مباني عکاسي ديجيتالي

مقدمه :

عکس برداري ديجيتال مزاياي زيادي بر عکسبرداري سنتي دارد . عکس هاي ديجيتال راحت هستند ، به شما اجازه ديدن فوري نتيجه ي عکسبرداري را مي دهند ، به هزينه ي فيلم و ظهور آن نيازي ندارند و براي نرم افزارهاي ويرايش گر تصاوير و بارگذاري در اينترنت مناسب هستند . اگر چه عکاسي به صورت سنتي هميشه در دنياي عکاسي يک جايگاهي براي خودش دارد ، مدل هاي ديجيتال تقريباً از عهده ي بازار دوربين هاي مصرف کنندگان برآمده اند . اگر شما يک دوربين ديجيتال داريد يا قصد خريد آن را داريد اين مقاله شما را از فشار دادن يک دکمه فراتر مي برد و چيزهايي بيشتر در مورد آن براي شما فاش مي کند .

خريد دوربين ديجيتال مناسب :

دقيقاً 5 سال پيش خريد دوربين ديجيتالي که بتواند عکس هايي با کيفيت يکساني با يک دوربين فيلمي بگيرد ، بيش از 1000 دلار براي شما هزينه در برداشت . اما قيمت ها به طرز عجيبي سقوط کرده اند و کيفيت دوربين ها بالا رفته است . امروزه دوربين هاي با قيمتي مناسب حدود 500 دلار ، نزديک به کيفيت حرفه اي فيلمبرداري مي کنند و همه ي دوربين هاي ديجيتال از جمله ارزان ترين آنها ، عکس هايي با کيفيت مناسب مي گيرند .

عکس شماره ي 1

بنیانی که بر اساس آن کيفيت دوربين ديجيتال سنجيده مي شود ، طبقه بندي مگاپيکسل آن است . اين رقم بيانگر ميزان اطلاعاتي است که سنسورهاي دوربين در يک عکس مي توانند بگيرند . دوربين هاي با دسته بندي مگاپيکسل بالاتر مي توانند عکس هاي بزرگتر با جزئيات بيشتر بگيرند . اين عکسها همچنين وقتي که چاپ مي شوند ، به خصوص در اندازه هاي بزرگتر ، بهتر به نظر مي آيند . در حالت 5 مگاپيکسل کيفيت عکس در همسايگي فيلم قرار دارد . اگر قصد داريد که صد دلار براي خريد يک دوربين ديجيتال هزينه کنيد ، سخت است مدلي پيدا کنيد که 5 مگاپيکسل نباشد . اين دوربين ها براي بيشتر مردم که مي خواهند عکس هاي فوري خانوادگي يا عکس هاي يادگاري تعطيلات بگيرند ، مناسب هستند . با پرداخت پول بيشتر ، مگاپيکسل بيشتري خواهيد داشت . در محدوده ي 400 تا 600 دلار مي توانيد توقع داشتن دوربيني از 8 تا 12 مگاپيکسل کيفيت را داشته باشيد . اگر قصد داريد که عکس هاي هنري حرفه اي بگيريد و چاپ شده ي آنها را بفروشيد ، يا عکس هاي بزرگ با کيفيت بالا را روي اينترنت قرار دهيد ، اين همان محدوده ي مورد نظر شماست . اگر فکر مي کنيد که دوربيني قوي تر از اين نياز داريد ، احتمالاً نيازي نيست که اين مقاله را بخوانيد .

عکس شماره ي 2

تعدادي از دوربين هاي موجود در بازار دو دوربين کانن در بالا و دوربين پاناسونيک و نيکون در پايين .
ويژگي هاي اضافه زيادي براي دوربين هاي ديجيتال وجود دارد ، از جمله : تثبيت تصوير ، ويرايش عکس توسط دوربين ، عمليات هاي تصحيح رنگ ، پيدا کردن اتوماتيک هدف در عکس و عکسبرداري پشت سر هم . خيلي از اينها را مي شود با نرم افزارهاي ويرايش انجام داد بنابراين خيلي از آنها در يک دوربين نياز نيستند ( و اغلب فرعي محسوب مي شوند ) . حالت عکسبرداري پشت سر هم ، حالت بزرگ و تثبيت تصوير احتمالاً مفيدترين ويژگي هاي اضافي هستند . اما بهترين راه براي يافتن اينکه کدام دوربين مناسب شما است جستجو در مجلات و وب سايت هاي عکاسي ديجيتال است که مقايسه و انتقادات موجود در مورد صدها نوع دوربين را در خود دارند

