مىِ چاره ساز

به روى من درِ ميخانه بــاز كن
از درس و بحث و زهد و ريا بى‏نياز كن
تــــارى ز زلفِ خم خم خود در رهم بنــه
فارغ ز علـم و مسجد و درس و نماز كن
داوود وار نغمــــه زنـــــــان ساغــــرى بيار
غــافــــل ز درد جاه و نشيب و فــراز كن
بــــــر چين حجاب از رُخ زيبــــا و زلف يار
بيگانــــه ام ز كعبــــه و مُلك حجــاز كن
لبــريز كن از آن مىِ صافى، سبــوى من
دل از صفــــا به ســـوى بت تــركتاز كن
بيچاره گشته‏ام ز غم هجر روى دوست
دعـــوت مــرا به جام مى چاره ساز كن