ده نکته مهم در عکاسی ديجيتال
توصيه هاي Derrick Story نويسنده کتاب راهنماي جيبي عکاسي ديجيتال
شايد قبلا اين جملات را شنيده ايد: " دوربين هاي ديجيتال تمام کار را خودشان انجام مي دهند، فقط کافي است دکمه را فشار دهيد تا عکسي سحر آميز به دست آيد. هرچه دوربين بهتر باشد عکسي بهتر به دست مي آيد." آيا درست است؟ من اصلا قبول ندارم!
واقعيت اين است که شما مي توانيد با استفاده از دوربين هاي ساده اتوماتيک عکس هاي جالبي بگيريد و يا برعکس با استفاده از گرانترين دوربين نيکون عکسي بد! اين دوربين نيست که عکسي زيبا مي گيرد، عکاس است. با کمي دانش و آمادگي مي توان با انجام تنظيم هاي صحيح و استفاده از تکنيک هاي کار، با استفاده از کوچکترين دوربين ديجيتال عکسي به يادماندني گرفت.
براي کمک به شما براي گرفتن عکس هاي خوب، ده نکته در اينجا ذکر مي کنم که شما را قادر مي سازد عکسي در حد حرفه ايها بگيريد بدون اينکه پول زيادي براي خريد دوربين هاي گرانقيمت حرفه اي پرداخته باشيد.
وقتي در حال عکاسي از چهره و يا منظره در هواي آزاد هستيد، سعي نماييد تراز سفيدي دوربين را از حالت اتوماتيک به حالت ابري (Cloudy) تغيير دهيد. بله ابري! چرا؟ اين حالت مثل اينست که يک فيلتر ملايم گرم کننده رنگ را روي دوربين خود نصب کرده باشيد. د راين حالت رنگهاي قرمز و زرد قوي تر شده و تصاوير گرمتري به دست مي آيد.
در شکل (1-الف) - عکسي از جايي در نزديک کوهستان که در حالت تراز سفيدي اتوماتيک گرفته شده است.
در شکل (1-ب)- با استفاده از حالت تراز سفيدي ابري و نگه داشتن يک عينک افتابي در مقابل لنز رنگها گرمتر شده اند. (دوربين Canon PowerShot S200, Program mode ).
اگر باو رنمي کنيد امتحان کنيد. در هواي آزاد چند عکس با تراز سفيدي اتوماتيک بگيريد و سپس همان عکس ها را با تراز سفيدي ابري تکرار نماييد. عکس ها را روي کامپيوتر منتقل نموده و در کنار يکديگر قرار دهيد و با هم مقايسه نماييد. من حدس مي زنم که شما عکس هاي گرمتر را بيشتر خواهيد پسنديد.
چي؟ دوربين شما قابليت نصب فيلتر را ندارد؟ اصلا مهم نيست! من سالهاست که از اين حقه در دوربين اتوماتيک خودم استفاده مي کنم. اگر يک عينک آفتابي با کيفيت داريد، به سادگي از آن به عنوان فيلتر پولاريزه استفاده نماييد. شيشه عينک را تا جايي که ممکن است به لنز دوربين نزديک کنيد و قبل از گرفتن عکس در مانيتور دوربين ديده نشدن قاب عينک در تصوير را بررسي کنيد.
شکل 2-الف- عکس معمولي بدون فيلتر
شکل 2-ب- همان عکس با استفاده از نگه داشتن عينک افتابي روي لنز. به بهبود رنگها و بخصوص طيف هاي عميق تر آسمان در اين عکس توجه نماييد. (Canon PowerShot S200)
براي گرفتن بهترين نتيجه طوري قرار بگيريد که خورشيد در طرف راست يا چپ شما واقع شود. اثر پولاريزه شدن هنگامي که منبع نور داراي 90 درجه زاويه با آن باشد به حداکثر مي رسد.
