مدافع حقیقت
نگاهی به سخنرانی آیه الله العظمی مرعشی نجفی قدس سره در جمع شاگردان در خصوص تبعید حضرت امام قدس سره
(7 آذر 1343، 32 رجب 1384)
پس از تبعید امام خمینی قدس سره به ترکیه در 13 آبان 1343، آیه الله العظمی مرعشی نجفی قدس سره و بسیاری از علما و مراجع حوزه ی علمیه قم به عنوان اعتراض دروس یومیه را تعطیل کردند و پس از یک ماه برای سامان دهی طلاب و روحانیون جهت ادامه ی مبارزه تصمیم به تشکیل حلقه های درس گرفتند.
آیه الله مرعشی نجفی روز 27 آذر 1343 در جمع شاگردان در حرم مطهر حرم حضرت فاطمه معصومه علیها السلام در خصوص تبعید امام خمینی قدس سره سخنرانی نمود در ابتدای فرمایشات کثرت تأثر و حزن خود را چنین توصیف فرمود:
«... حقیقت مطلب من حال شروع مباحثه[تدریس] را نداشتم و ندارم . از کثرت تأثرات و تهاجم آلام و احزانی که در این چند و قت به ما متوجه شده. و خدا را گواه می گیرم که خواب را از بنده گرفته . تأثراتم به حدی است که گفتنی نیست. [خدا] خودش می داند که در چه حالی هستیم، ولی از کثرت اصرار رفقای مباحثه ناچار شدم این چند روز را تا تعطیلات شروع کنم. و خودم به هیچ نحو میل قلبی نداشتم، خدا خودش می داند، یعنی اصلاً فکر، کار نمی کند (این یک مطلب) که غرض آمدنم برای مباحثه روی اصرار بوده و مأخوذ به حیا شدم...
اگر ایشان [امام خمینی] تبعید شده اند. اگر ایشان گرفتار شوند، همه گرفتار شده اند این مطلب، ای عزیز من از قبیل دو دو تا چهار تا است. وقتی چند نفر شریک در یک مقصدی باشند، یکی از آنان که مبتلا بشود همه شان مبتلا شده اند. این را توجه بفرمایید، قضیه از این قرار است. نه این که فقط ایشان مبتلا شده اند. بنده هم که این جا در محضر مبارکتان نشسته ام، من هم الآن مبتلا هستم، من هم الآن محبوسم، فرقی ندارد. حبس اقسامی دارد، حبسی که یک کلمه نتوانیم حرف بزنیم، یک قلم روی کاغذ نگذاریم، دائما تحت مراقبت باشیم، این چه آزادی است؟ حبس دیگر بالاتر از این شما می خواهید؟
بعد از این همه خدمات و رعایت این چیزها، [آیا] جای این بود که این مطبوعات شروع به هتاکی بکنند؟ شما را به خدا این جراید کثیر الانتشار دنیا را ملاحظه بفرمایید. ببینید در کدام جریده ای از جراید، در کدام مملکتی از ممالک دنیا، ممالک اسلامی باشد یا غیر اسلامی، نسبت به روحانیون این هتاکی که در این مطبوعات می بینید جایی دیده می شود؟...».
منبع: ماهنامه ی نامه ی جامعه 42، نشریه ی فاطمه الزهرا (علیهاالسلام)
/خ
(7 آذر 1343، 32 رجب 1384)
پس از تبعید امام خمینی قدس سره به ترکیه در 13 آبان 1343، آیه الله العظمی مرعشی نجفی قدس سره و بسیاری از علما و مراجع حوزه ی علمیه قم به عنوان اعتراض دروس یومیه را تعطیل کردند و پس از یک ماه برای سامان دهی طلاب و روحانیون جهت ادامه ی مبارزه تصمیم به تشکیل حلقه های درس گرفتند.
آیه الله مرعشی نجفی روز 27 آذر 1343 در جمع شاگردان در حرم مطهر حرم حضرت فاطمه معصومه علیها السلام در خصوص تبعید امام خمینی قدس سره سخنرانی نمود در ابتدای فرمایشات کثرت تأثر و حزن خود را چنین توصیف فرمود:
«... حقیقت مطلب من حال شروع مباحثه[تدریس] را نداشتم و ندارم . از کثرت تأثرات و تهاجم آلام و احزانی که در این چند و قت به ما متوجه شده. و خدا را گواه می گیرم که خواب را از بنده گرفته . تأثراتم به حدی است که گفتنی نیست. [خدا] خودش می داند که در چه حالی هستیم، ولی از کثرت اصرار رفقای مباحثه ناچار شدم این چند روز را تا تعطیلات شروع کنم. و خودم به هیچ نحو میل قلبی نداشتم، خدا خودش می داند، یعنی اصلاً فکر، کار نمی کند (این یک مطلب) که غرض آمدنم برای مباحثه روی اصرار بوده و مأخوذ به حیا شدم...
اگر ایشان [امام خمینی] تبعید شده اند. اگر ایشان گرفتار شوند، همه گرفتار شده اند این مطلب، ای عزیز من از قبیل دو دو تا چهار تا است. وقتی چند نفر شریک در یک مقصدی باشند، یکی از آنان که مبتلا بشود همه شان مبتلا شده اند. این را توجه بفرمایید، قضیه از این قرار است. نه این که فقط ایشان مبتلا شده اند. بنده هم که این جا در محضر مبارکتان نشسته ام، من هم الآن مبتلا هستم، من هم الآن محبوسم، فرقی ندارد. حبس اقسامی دارد، حبسی که یک کلمه نتوانیم حرف بزنیم، یک قلم روی کاغذ نگذاریم، دائما تحت مراقبت باشیم، این چه آزادی است؟ حبس دیگر بالاتر از این شما می خواهید؟
بعد از این همه خدمات و رعایت این چیزها، [آیا] جای این بود که این مطبوعات شروع به هتاکی بکنند؟ شما را به خدا این جراید کثیر الانتشار دنیا را ملاحظه بفرمایید. ببینید در کدام جریده ای از جراید، در کدام مملکتی از ممالک دنیا، ممالک اسلامی باشد یا غیر اسلامی، نسبت به روحانیون این هتاکی که در این مطبوعات می بینید جایی دیده می شود؟...».
منبع: ماهنامه ی نامه ی جامعه 42، نشریه ی فاطمه الزهرا (علیهاالسلام)
/خ
