تنش سیاسی دو ابرقدرت

جنگ سرد در زمان رقابت و درگیری بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی بود. این جنگ در پایان جنگ جهانی دوم آغاز شد و با فروپاشی کمونیسم در پایان دهه 1980 به پایان رسید. در این زمان، تنش سیاسی وجود داشت، که در آن هر کدام از دو ابرقدرت سعی داشتند دیگری را از به دست آوردن قدرت بیش از حد باز دارند. حتی اگر چه این جنگ منجر به یک جنگ واقعی نشد، موقعیت های بسیاری وجود داشت که در آن جهان خیلی نزدیک به آن بود.

پس از جنگ جهانی دوم

اگر چه ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در دوران جنگ جهانی دوم متحد بودند اما ایده های متفاوت در مورد آینده جهان داشتند. در پایان جنگ شورویها اکثریت اروپای شرقی را در کنترل داشتند و دولت های کمونیست را در آنجا کنترل می کردند. ایالات متحده، از سوی دیگر، خواستار متوقف ساختن عقاید کمونیستی شد. امریکا به کشورهای اروپای غربی کمک کرد که آزاد بمانند و همچنین کمک مالی به مبالغ هنگفت برای کمک به بازسازی اقتصادهای ضعیف آنها داد. مرز میان شرق کمونیست و غرب آزاد، پرده‌ی آهنین نامیده شد و مستقیم از طریق وسط اروپا به راه افتاد. پرده آهنین
آبی = کشورهای ناتو
قرمز = کشورهای پیمان ورشو
سبز = بدون بلوک
خاکستری = خنثی
بلوک های نظامی پس از جنگ جهانی دوم
پس از جنگ جهانی دوم، دو سازمان نظامی شکل گرفت. در سال 1949 ایالات متحده و دیگر کشورهای غربی ناتو (سازمان پیمان آتلانتیک شمالی) را تاسیس کردند، از سوی دیگر شوروی ها پیمان ورشو، یک سازمان نظامی کشورهای شرق اروپا، را رهبری کردند. هر دو بلوک نظامی می خواستند در صورتی که از طرف بلوک دیگر مورد حمله قرار گیرند از خودشان دفاع کنند.
برلین دو رویداد بزرگ جنگ سرد در برلین اتفاق افتاد. پس از جنگ جهانی دوم، شهر به چهار منطقه تقسیم شد. منطقه فرانسوی، انگلیسی و آمریکایی به غرب برلین تبدیل شد و منطقه شوروی به شرق برلین تبدیل شد. وقتی شوروی سعی کرد مسیرهای عرضه غذا به شهر را قطع کند، آمریکایی ها با حمل هوایی مواد غذایی، لباس ها و سایر منابع به برلین واکنش نشان دادند تا به شهر کمک کنند.
در دهه 1950 بسیاری از مردم ازبرلین شرقی به سمت غرب برلین رفتند تا از کمونیسم فرار کنند. دولت آلمان شرقی هیچ راهی برای متوقف کردن آنها نداشت. در طول این دهه هزاران نفر از مرز تا آزادی عبور کردند. در سال 1961، دولت آلمان شرقی، یک دیوار در اطراف برلین کشید. این معروف ترین نماد جنگ سرد بود.
کوبا
یک مرحله نبرد دیگر سیاسی و نظامی در کوبا رخ داد. در سال 1959، فیدل کاسترو رهبر شورشی، رهبران غربی را سرنگون کرد و یک دولت کمونیستی را در این جزیره مستقر کرد. به زودی، اتحاد جماهیر شوروی برای حمایت از کوبا، منابع و سلاح فرستاد.
در سال 1962 اتحاد جماهیر شوروی موشک های هسته ای را در این جزیره نصب کرد. موشک های هسته ای در 90 مایلی از ساحل فلوریدا برای آمریکایی ها تهدیدی غیر قابل قبول برای ایمنی آنها بود. پس از چند روز منازعه و تنش، شوروی ها در نهایت موافقت کردند که سلاحهای خود را از کوبا خارج کنند.