در حالت فلاش روشن، دوربين ابتدا براي صحنه پشت تصوير نورسنجي مي کند و سپس به اندازه اي فلاش مي زند که پرتره مورد عکاسي شما را روشن نمايد. نتيجه يک عکس در حد حرفه اي است که همه چيز در آن داراي ترکيبي مناسب به نظر مي آيد. عکاسان عروسي از اين استفاده زيادي مي برند.
شکل 3- با گذاردن موضوع عکاسي در پشت سايه يک درخت و استفاده از fill flash هم بچه ها و هم منظره پشت بخوبي نورسنجي شده اند. (Canon G2, 250/1 , F4 ، با فلاش).
وقتي به اندازه کافي با روش استفاده از فلاش در هواي آزاد آشنا شديد، چند تغيير در اين روش بدهيد و آن اينکه موضوعات عکاسي را در وضعيتي قرار دهيد که نور خورشيد موها را از طرفين و يا پشت روشن نمايد که اصطلاحا به آن نوردهي حاشيه اي گفته مي شود. يک تکنيک خوب ديگر اينست که مدل عکاسي خود را در زير سايه درخت قرار داده و با استفاده از فلاش آن را روشن نماييد. اين کار باعث مي شود که مدل عکاسي در زير سايه احساس راحتي و خنکي نموده و چشمها به علت آفتاب حالت نيمه بسته نداشته باشد. در اين حالت پرتره گرفته شده حالت راحت تري خواهد داشت.
به ياد داشته باشيد که بيشتر فلاشهاي سرخود دوربين ها حداکثر بردي در حدود 3 متر دارند. بنابر اين بايد مواظب باشيد که هنگام استفاده از فلاش در هواي آزاد فاصله اي بيش از اين نداشته باشيد.
براي ديدن اين شگفتيها لازم نيست در باغ يا حياط پشتي با شکم روي زمين دراز بکشيد! فقط کافي است مد ماکروي دوربين خود را فعال نموده و به جستجوي موجودات ريز دنياي اطراف خود بپردازيد. دستاورد شما از اين کار تصاويری جديد از موضوعاتي است که تا بحال عکسي از آنها نگرفته بوديد!
حتي ساده ترين شئ د رمد ماکرو جاذبه جديدي دارد. و جالبترين بخش اين داستان اين است که انجام اين کار با دوربين هاي ديجيتال بسيار راحت است.
شکل 4- طبيعت از نزديک بسيار متفاوت و عجيب به نظر مي رسد. (Canon Powershot G2)
فقط کافي است مد ماکرو که معمولا داراي ايکون يک گل است را روي دوربين خود پيدا نماييد و تا جايي که دوربينتان اجازه مي دهد به موضوع نزديک شويد. وقتي چيزي در خور توجه براي عکاسي يافتيد دکمه شاتر را تا نيمه فشار دهيد تا دوربين فوکوس نمايد . سپس با ديدن علامت فوکوس، شاتر را تا ته فشار دهيد تا عکس گرفته شود.
به ياد داشته باشيد که در مد ماکرو عمق ميدان بسيار باريکي داريد. بنابر اين روي بخشي از جسم که بيشتر براي شما اهميت دارد فوکوس کنيد و اجازه بدهيد بقيه تصوير مات شود.
بخشي از مشکل از آنجا ناشي مي شود که دوربين شما هنگام نمايش منظره اي وسيع روي صفحه دو اينچي نمايشگر دچار کمي اعوجاج مي باشد! ممکن است درختها به چشم صاف ديده شوند، ولي روي مانيتور دوربين شما حالتي کماني داشته باشند.
شکل 5- براي پرهيز از اشتباه از خطوط افقي طبيعت به عنوان خطوط راهنما استفاده کنيد. در اين عکس از خط ساحلي آب براي تنظيم ترکيب عکس استفاده شده است. (Canon powershot G2).