حالت ها و تنظيم هاي دوربين :

با يک دوربين ديجيتال تر و تميز و اندکي تجربه شما هم مثل هر کسي مي توانید عکس هايي با کيفيت قابل قبول آن هم با دوربيني که در حالت فول اتوماتيک عکس هايي با کيفيت نه خوب و نه بگيريد و بعداً آنها را با نرم افزارهاي ويرايش عکس قابل قبول نماييد . براي اينکه تمام توانايي هاي دوربين تان را بيرون بکشيد و عکس هايي واقعاً زيبا توليد کنيد ، نياز داريد که کمي با تنظيمات دستي دوربين آشنا شويد . به خاطر داشته باشيد که دوربين هاي ارزان قيمت ممکن است تنظيمات دستي قابل تنظيم نداشته باشند .
وقتي که شما يکي از تنظيمات را بر روي دوربين تغيير مي دهيد ، شما تلاش مي کنيد که آشکاري مناسب و شرايط نوري مناسب موضوع عکس را بيابيد . آشکاري ( exposure) ميزان برخورد نور با سنسورهاي دوربين شما در زمان گرفتن عکس اشت . به طور کلي شما مي خواهيد آشکاري عکس را طوري تنظيم کنيد که تصويري که سنسورهاي دوربين شما مي گيرند ، بيشترين تطابق را با آنچه که چشمان شما مي بيند داشته باشد
دوربين ، وقتي که آن را در حالت تمام اتوماتيک قرار مي دهيد تلاش مي کند که چنين کاري را انجام دهدف اما دوربين به راحتي فريب مي خورد و يک کمي هم کند است ، بنابراين اين همان دليلي است که معمولاً تنظيمات دستي مي تواند عکس هاي بهتري توليد کند .
هر چه قدر که شما با دوربين خود آشناتر مي شويد ، مي توانيد با آشکاري هاي مختلفي براي عوامل مختلف عکسبرداري کنيد . بعضي وقتها هست که حالت اتوماتيک بهتر است . يک اتفاقي سريعاً رخ مي دهد و شما چند ثانيه براي گرفتن عکس تان وقت داريد . سريع دوربين را در حالت اتوماتيک قرار دهيد و عکس خود را بگيريد . گرفتن يک عکس با توازن نور تا حدودي ناصحيح و عمق ميداني ضعيف بهتر از ايستادن و ور رفتن با دوربين است که صحنه ي حساس از دست برود و هيولاي پاگنده به داخل جنگل برگردد . ( منظور نويسنده آن بوده است که يک صحنه را از دست بدهيد ) .
براي تنظيم آشکاري شما مي توانيد 2 تنظيم را تغيير دهيد : روزنه ي ديد و سرعت ديافراگم . روزنه ي ديد ( Aperture) قطر زاويه ي باز شونده ي لنز است . روزنه ي ديد بازتر بدان معناست که نور بيشتري وارد مي شود . روزنه ي ديد به وسيله ي F-stop اندازه گيري مي شود . رقم F-stop بالاتر به معني روزنه ي ديد کوچکتر است . روزنه ي ديد همچنين بر عمق ميدان تاثير مي گذارد . عمق ميدان ميزان عکسي است که در کانون قرار دارد . روزنه ي ديد کوچکتر ( يعني F-stop بالاتر ) عمق ميدان بلندتري مي دهد . يک شخص در جلوي نماي عکس و يک ماشين در فاصله ي 20 فوتي ( 6 متري ) پشت سر او همگي مي توانند با کوچک کردن روزنه ي ديد به ميزان کافي در کانون قرار گيرند . روزنه ي ديد بزرگتر ، عمق ميدان کمتر را نتيجه مي دهد که از آن معمولاً براي تصاوير با نماي نزديک و چهره ي اشخاص استفاده مي کنيد .

