نویسنده: بهزاد زمانی مقدم
داروهای هومیوپاتی/ داروهای پرمصرف
میازم: |
سوگرایی: |
استعداد ابتلا به بیماری: |
ارتباط با گرما و سرما: |
محدودهی عملکرد:
اساساً بر پردههای مخاطی حنجره، نای، برونشها، برونشیولها و پردههای مخاطی روده و پوست اثر میکند.ویژگیهای ساختاری:
افرادی لاغر و نحیف با سینهای پهن.تصویرشخصیتی دارو:
عوارض تنفسی، حساسیت شدید به هوای سرد و حتی هوای آزاد. آبریزش، گرفتگی بینی و احساس خشکی در سوراخهای خلفی بینی. در عوارض تنفسی غالباً ریه چپ و به ویژه لوب تحتانی آن درگیر میشود. هر گونه فشار و یا لمس در ناحیه حلق موجب سرفه میشود. با تغییر هوای اتاق سرفههایش تشدید میشود. خشونت صدا با احساس غلغلک در حلق. احساس وجود توده در حلق. گاستریت مزمن که با حرکت تشدید میشود. عدم تحمل گوشت (موجب تهوع میشود). فشار اسهال صبحگاهی که موجب بیرون راندن او از رتختخوابش میشود. حالت کاتارال متناوب با اسهال. خارش شدید پوست. کهیر.عوارض بالینی:
اختلالهای شکمی، آفونی، آسم، برونشیت، کاتار، سرفه، آبریزش، اسهال، خشونت صدا، سل، روماتیسم، مشکلات پوست، مشکلات حلق و ریه، کهیر و غیره.مدالیتهها:
تشدید:
با هوای سرد، دراز کشیدن هنگام غروب، پوشیده نبودن، تغییر دما، فشار و لمس در ناحیه گلو.بهبود:
با گرما، پوشاندن دهان هنگام باد سرد.ملاحظات:
- این دارو برای بیماریهایی مانند لارنژیت، برونشیت، اسم و اسهال مورد استفاده دارد.- دارویی مناسب برای شرایط کاتارال حاد و مزمن است.
منبع مقاله :
زمانی مقدم، بهزاد؛ (1386)، راهنمای درمان هامیوپاتیک، تهران: اطلاعات