چکار مي توانيد کنيد؟ يک کليد سحر آميز براي حل مشکل خطوط افقي وجود ندارد، ولي با در نظر داشتن چند نکته مي توان مشکل را به حداقل رساند.
اول از همه بدانيد که بايد تا جايي که ممکن است عکس خود را در حالت همتراز با افق بگيريد. اگر در کادر بندي دلخواه تصوير مشکل داريد چند عکس با تغييرات جزئي در موقعيت دوربين بگيريد. در اين حالت حتما هنگام مرور عکس ها در کامپيوتر يکي از آنها درست به نظر خواهد رسيد. اکنون با انتخاب عکس درست مي توانيد ساير عکس ها را حذف نماييد.
با گذشت زمان و بعد از کسب تجربه در کادر بندي صحيح افق در عکس هايتان شما خواهيد توانست تراز افقي عکس هايتان را با دقت بالايي به راحتي انجام دهيد.
براي يک دوربين 2 مگاپيکسلي حداقل به 64MB، براي 3MP حداقل به 128MB و براي دوربين 4MP و بالاتر حداقل به 256MB و بالاتر حافظه نياز خواهيد داشت. با اين انتخاب تقريبا مي توان مطمئن شد که بخاطر پر شدن حافظه دوربينتان از گرفتن يک عکس ديگر محروم نخواهيد شد.
چرا نبايد با پايين آوردن کيفيت فشرده سازي و رزولوشن، تصاوير بيشتري را روي حافظه جاي داد؟ چون شما هيچگاه آگاه نيستيد که کدام عکس شما ممکن است جزو منتخب بهترين عکس هاي قرن 21 شود!! و اگر شما عکسي زيبا را با دقت 480*640 گرفته باشيد، به مفهوم اينست که فقط مي توان پرينتي به اندازه يک عکس پرسنلي از آن گرفت، نه به اندازه اي که قابل ارائه در هيچ موزه يا نشريه اي باشد.
به عبارت ديگر با ثبت تصوير با دقت 1536*2048 (3 مگاپيکسل) يا بزرگتر، شما ميتوانيد يک عکس دوست داشتني در اندازه A4 پرينت بگيريد که براحتي روي جلد مجله اي مثل تايمز را بيارايد! حتي با داشتن پيکسل اضافي مي توانيد براي اينکه به موضوع نزديکتر باشيد حاشيه هاي ناخواسته تصوير را بريده و هنوز هم به اندازه کافي دقت در تصوير داشته باشيد که پرينت مناسبي از عکس بگيريد.
نکته در اينجاست که با داشتن حافظه کافي شما مجبور به گرفتن عکس هاي کم دقت و از دست دادن يک فرصت طلائي براي گرفتن عکسي معروف و مهم نيستيد.
مشکل در اين است که به همراه بردن سه پايه مثل تحمل ريگ در کفش است! معمولا سه پايه ها حجيم، سنگين، و بعضي وقتها نااميد کننده هستند و با تصور آنها عبارت "بلاي لازم" به ذهن خطور مي کند!! (حيونکي سه پايه ها!!)
ولي خبرهاي خوش نيز وجود دارد و آن توليد سه پايه هاي بسيار کوچک و جمع و جور است که در جيب جا مي شود و شما را قادر مي سازد تا در شرايط خاص دوربين خود را با آن ثابت نماييد. بدين منظور مي توانيد دوربين خود را روي يک بلندي هموار مثل ميز يا تخته سنگ گذارده و يا با استفاده از گيره يا بند اين سه پايه را به يک شاخه يا ميله ببنديد و دوربين خود را به آن متصل نماييد.
ممکن است شما به سه پايه اي بزرگ براي کارتان نياز داشته باشيد. براي اين منظور نيز توليداتي نظير svelte UltraPod وجود دارد که با خريد آنها از رنج خريد و حمل و نقل سه پايه هاي گران و سنگين رها مي شويد. بله، شما هم مي توانيد يک عکاس واقعي شويد!