عکس شماره ي 3

دوربين ديجيتال ما در حالت سريع ترين سرعت ديافراگم خود يعني 1 بر 4000 از يک ثانيه قرار دارد .
سرعت ديافراگم مقدار زماني است که ديافراگم باز مي ماند تا نور از ميان آن عبور کند . يک سرعت بي نهايت براي ديافراگم 1 به دو هزار از يک ثانيه است که تنظيمات دوربين ها به شما اجازه ي نهايتاً يک ثانيه را مي دهند که البته خيلي کند است . ( توجه کنيد که اين مقاله مربوط به سال 2006 است و خيلي از اطلاعات کيفي آن تغيير کرده است ، بنابراين ديدن موارد بهتر از مواردي که در اين مقاله از آنها به عنوان حد نهايي نام برده شده است ، در بازار تعجب انگيز نيست ) .
يک شصتم ثانيه آنقدر کند است که شما مي توانيد عکسي دستي را بدون تاري بگيريد . برخي از عکاسان ديافراگم دوربين را به بازماندن بيشتر از اين حد وادار مي کنند تا جلوه هاي ويژه ي متنوعي را ايجاد کنند . وقتي که دوربيني را رو به آسمان شب براي چند ساعت با ديافراگم باز قرار مي دهيد نتيجه ثبت شدن مسيري است که ستارگان در اسمان شب به هنگام چرخش زمين طي مي کنند ، ( در عکس ) است . تمرين و تجربه بهترين راه هاي فهميدن بهترين ترکيب روزنه ي ديد و سرعت ديافراگم براي انواع مختلف عکس است . همان طور که سرعت کم ديافراگم اجازه مي دهد که نور بيشتري وارد شود ، خيلي سخت است که بتوان عکسي با روح و تازه گرفت . هر گونه حرکت از طرف اجسام يا خود دوربين موجب تيره شده عکس مي شود ( اما تقريباً در همه ي دوربين هاي جديد تکنولوژي تصحيح لرزش دست وجود دارد ) . بعضي وقتها شما به اين حالت براي عکس خود نياز داريد اما براي داشتن عکسي واضح از يک جسم در حال حرکت بايد سرعت ديافراگم دوربين زياد باشد .

عکس شماره ي 4

دوربين ديجيتال ما در حالت کمترين سرعت ديافراگم خود يعني 30 ثانيه قرار دارد .
ممکن است دوربين ها حالت نيمه اتوماتيکي داشته باشند که بتواند اولويت روزنه ي ديد با سرعت ديافراگم را تنظيم کنند . شما مي توانيد هم روزنه ي ديد و يا سرعت ديافراگم را براي رسيدن به تظنيم دلخواه تنظيم کنيد ( بستگي به آن دارد که کدام حالت اولويت تنظيم مي شود ) و دوربين تنظيمات درست را براي تطابق با شرايط نوري محاسبه مي کند . دوربين ها همچنين ممکن است ( که البته براي اکثر آنها ميسر شده است ) حالتهاي متنوع ديگري هم براي انتخاب از ميان آنها داشته باشند . مثل حالت ورزشي يا فضاي بيرون . اينها حالتهاي مرتب شده بر اساس روزنه ي ديد / سرعت ديافراگم است . باز هم ، تجربه به شما در يافتن بهترين حالت براي هر شرايطي کمک خواهد کرد .