سایر رویدادهای جنگ سرد

جنگ سرد به سایر نقاط جهان نیز گسترش یافت. شوروی سعی کرد نفوذ خود را به کشورهای آسیایی گسترش دهد. مائو تسه تونگ اولین رهبر کمونیست در چین در سال 1949 شد. ناسیونالیست های چینی از سرزمین اصلی خود به تایوان رانده شدند. با این وجود چین در سالهای پس از آن رهبری شوروی در جهان کمونیستی را به چالش کشید.
پس از جنگ جهانی دوم شوروی ها بخش شمالی کره را اشغال کردند و دولت کمونیستی را در آن جا راه اندازی کردند. هنگامی که نیروهای کره شمالی در دهه 1950 به جنوب حمله کردند، ایالات متحده نیروهای متحد علیه شمال کمونیست را رهبری کرد. پس از سه سال جنگ، جنگ کره، پایان یافت. شبه جزیره به کره شمالی و کره جنوبی تقسیم شده بود.
بعدا در آن دهه شوروی نفوذ خود را به هندوچین گسترش داد. پس از آن که فرانسه در دهه 1950 از ویتنام خارج شد، کشور به شمال کمونیست و جنوب آزاد تبدیل شد. ویتنام شمالی، با این حال، می خواست ویتنام را تحت حکومت کمونیستی متحد کند. به زودی آمریکایی ها در جنگ در ویتنام جنوبی شرکت کردند. پس از یک دهه مبارزه آمریکایی ها و ویتنامی های جنوبی شکست خوردند و کمونیست ها کشور را مجددا متحد و یک پارچه کردند. در سال 1979 شوروی ها به منظور جلوگیری از گسترش نفوذ اسلامی به مرزهای جنوبی خود، به افغانستان حمله کردند.

رقابتهای تسلیحاتی و فضایی

چهار سال پس از آنکه بمب اتمی بر روی هیروشیما و ناگازاکی افتاد، شورویها اولین بمب اتمی خود را منفجر کردند و به یک قدرت هسته ای تبدیل شدند. در طول دهه‌های جنگ سرد، هر دو کشور ذخایر هسته ای خود را افزایش دادند. آنها موشک های بین قاره ای را تولید کردند که در یک زمان کوتاه می توانستند به تمام نقاط جهان برسند. در طول دهه 1970 هر کدام از دو کشور سلاحهای هسته ای کافی برای از بین بردن تمام زندگی روی زمین داشت. بعدها، آنها توافق کردند که مسابقه تسلیحاتی را متوقف کنند و محدودیت تعداد سلاح های هر کشوری را تعیین کنند.
اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده در رقابت فضایی شناخته شده رقابت خود را گسترش دادند. هر دو ابر قدرت می خواستند برتری تکنولوژیکی خود را نشان دهند. در سال 1957، شوروی اولین ماهواره را به فضا پرتاب کرد و در سال 1961 یوری گاگارین اولین انسانی بود که زمین را در مدار دور زد. مسابقه فضایی در سال 1969 هنگامی که آپولو 11 در ماه فرود آمد، به پایان رسید.

پایان جنگ سرد

در نیمه دوم دهه 1980 به آرامی جنگ سرد پایان یافت. در اتحاد شوروی میخائیل گورباچو قدرت را در دست گرفت. او می خواست اقتصاد وسیعترین کشور روی زمین را باز کند. سیاست او از گلاسنوست و پرسترویکا، هدف دادن به شوروی برای دادن بیشترین آزادی و حقوق به مردم بود.
در سال 1989 کمونیسم در بسیاری از نقاط اروپای شرقی سقوط کرد. در نوامبر 1989 دیوار برلین تخریب شد و مردم آلمان شرقی اجازه سفر به سمت غرب را داشتند. در سال 1991 اتحاد شوروی دیگر وجود نداشت و به 15 کشور مستقل تجزیه شد. کمونیسم تنها در چند کشور، از جمله کوبا، جان سالم به در برد.