خب اين گناه شما نيست که تاريخ نگار فعال خاندان خود شده ايد که بايد چهره منورتان از تمام عکس هاي يادگاري خانوادگي غايب باشد!! يا اينکه براي حاضر بودن در عکس مجبور شويد دوربين تان را به دست غريبه ها بسپاريد که به زمين بزنند يا از آن بدتر، با دروبين شما شروع به مسابقه دوي سرعت کنند!!
بجاي اين همه دردسر، سه پايه محترم را در آورده، تنظيم هاي لازم را روي دوربين انجام داده و تايمر دوربين را فعال نموده و عکس دلخواهتان را بگيريد. در چنين مواقعي معمولا روشن کردن فلاش براي اطمينان از نور کافي در تمام صحنه مفيد است. ضمنا مطمئن شويد که نقطه فوکوس دوربين روي يک نفر در گروه تنظيم شده باشد نه در نقطه اي در منظره پشت افراد، که در اين صورت درختاني واضح و اعضاي خانواده اي تيره و تار خواهيد داشت!
تايمرها براي شرايط ديگري نيز مناسب مي باشند. آيا به گرفتن عکس هاي زماندار هنگام عبور ماشينها در شب يا عکس از مناظر شب علاقه داريد؟ پس دوربينتان را روي سه پايه محکم کرده و با تايمر شاتر را فعال کنيد. با اين کار از لرزش ناخواسته دوربين هنگام فشار دادن شاتر روي سه پايه جلوگيري مي شود.
آنچه که او را به واکنش برانگيخت يکي از انواع عکاسي مورد علاقه من مي باشد: عکسي از آب متحرک با سرعت پايين. با پيدا کردن يک موقعيت و ترکيب مناسب از آب در حال حرکت و سپس باز نگه داشتن شاتر براي يکي دو ثانيه ، عکسي جالب که داراي منظره اي واضح و زيبا و آبي مات و متحرک است به دست مي آيد.
شکل 6
شکل 7- شما با قرار دادن دوربين روي سه پايه و کند کردن سرعت شاتر تا 1 ثانيه يا بيشتر مي توانيد منظره اي نقاشي مانند از آب متحرک داشته باشيد. (Canon Powershot G2).
شما براي ثابت نگه داشتن دوربين در طي عکاسي زماندار نياز به سه پايه خواهيد داشت و با استفاده از تايمر نتيجه بهتري خواهيد گرفت. اگر دوربين شما داراي تنظيم اولويت ديافراگم مي باشد، ديافراگم را روي f8، F11، يا F16 تنظيم نماييد. با اين کار عمق ميدان بيشتري خواهيد داشت و ضمنا سرعت شاتر پايينتر خواهد آمد.
بهتر است شاتر حدود يک ثانيه يا بيشتر باز باشد تا اثر حرکت آب به خوبي مشاهده شود. براي اين منظور بهتر است دنبال آبشارها يا جويبارهايي باشيد که در سايه قرار دارند تا بتوان زمان شاتر را در حد مطلوب کم نمود.
يک حقه ديگر اين است که از قرار دادن عينک آفتابي خود در مقابل لنز براي تاريک تر کردن منظره و بالا بردن زمان عکس برداري استفاده نماييد . با اين کار از مزيت حذف انعکاسهاي مزاحم در تصوير نيز بهره مند خواهيد شد.
مي توانيد نوع دوربين را به آنها بگوييد، ولي خودتان خوب مي دانيد که اين دوربين نيست که چنين عکس هاي خوبي مي گيرد، عکاس چيره دست است!!
منبع: http://www.akkasee.com
شايد قبلا اين جملات را شنيده ايد: " دوربين هاي ديجيتال تمام کار را خودشان انجام مي دهند، فقط کافي است دکمه را فشار دهيد تا عکسي سحر آميز به دست آيد. هرچه دوربين بهتر باشد عکسي بهتر به دست مي آيد." آيا درست است؟ من اصلا قبول ندارم!