گرفتن بهترين عکس ممکن :

گرفتن يک عکس با دوربين ديجيتال از بيشتر همان تکنيک هايي پيروي مي کند که براي گرفتن عکس با دوربين هاي فيلمی ، موفقيت به همراه دارد . اما دوربين هاي ديجيتال در چند مورد مهم تفاوت هايي دارند .
معمولاً يک تاخير بين زماني که دکمه ي آزاد کردن ديافراگم را مي فشاريد تا زماني که عکس گرفته مي شود وجود دارد ( دوربين هاي گران قيمت از اين قاعده مستثني هستند ) . زمان تاخير بيشتر به اين معني است که سخت تر مي شود يک لحظه را شکار کرد . در زير چند راه براي به حداقل رساندن اين مشکل آمده است :
ـ کانون عکس را جلوتر از زمان تنظيم کنيد : وقتي که از حالت کانونيابي عکس به صورت اتوماتيک استفاده مي کنيد و دکمه آزاد کردن ديافراگم را فشار مي دهيد ، به دوربين مي گوييد که بر روي هدف متمرکز شود . چند ثانيه طول مي کشد تا دکمه ي عکس گرفتن پايين بماند و وقتي که شما نهايتاً عکس را گرفتيد ، دوربين ديگر مشغول تنظيم کردن کانون و تمرکز در عکس نيست .

ـ از تنظيمات دستي آشکاري ( exp osure) استفاده کنيد :

محاسبه ي تنظيمات آشکاري براي دوربين در حالت تمام اتوماتيک کاري زمان بر است بنابراين هر وقت که توانستيد خودتان آن را به صورت دستي انجام دهيد .
ـ از فلش مگر زماني که واقعاً نياز است استفاده نکنيد . زماني که براي شارژ فلاش صرف مي شود مي تواند تاخير را افزايش دهد . اگر نياز به فلاش داريد ، بهتر است از يک فلاش خارجي براي اين کار استفاده کنيد .
ـ به جاي استفاده از نمايشگر LCD از View finder استفاده کنيد . اين کار موجب حفظ توان باتري براي مدت بيشتري مي شود و ميزان کاري را که دوربين بايد انجام دهد را کاهش مي دهد .
ـ اگر ممکن است کيفيت تصوير را کاهش دهيد : دوربين هاي ديجيتال به شما اجازه مي دهند که اندازه و رزولوشن ( Resolution ) عکس هايي را که مي گيرد ، تنظيم کنيد . عکس هاي عظيم بدون فشردگي اگر چه فوق العاده هستند اما موجب تاخير مي شوند . اگر قصد گرفتن عکس هاي لحظه اي ( اکشن ) را داريد ، از عکس هاي با کيفيت پايين تر و اندازه ي کوچکتر بهره بگيريد . آشکار است که شما بزرگي و کيفيت بالاي عکسها را فدا کنيد اما اين به شما فرصت گرفتن عکس هايي را که مي خواهيد ، مي دهد . تنظيمات دوربين خود را آزمايش کنيد تا بهترين توازن را بين تاخير ديافراگم و کيفيت عکس بيابيد .
از حالت پشت سر هم barst mode استفاده کنيد : اگر دوربين شما چنين امکاني را ارائه دهد ، اين بهترين راه براي گرفتن عکس دقيقاً سر موقع است . شما مي توانيد يک سري عکس سريع را در دوره ي کوتاه چند ثانيه اي بگيريد . بسته به دوربين شما ، حالت پشت سر هم burst mode ياContinuous mode ممکن است به کمي مصالحه در کيفيت عکس نياز داشته باشد .
يک مشکل ديگر دوربين هاي ديجيتال آن است که آنها به نور بيشتري براي گرفتن عکس هايي با آشکاري قابل قياس نياز دارند . بنابراين استفاده از سرعت ديافراگم کم اغلب براي رسيدن به نور کافي براي عکس صورت مي گيرد . اين کار موجب سخت شدن گرفتن عکسي بدون هيچگونه تاري مي شود . راه حل ساده است : از يک 3 پايه استفاده کنيد . معمولاً سه پايه ها گران نيستند و شما مي توانيد تقريباً تمام دوربين ها را روي آنها سوار کنيد . اين گام موجب افزايش زيادي در کيفيت عکس مي شود . اگر بايد عکس را با سرعت ديافراگم کم بگيريد ، و سه پايه ي خود را نيز به همراه نداريد ، از حالت عکاسي پشت سر هم ( burst mode ) استفاده کنيد . نگه داشتن دوربين به صورت يکنواخت نياز به تمرين دارد ( دوربين روبروي صورت خود بگيرد و همزمان با فشردن دکمه نفس تان را بيرون دهيد ) اما حالت عکاسي پشت سر هم ( burst mode ) به شما شانس بيشتري براي گرفتن عکسي بدون تاري از ميان توده ي عکس ها مي دهد . وقتي که همه ي راهها به مشکل خورد ، يک تاقچه ي محکم و ثابت يا يک دسته کتاب چاره ساز است .

