتند، نباید درمان را قبل از اتمام دوره قطع کنید؛ زیرا ممکن است باکتری‌ها مقاوم شوند.
• مصرف هم‌زمان با سایر داروها: آنتی بیوتیک‌ها معمولاً در ترکیب با داروهای دیگر مانند بنزوئیل پراکسید یا رتینوئیدها تجویز می‌شوند. این ترکیب به کاهش احتمال مقاومت باکتریایی کمک می‌کند و درمان را موثرتر می‌سازد.
• پرهیز از مصرف خودسرانه: هرگز آنتی بیوتیک‌ها را بدون تجویز برای درمان جوش خود مصرف نکنید. دارویی که برای یک نفر موثر بوده، ممکن است برای شما مناسب نباشد و حتی باعث بدترشدن شرایط شود.
• پیگیری عوارض جانبی: اگر در طول مصرف آنتی بیوتیک‌ها عوارض جانبی مانند خشکی شدید پوست، سوزش، خارش، یا هرگونه علامت آلرژی را تجربه کردید، سریعاً با پزشک خود تماس بگیرید.
• استفاده از ضدآفتاب: برخی از آنتی بیوتیک‌ها ممکن است حساسیت پوست به نور خورشید را افزایش دهند. در طول درمان، استفاده از ضدآفتاب با SPF بالا و پرهیز از قرارگرفتن در معرض نور مستقیم خورشید توصیه می‌شود.
• پرهیز از قطع ناگهانی: حتی اگر بهبودی زودهنگام مشاهده کردید، مصرف آنتی بیوتیک را بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید. قطع ناگهانی می‌تواند باعث بازگشت آکنه یا مقاوم‌شدن باکتری‌ها شود.
• رعایت بهداشت پوست: در کنار مصرف آنتی بیوتیک، مراقبت مناسب از پوست نیز اهمیت دارد. استفاده از محصولات پاک‌کننده ملایم، مرطوب‌کننده‌های غیرکومدوژنیک و اجتناب از دستکاری جوش‌ها می‌تواند به بهبود سریع‌تر کمک کند.
• انجام توصیه‌های غذایی: برخی از آنتی بیوتیک‌ها ممکن است با غذاها یا مکمل‌های خاص تداخل داشته باشند. به دستورالعمل‌های پزشک در مورد زمان و نحوه مصرف داروها در کنار غذا توجه کنید.
• آگاهی از خطر مقاومت باکتریایی: مصرف بیش از حد یا نادرست آنتی بیوتیک‌ها می‌تواند منجر به مقاومت باکتریایی شود. همیشه از مصرف بی‌رویه داروها پرهیز کنید و در صورت نیاز به ادامه درمان، با پزشک مشورت کنید.

   

درمان‌های مکمل آنتی بیوتیک

آنتی بیوتیک برای جوش صورت معمولا به‌تنهایی استفاده نمی‌شود؛ بلکه جزئی از یک نسخه کلی است.

درمان‌هایی که همراه آنتی بیوتیک برای جوش صورت استفاده می‌شوند، شامل موارد زیر هستند:

• بنزوئیل پراکسید: این دارو یک عامل ضد باکتریایی قوی است که با از بین بردن باکتری‌ها و کاهش التهاب، به درمان آکنه کمک می‌کند. ترکیب آن با آنتی بیوتیک‌ها مانع مقاومت باکتریایی می‌شود
• رتینوئیدها: مشتقات ویتامین A مانند ترتینوئین و آداپالن که با افزایش سرعت گردش سلولی و جلوگیری از انسداد منافذ پوست، جوش‌ها را کاهش می‌دهند. این داروها اغلب با آنتی بیوتیک‌ها برای بهبود اثربخشی درمان آکنه استفاده می‌شوند.
• اسیدهای آلفا و بتا هیدروکسی (مانند اسید سالیسیلیک): این اسیدها با لایه‌برداری سطح پوست و باز‌کردن منافذ مسدودشده، به کاهش جوش‌ها کمک می‌کنند. آن‌ها معمولاً در ترکیب با آنتی بیوتیک‌ها برای بهبود بافت پوست استفاده می‌شوند.
• اسپیرونولاکتون: دارویی که معمولاً برای زنان با آکنه هورمونی تجویز می‌شود. این دارو با کاهش تولید هورمون‌های آندروژن که باعث افزایش چربی پوست می‌شوند، جوش‌ها را کاهش می‌دهد.
• قرص‌های ضد بارداری: برخی از قرص‌های ضد بارداری با تنظیم هورمون‌ها به کاهش آکنه‌های هورمونی کمک می‌کنند. این روش نیز معمولاً در ترکیب با آنتی بیوتیک‌ها استفاده می‌شود.
• ماسک‌ها و پاک‌کننده‌های ملایم: استفاده از ماسک‌ها و پاک‌کننده‌های مناسب برای کاهش التهاب و پاکسازی پوست به بهبود درمان آنتی بیوتیکی کمک می‌کند.

  

 منابع:
https://dermnetnz.org/topics/bacteria-in-acne#:~:text=acnes%20bacteria%20can%20produce%20active,expression%20of%20immune%20response%20genes.
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/acne/diagnosis-treatment/drc-20368048#:~:text=Usually%20the%20first%20choice%20for,children%20under%208%20years%20old.https://medicine.yale.edu/news-article/antibiotics-for-acne-groundbreaking-study-shows-why-one-works-best/
https://www.verywellhealth.com/treating-acne-with-doxycycline-15837
https://www.healthline.com/health/minocycline-for-acne
https://www.healthline.com/health/clindamycin-for-acne
https://medicine.yale.edu/news-article/antibiotics-for-acne-groundbreaking-study-shows-why-one-works-best/#:~:text=Using%20broad%2Dspectrum%20antibiotics%20for,and%20increased%20risk%20for%20chronic
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7491659/
https://www.cdc.gov/antibiotic-use/about/index.html