واقعيت اين است که شما مي توانيد با استفاده از دوربين هاي ساده اتوماتيک عکس هاي جالبي بگيريد و يا برعکس با استفاده از گرانترين دوربين نيکون عکسي بد! اين دوربين نيست که عکسي زيبا مي گيرد، عکاس است. با کمي دانش و آمادگي مي توان با انجام تنظيم هاي صحيح و استفاده از تکنيک هاي کار، با استفاده از کوچکترين دوربين ديجيتال عکسي به يادماندني گرفت.
براي کمک به شما براي گرفتن عکس هاي خوب، ده نکته در اينجا ذکر مي کنم که شما را قادر مي سازد عکسي در حد حرفه ايها بگيريد بدون اينکه پول زيادي براي خريد دوربين هاي گرانقيمت حرفه اي پرداخته باشيد.
1- رنگها را گرم کنيد.
وقتي در حال عکاسي از چهره و يا منظره در هواي آزاد هستيد، سعي نماييد تراز سفيدي دوربين را از حالت اتوماتيک به حالت ابري (Cloudy) تغيير دهيد. بله ابري! چرا؟ اين حالت مثل اينست که يک فيلتر ملايم گرم کننده رنگ را روي دوربين خود نصب کرده باشيد. د راين حالت رنگهاي قرمز و زرد قوي تر شده و تصاوير گرمتري به دست مي آيد.
در شکل (1-الف) - عکسي از جايي در نزديک کوهستان که در حالت تراز سفيدي اتوماتيک گرفته شده است.
در شکل (1-ب)- با استفاده از حالت تراز سفيدي ابري و نگه داشتن يک عينک افتابي در مقابل لنز رنگها گرمتر شده اند. (دوربين Canon PowerShot S200, Program mode ).
اگر باو رنمي کنيد امتحان کنيد. در هواي آزاد چند عکس با تراز سفيدي اتوماتيک بگيريد و سپس همان عکس ها را با تراز سفيدي ابري تکرار نماييد. عکس ها را روي کامپيوتر منتقل نموده و در کنار يکديگر قرار دهيد و با هم مقايسه نماييد. من حدس مي زنم که شما عکس هاي گرمتر را بيشتر خواهيد پسنديد.
2- از فيلتر قطبي کننده (پولاريزه) استفاده نماييد.
چي؟ دوربين شما قابليت نصب فيلتر را ندارد؟ اصلا مهم نيست! من سالهاست که از اين حقه در دوربين اتوماتيک خودم استفاده مي کنم. اگر يک عينک آفتابي با کيفيت داريد، به سادگي از آن به عنوان فيلتر پولاريزه استفاده نماييد. شيشه عينک را تا جايي که ممکن است به لنز دوربين نزديک کنيد و قبل از گرفتن عکس در مانيتور دوربين ديده نشدن قاب عينک در تصوير را بررسي کنيد.
شکل 2-الف- عکس معمولي بدون فيلتر
شکل 2-ب- همان عکس با استفاده از نگه داشتن عينک افتابي روي لنز. به بهبود رنگها و بخصوص طيف هاي عميق تر آسمان در اين عکس توجه نماييد. (Canon PowerShot S200)
براي گرفتن بهترين نتيجه طوري قرار بگيريد که خورشيد در طرف راست يا چپ شما واقع شود. اثر پولاريزه شدن هنگامي که منبع نور داراي 90 درجه زاويه با آن باشد به حداکثر مي رسد.
3- گرفتن عکس هاي پرتره درخشان در هواي آزاد.
در حالت فلاش روشن، دوربين ابتدا براي صحنه پشت تصوير نورسنجي مي کند و سپس به اندازه اي فلاش مي زند که پرتره مورد عکاسي شما را روشن نمايد. نتيجه يک عکس در حد حرفه اي است که همه چيز در آن داراي ترکيبي مناسب به نظر مي آيد. عکاسان عروسي از اين استفاده زيادي مي برند.