عکس شماره ي 5

وقتي که شک داريد ، عمق ميدان بهتري را استفاده کنيد ، با عکس هاي ديجيتال ، هميشه مي توانيد با استفاده از نرم افزار قسمت هايي از عکس را از آن جدا کنيد اما نمي توانيد چيزي که بيرون عکس است را درون عکس قرار دهيد ( منظور چيزي که از ابتدا در عکس نبوده است ).

عکس شماره ي 6

View finder دوربين ما از طريق لنز است بنابراين ما نبايد مشکلي براي تطابق ( اختلاف ديد با منظره ) داشته باشيم ) .
اگر دوربين شما View finder از طريق لنز است بنابراين شما نبايد مشکلي براي تطابق ( اختلاف ديد با منظره ) داشته باشيد.
اگر دوربين شما View finder خود را در گوشه ي سمت چپ بالاي خود داشته باشد ، احتمالاً شما مشکل اختلاف منظر خواهيد داشت ، به خصوص براي عکس هاي کلوز آپ ( close up) ( عکس هاي نماي نزديک ) . اين بدان معناست که View finder دارد به جايي نگاه مي کند که کمي با آنچه که لنز دارد مي بيند متفاوت است . دوربين هاي داراي View finder از طريق لنز اين مشکل را ندارند . استفاده از نمايشگر LCD براي تنظيم خط عکس شما مي تواند مفيد باشد ، اما هنوز هم نمايشگرها دقيقاً همان چيزي را که لنز مي بيند را نمايش نمي دهند و اين کار مي تواند موجب سخت شدن تنظيم کانون مناسب شود

نرم افزارهاي ويرايش عکس :

چندين بسته ي نرم افزاري براي ويرايش عکس در بازار موجود است و برخي از دوربين ها با آنها مي آيند . شما مي توانيد از اين نرم افزارها براي دستکاري کردن عکس ، چيدن قسمتي از عکس ، ترکيب کردن و چاپ کردن عکس ديجيتال خود استفاده کنيد .
هيچ محدوديتي براي آنچه که مي خواهيد با اين نرم افزارها انجام دهيد ، وجود ندارد از تنظيم کنتراست مناسب گرفته تا کارهاي استادانه ي هنر يک جا کردن عکس ها و الگوها و تدابير چندگانه .
چند دستور العمل مبنايي مي تواند عکس هاي ديجيتال را با کيفيت تر و جالب تر جلوه دهد و به حل مشکل هاي برخي نواحي عکس کمک کند .
ـ به محض اينکه شروع به ويرايش يک عکس ديجيتال کرديد ، نتيجه را به صورت فايلي جداگانه ذخيره کنيد . شما هميشه مي خواهيد که عکس اصلي خود را در حالت ويرايش نشده در اختيار داشته باشيد .
ـ سطوح کنتراست و رنگ را تصحيح کنيد . اگر يک تغييري در کنتراست عکس دهيد ، احتمالاً نماي چشمگيري پيدا مي کند . اگر يک عکس فرسوده و محو شده به نظر آيد ، افزايش سطح ( Saturation ) ( اشباع ) به عکس طروات و تازگي خواهد داد . در مواردي که توازن ناصحيح نور سفيد در دوربين به عکس يک سايه ي رنگي داده است ، تنظيم سطوح رنگ مي تواند واقعي بودن و بدون سايه بودن را به عکس برگرداند .

