رومی‌های معروف

جولیوس سزار

جولیوس سزار ممکن است به عنوان مهم ترین ژنرال و دولت مرد روم شناخته شود. او یک رهبر نظامی عالی بود و در جنگ های بسیاری پیروزی به دست آورد که به او کمک کردند به قدرت برسد و در نهایت او را حکمران واحد روم ساختند.
او در طی دوران نظامیگریش گولها را شکست داد، به بریتانیا حمله کرد و قبایل ژرمن را خارج از امپراطوری نگه داشت.

آگوستوس

اوگوستوس به عنوان اوکتاویان، پسر یک بانکدار رومی ثروتمند متولد شد. جولیوس سزار، عموی بزرگ وی، او را به فرزند خواندگی قبول نمود و او را وارث خود کرد. بعد از مرگ سزار، اوکتاویان یک ارتش را برای مبارزه با مارک آنتونی تشکیل داد که کنترل رم را از دست سزار گرفته بود. این دو مرد به توافق رسیدند و کنترل امپراتوری روم را مشترکاً به عهده گرفتند. آنها همچنین قاتلان سزار را شکست دادند. هنگامی که اوکتاویان به رابطه عشقی بین مارک آنتونی و ملکه کلئوپاترا مصر پی برد، او این را به عنوان تهدیدی برای امپراطوری روم تلقی کرد و مخالف آنتونی شد. پس از مرگ آنتونی، به اوکتاویان نام آگوستوس داده شد و اولین امپراتور روم شد.
تحت سلطنتش آگوستوس قلمرو روم را گسترش داد. او شبه جزیره ایبری را فتح کرد و مرزهای امپراتوری روم را به سمت رود دانوب گسترش داد. او همچنین دستور داد تا ساختمان های قدیمی را که نیاز به تعمیر دارند ترمیم کنند و جاده هایی در حومه امپراتوری بسازند.
پس از مرگش آگوستوس در رم به دلیل سلطنت موفقش پرستش شد.
مجسمه اوگستوس در اوایل زندگی خود به عنوان اوکتاویان

نرو

نرو زمانی که امپراتور روم در سال 54 بعد از میلاد شد 17 ساله بود. او تبدیل به یک حاکم بی رحمی شده بود که مادرش را کشته بود. اما در ابتدا نِرو خیرخواه و رهبری معقول بود. او بر بهبود تجارت و زندگی فرهنگی امپراتوری متمرکز بود. با این حال، هر چه زمان پیش میرفت، نرو خشنتر و غیر قابل پیش بینیتر میشد.
بر طبق شایعات او آتشی برافروخت که بیشتر رم را نابود کرد. وی مسیحیان را به خاطر این آتش سوزی مقصر جلوه داد و سرزنش کرد و در تمام طول سلطنتش به آزار و اذیت آنها پرداخت. در سال 68 بعد از میلاد نرو متوجه شد که دیگر حمایت سنا را ندارد و خود کشی کرد.

رموس و رومولوس

رومولوس و رموس دوقلویی بودند که ظاهرا شهر رم را تاسیس کردند. با توجه به افسانه ها، والدین آنها در سن کودکی آنها را رها کردند، آنها را در یک سبد قرار دادند و آن را در رودخانه تیبر گذاشتند. گرگی سبد را کشف کرد و آن را برای یک شبان آورد که دوقلوها را بزرگ کرد.
وقتی برادران بزرگ شدند، در مورد این که روی چه تپه ای یک شهر بسازند مشاجره کردند. پس از یک دعوای پس از مشاجره رموس کشته شد و رومولوس اولین پادشاه رم شد. او یک حاکم محبوب و یک رهبر نظامی بزرگ بود. مارکوس بروتوس یک دولت مرد رومی بود که به ترور جولیوس سزار کمک کرد زیرا سزار میخواست قدرت او را بشکند. در تاریخ 15 مارس سال 44 بعد از میلاد بروتوس و دیگر مردان، جولیوس سزار را به محض ورود به یک میتینگ سنا با ضربات خنجر به قتل رساندند. پس از آنکه مجلس سنا کنترل رم را مجدداً به دست آورد، بروتوس برای حکمرانی بر بخش شرقی امپراتوری روم فرستاده شد. در سال 43 قبل از میلاد بروتوس پس از این که از اوکتاویان و مارک آنتونی در نبرد فیلیپه شکست خورد، خود را به قتل رساندند.