شکل 3- با گذاردن موضوع عکاسي در پشت سايه يک درخت و استفاده از fill flash هم بچه ها و هم منظره پشت بخوبي نورسنجي شده اند. (Canon G2, 250/1 , F4 ، با فلاش).
وقتي به اندازه کافي با روش استفاده از فلاش در هواي آزاد آشنا شديد، چند تغيير در اين روش بدهيد و آن اينکه موضوعات عکاسي را در وضعيتي قرار دهيد که نور خورشيد موها را از طرفين و يا پشت روشن نمايد که اصطلاحا به آن نوردهي حاشيه اي گفته مي شود. يک تکنيک خوب ديگر اينست که مدل عکاسي خود را در زير سايه درخت قرار داده و با استفاده از فلاش آن را روشن نماييد. اين کار باعث مي شود که مدل عکاسي در زير سايه احساس راحتي و خنکي نموده و چشمها به علت آفتاب حالت نيمه بسته نداشته باشد. در اين حالت پرتره گرفته شده حالت راحت تري خواهد داشت.
به ياد داشته باشيد که بيشتر فلاشهاي سرخود دوربين ها حداکثر بردي در حدود 3 متر دارند. بنابر اين بايد مواظب باشيد که هنگام استفاده از فلاش در هواي آزاد فاصله اي بيش از اين نداشته باشيد.
4- مد ماکرو را از ياد نبريد!
براي ديدن اين شگفتيها لازم نيست در باغ يا حياط پشتي با شکم روي زمين دراز بکشيد! فقط کافي است مد ماکروي دوربين خود را فعال نموده و به جستجوي موجودات ريز دنياي اطراف خود بپردازيد. دستاورد شما از اين کار تصاويری جديد از موضوعاتي است که تا بحال عکسي از آنها نگرفته بوديد!
حتي ساده ترين شئ د رمد ماکرو جاذبه جديدي دارد. و جالبترين بخش اين داستان اين است که انجام اين کار با دوربين هاي ديجيتال بسيار راحت است.
شکل 4- طبيعت از نزديک بسيار متفاوت و عجيب به نظر مي رسد. (Canon Powershot G2)
فقط کافي است مد ماکرو که معمولا داراي ايکون يک گل است را روي دوربين خود پيدا نماييد و تا جايي که دوربينتان اجازه مي دهد به موضوع نزديک شويد. وقتي چيزي در خور توجه براي عکاسي يافتيد دکمه شاتر را تا نيمه فشار دهيد تا دوربين فوکوس نمايد . سپس با ديدن علامت فوکوس، شاتر را تا ته فشار دهيد تا عکس گرفته شود.
به ياد داشته باشيد که در مد ماکرو عمق ميدان بسيار باريکي داريد. بنابر اين روي بخشي از جسم که بيشتر براي شما اهميت دارد فوکوس کنيد و اجازه بدهيد بقيه تصوير مات شود.
5- اهميت خط افق را فراموش نکنيد.
بخشي از مشکل از آنجا ناشي مي شود که دوربين شما هنگام نمايش منظره اي وسيع روي صفحه دو اينچي نمايشگر دچار کمي اعوجاج مي باشد! ممکن است درختها به چشم صاف ديده شوند، ولي روي مانيتور دوربين شما حالتي کماني داشته باشند.
شکل 5- براي پرهيز از اشتباه از خطوط افقي طبيعت به عنوان خطوط راهنما استفاده کنيد. در اين عکس از خط ساحلي آب براي تنظيم ترکيب عکس استفاده شده است. (Canon powershot G2).
چکار مي توانيد کنيد؟ يک کليد سحر آميز براي حل مشکل خطوط افقي وجود ندارد، ولي با در نظر داشتن چند نکته مي توان مشکل را به حداقل رساند.