عکس شماره ي 7

عکس شماره ي 8

اين عکس پس از گرفتن ، خيلي تيره بود. اما ما با استفاده از ادوبي فتوشاپ ( Adobe photoshap ) که نرم افزار محبوبي براي ويرايش عکس است ، روشنايي و کنتراست آن را تنظيم کرديم .
ـ عکس ها را بچرخانيد ، بچينيد و حاشيه دار کنيد . نرم افزارهاي ويرايش عکس به راحتي به شما اجازه مي دهند که عکس را بچرخانيد ( به هر ميزان که خواستيد مي توانيد اين کار را بکنيد ، 90 درجه ، 180 درجه ، 270 درجه و هر ميزان زاويه اي که خواستيد . مثلاً اگر عکس شما به 9 درجه چرخش هم نياز داشته باشد ، اين چرخش ممکن است . ) شما مي توانيد به راحتي قسمت هاي ناخواسته از عکس را بچينيد و مدتها پس از گرفتن يک عکس دوباره به خلق آن بپردازيد . بيشتر برنامه ها به شما اجازه مي دهند که يک قاب دور عکس بگذاريد و يک حاشيه داخلي براي آن بگذاريد .
ـ از شر چشمان قرمز خلاص شويد : برخي از برنامه ها عمليات حذف قرمزي چشمان در درون خود دارند . همچنين مي توانيد اين کار را به صورت دستي انجام دهيد و با انتخاب کردن چشمها در عکس توازن رنگ را تغيير دهيد و يا قرمزي آن را کم کنيد .
بيشتر کاربران حرفه اي مي توانند کليه ي رنگهاي يک عکس را تغيير دهند ، يک عکس تک رنگ ، يک عکس قرمز قهوه اي يا يک عکس سياه و سفيد ايجاد کنند .
ـ مناظر و موارد ناخواسته را حذف کنيد : شما با يک سري از ابزارهاي مشخص در برنامه هاي ويرايش عکس مي توانيد قسمت هاي مشخصي از عکس را حذف کنيد و چيزهاي باقي مانده را به عنوان پس زمينه در جاي خودش باقي بگذاريد . مفرض کنيد که عکسي از يک قطعه از قرن هاي گذشته گرفته ايد اما کسي يک اتومبيل در جلوي آن پارک کرده است که حالت عکس شما را از بين برده است . اگر چه اين کار به تمرين نياز دارد اما نيازي نيست که حتماً يک ويرايشگر حرفه اي عکس باشيد تا بتوانيد کاملاً آن اتومبيل را از عکس حذف کنيد و قلعه را به تنهايي داشته باشيد .

عکس شماره ي 9

عکس شماره ي 10

با استفاده از نرم افزارهاي ويرايش عکس شما مي توانيد عکس ها را از طريق مختلف دستکاري کنيد ، مثلاً عکس موتور سيکلت را تبديل به نقاشي اي که با زغال کشيده شده است ، بکنيد .
ـ کارهاي هنري خلق کنيد : فيلترها و پلاگ اين ( plug-in) ها که در برنامه هاي مختلف وجود دارند به شما امکان تبديل عکس ها به اثرات هنري آن هم فقط با چند کليک موس مي کنند . تغيير مي تواند زيرکانه يا جدي و موثر باشد . مثل اينکه عکسي که از حياط پشتي خانه تان گرفته ايد را شبيه يک استاد امپرسيونيست تبديل به يک نقاشي آبرنگ بکنيد و يا عکس يک موتور سيکلت را تبديل به طرحي زغالي کنيد .
الان بايد نظر خوبي در مورد چيزي که در يک دوربين ديجيتال بايد به دنبال آن هستيد چگونگي استفاده از آن براي گرفتن عکسي که مي خواهيد بگيريد ، داشته باشيد . بالاتر از همه ي اينها ، عکاسي ديجيتال بايد تجربه ي جالبي باشد . براي آزمايش تنظيمات و نرم افزارهاي ويرايش جهت خلق کارهاي هنري تان کاملاً آزاد باشيد .
کپي يا استفاده از مطالب اين مقاله بدون ذکر نام مترجم ، منبع اصلي و نقل از راسخون ممنوع است و شرعاً نيز مجاز نمي باشد .
منبع:How stuff works.com
/س