هادریان

هادریان در سال 117 میلادی امپراتور روم شد. او به ویژه برای پروژه های ساختمانی شناخته شده است. او پانتئون روم را تکمیل کرد و دیواری سنگی را در سراسر شمال بریتانیا ساخت تا از امپراطوری در برابر عوامل خارج از قلمرو دفاع کند. هادریان تقریبا به هر گوشه ای از امپراطوری سفر کرد. او یونان باستان را تحسین میکرد و می خواست آتن را به مرکز فرهنگی امپراتوری تبدیل کند. هادریان به عنوان امپراتوری صلح دوست در نظر گرفته شد. او در سال 1380 درگذشت.

ورجیل

ورجیل بزرگترین شاعر رم بود. او در شمال ایتالیا در 70 سال قبل از میلاد متولد شد و در دوران تحصیل خود در رم و ناپل شروع به نوشتن کرد. معروف ترین کار او Aeneid بود که به پایان نرسید. بر اساس اودیسه هومر و ایلیاد، ورجیل ماجراهای قهرمان تروجان Aeneas را که به سمت غرب پارو زد و شهر رم را تاسیس کرد، توصیف می کند. در شعر حماسی ورجیل بزرگی رم و تحسین او را برای حاکمان آن نشان داده میشود.
در سایر شعرها ورجیل در مورد زندگی حومه‌ای و دهقانی نوشت. پس از مرگ او، نفوذ ورجیل در سراسر روم گسترش یافت. مدارس رومی به دانش آموزان خود در مورد او آموختند و آنها را واداشتند که اشعار او را بخواندند. نویسندگان در قرون وسطی اغلب در کارهای خود به ورجیل اشاره می کنند.

ماریوس

گایوس ماریوس بین سالهای 157 تا 86 قبل از میلاد زندگی میکرد. او یکی از مهمترین ژنرالها و مدیران بود و چندین بار به عنوان کنسول انتخاب شد. ماریوس ارتش روم را سازماندهی کرد و قبایل مهاجم را از شمال راند. او مردان فقیر را در ارتش روم استخدام میکرد و وعده میداد که آنها را شاد کند و مایه افتخار کشور سازد.

سیسِرو

سیسرو (106 تا 43 قبل از میلاد) یک فیلسوف، سخنران و نویسنده بزرگ رومی بود. او یکی از مهمترین مترجمان یونانی به لاتین بود. او توسط نخستین مجمع سه نفره حکام از رم رانده شد، اما پس از آن مجاز به بازگشت شد. او به دلیل دیدگاه‌های مخالف خود کشته شد. حتی امروزه دانشجویان لاتین در سراسر جهان آثار سیسرو را می خوانند.

کنستانتین

کنستانتین (275 -337 میلادی) اولین امپراتور روم بود که به کیش مسیحیت در آمد. هنگامی که او بر رم حکومت میکرد، مسیحیان و سایر گروه های مذهبی آزادی خود را به دست آوردند. وی بیزانس را بازسازی کرد و آن را قسطنطنیه، پایتخت مسیحی روم باستان، نامید.

کلئوپاترا

کلئوپاترا (69 تا 30 قبل از میلاد) در زمان حکومت رومی، ملکه مصر بود. او دوست داشت زیبا باشد، اما در همان زمان رهبری بی رحم بود. کلئوپاترا، که در سن 18 سالگی ملکه شد، به خاطر داشتن رابطه با جولیوس سزار و مارک آنتونی مشهور بود.

پونتیوس پیلات

Pontius Pilate یک فرمانروای رومی در یهودیه در زمان عیسی مسیح بود. او به عنوان قاضی در محاکمه عیسی مسیح مشهور شد. او عیسی را برای خیانت به قتل رساند زیرا او ادعا کرد که پادشاه یهودیان است. رهبران یهودیه از او به عنوان خطری برای امپراطوری روم هراس داشتند.
اما با توجه به کتاب مقدس، پیلات ادعا می کند که نمی خواست عیسی مسیح را مصلوب کند.