اول از همه بدانيد که بايد تا جايي که ممکن است عکس خود را در حالت همتراز با افق بگيريد. اگر در کادر بندي دلخواه تصوير مشکل داريد چند عکس با تغييرات جزئي در موقعيت دوربين بگيريد. در اين حالت حتما هنگام مرور عکس ها در کامپيوتر يکي از آنها درست به نظر خواهد رسيد. اکنون با انتخاب عکس درست مي توانيد ساير عکس ها را حذف نماييد.
با گذشت زمان و بعد از کسب تجربه در کادر بندي صحيح افق در عکس هايتان شما خواهيد توانست تراز افقي عکس هايتان را با دقت بالايي به راحتي انجام دهيد.
6- کارت حافظه با ظرفيت مناسب بخريد.
براي يک دوربين 2 مگاپيکسلي حداقل به 64MB، براي 3MP حداقل به 128MB و براي دوربين 4MP و بالاتر حداقل به 256MB و بالاتر حافظه نياز خواهيد داشت. با اين انتخاب تقريبا مي توان مطمئن شد که بخاطر پر شدن حافظه دوربينتان از گرفتن يک عکس ديگر محروم نخواهيد شد.
7- هميشه با رزولوشن بالا عکس بگيريد.
چرا نبايد با پايين آوردن کيفيت فشرده سازي و رزولوشن، تصاوير بيشتري را روي حافظه جاي داد؟ چون شما هيچگاه آگاه نيستيد که کدام عکس شما ممکن است جزو منتخب بهترين عکس هاي قرن 21 شود!! و اگر شما عکسي زيبا را با دقت 480*640 گرفته باشيد، به مفهوم اينست که فقط مي توان پرينتي به اندازه يک عکس پرسنلي از آن گرفت، نه به اندازه اي که قابل ارائه در هيچ موزه يا نشريه اي باشد.
به عبارت ديگر با ثبت تصوير با دقت 1536*2048 (3 مگاپيکسل) يا بزرگتر، شما ميتوانيد يک عکس دوست داشتني در اندازه A4 پرينت بگيريد که براحتي روي جلد مجله اي مثل تايمز را بيارايد! حتي با داشتن پيکسل اضافي مي توانيد براي اينکه به موضوع نزديکتر باشيد حاشيه هاي ناخواسته تصوير را بريده و هنوز هم به اندازه کافي دقت در تصوير داشته باشيد که پرينت مناسبي از عکس بگيريد.
نکته در اينجاست که با داشتن حافظه کافي شما مجبور به گرفتن عکس هاي کم دقت و از دست دادن يک فرصت طلائي براي گرفتن عکسي معروف و مهم نيستيد.
8- سه پايه مناسب را فراموش نکنيد.
مشکل در اين است که به همراه بردن سه پايه مثل تحمل ريگ در کفش است! معمولا سه پايه ها حجيم، سنگين، و بعضي وقتها نااميد کننده هستند و با تصور آنها عبارت "بلاي لازم" به ذهن خطور مي کند!! (حيونکي سه پايه ها!!)
ولي خبرهاي خوش نيز وجود دارد و آن توليد سه پايه هاي بسيار کوچک و جمع و جور است که در جيب جا مي شود و شما را قادر مي سازد تا در شرايط خاص دوربين خود را با آن ثابت نماييد. بدين منظور مي توانيد دوربين خود را روي يک بلندي هموار مثل ميز يا تخته سنگ گذارده و يا با استفاده از گيره يا بند اين سه پايه را به يک شاخه يا ميله ببنديد و دوربين خود را به آن متصل نماييد.
ممکن است شما به سه پايه اي بزرگ براي کارتان نياز داشته باشيد. براي اين منظور نيز توليداتي نظير svelte UltraPod وجود دارد که با خريد آنها از رنج خريد و حمل و نقل سه پايه هاي گران و سنگين رها مي شويد. بله، شما هم مي توانيد يک عکاس واقعي شويد!
