حُسن ختام
يا ايها الساقى ز مـــى پُر ســــاز جامم را
كه از جـــانم فــــرو ريزد هواى ننگ و نامم را
از آن مى ريز در جـــامم كــه جانم را فنا سازد
برون سازد ز هستى هسته نيرنگ و د امم را
از آن مى ده كه جانم را ز قيد خود رها سازد
بخود گيـــرد زمـــــامم را فرو ريزد مقامم را
از آن مى ده كــه در خلوتگـــــه رندان بي حرمت
بهم كــوبد سجودم را به هم ريزد قيامم را
نبـــــودى در حـــريمِ قدسِ گلــــرويان ميخــانه
كه از هـــر روزنـــى آيم گلى گيرد لجامم را
روم در جـــرگه پيران از خــــــود بىخبر شايد
برون ســـازند از جــانم به مى افكار خامم را
تـــو اى پيــــك سبكباران دريــــاى عدم از من
بدريادارِ آن وادى رســـان مدح و سلامم را
بســـاغر ختم كردم اين عدم اندر عدم نامه
به پيرِ صومعه بــــرگو ببين حُسن ختــامم را
منبع:www.imam-khomeini-isf.com
/س