9- از تايمر دوربين لذت ببريد
خب اين گناه شما نيست که تاريخ نگار فعال خاندان خود شده ايد که بايد چهره منورتان از تمام عکس هاي يادگاري خانوادگي غايب باشد!! يا اينکه براي حاضر بودن در عکس مجبور شويد دوربين تان را به دست غريبه ها بسپاريد که به زمين بزنند يا از آن بدتر، با دروبين شما شروع به مسابقه دوي سرعت کنند!!
بجاي اين همه دردسر، سه پايه محترم را در آورده، تنظيم هاي لازم را روي دوربين انجام داده و تايمر دوربين را فعال نموده و عکس دلخواهتان را بگيريد. در چنين مواقعي معمولا روشن کردن فلاش براي اطمينان از نور کافي در تمام صحنه مفيد است. ضمنا مطمئن شويد که نقطه فوکوس دوربين روي يک نفر در گروه تنظيم شده باشد نه در نقطه اي در منظره پشت افراد، که در اين صورت درختاني واضح و اعضاي خانواده اي تيره و تار خواهيد داشت!
تايمرها براي شرايط ديگري نيز مناسب مي باشند. آيا به گرفتن عکس هاي زماندار هنگام عبور ماشينها در شب يا عکس از مناظر شب علاقه داريد؟ پس دوربينتان را روي سه پايه محکم کرده و با تايمر شاتر را فعال کنيد. با اين کار از لرزش ناخواسته دوربين هنگام فشار دادن شاتر روي سه پايه جلوگيري مي شود.
10- عکس آب را با حرکت آهسته بگيريد.
آنچه که او را به واکنش برانگيخت يکي از انواع عکاسي مورد علاقه من مي باشد: عکسي از آب متحرک با سرعت پايين. با پيدا کردن يک موقعيت و ترکيب مناسب از آب در حال حرکت و سپس باز نگه داشتن شاتر براي يکي دو ثانيه ، عکسي جالب که داراي منظره اي واضح و زيبا و آبي مات و متحرک است به دست مي آيد.
شکل 6
شکل 7- شما با قرار دادن دوربين روي سه پايه و کند کردن سرعت شاتر تا 1 ثانيه يا بيشتر مي توانيد منظره اي نقاشي مانند از آب متحرک داشته باشيد. (Canon Powershot G2).
شما براي ثابت نگه داشتن دوربين در طي عکاسي زماندار نياز به سه پايه خواهيد داشت و با استفاده از تايمر نتيجه بهتري خواهيد گرفت. اگر دوربين شما داراي تنظيم اولويت ديافراگم مي باشد، ديافراگم را روي f8، F11، يا F16 تنظيم نماييد. با اين کار عمق ميدان بيشتري خواهيد داشت و ضمنا سرعت شاتر پايينتر خواهد آمد.
بهتر است شاتر حدود يک ثانيه يا بيشتر باز باشد تا اثر حرکت آب به خوبي مشاهده شود. براي اين منظور بهتر است دنبال آبشارها يا جويبارهايي باشيد که در سايه قرار دارند تا بتوان زمان شاتر را در حد مطلوب کم نمود.
يک حقه ديگر اين است که از قرار دادن عينک آفتابي خود در مقابل لنز براي تاريک تر کردن منظره و بالا بردن زمان عکس برداري استفاده نماييد . با اين کار از مزيت حذف انعکاسهاي مزاحم در تصوير نيز بهره مند خواهيد شد.
سخن آخر
مي توانيد نوع دوربين را به آنها بگوييد، ولي خودتان خوب مي دانيد که اين دوربين نيست که چنين عکس هاي خوبي مي گيرد، عکاس چيره دست است!!
منبع: http://www.akkasee.com