عوامل ایجاد آلودگی هوا و راهکارهای رفع آن

آلودگی هوا توسط بسیاری از عوامل ایجاد می شود:
- تعداد روزافزون اتومبیل‌ها در جاده های ما
- شهرهای رو به رشد
- توسعه سریع اقتصاد ما
- صنعتی سازی
آلودگی هوا، همانطور که امروز می دانیم، در قرن نوزدهم با انقلاب صنعتی در اروپا آغاز شد. در چند دهه گذشته، این مسئله به یک مشکل بزرگ برای محیط زیست ما تبدیل شده است.
هوای خالص به طور معمول از نیتروژن (76٪)، اکسیژن (22٪)، دی اکسیدکربن و چند گاز دیگر تشکیل شده است.
هنگامی که عناصر مضر وارد هوا می شوند، ممکن است باعث مشکلات بهداشتی شوند و همچنین می توانند به محیط زیست، ساختمان ها و خاک آسیب برسانند. آنها لایه ازن را نازک تر و نازک تر می کنند و منجر به گرم شدن جو زمین و تغییرات آب و هوایی می شوند.
سبک زندگی مدرن ما سال ها منجر به ایجاد هوا کثیف تری شده است. کارخانه ها، وسایل نقلیه مختلف، تعداد روزافزون مردم، مواردی هستند که امروزه مسئول آلودگی هوا هستند. اما همه آلودگی در هوا توسط مردم ایجاد نمی شود. آتش سوزی جنگل، طوفان گرد و غبار و فوران آتشفشان می تواند منجر به آلودگی جو شود.

آلاینده های عمده و منشأ آنها

مونوکسید کربن یک گاز بی رنگ است که وقتی چوب، بنزین یا زغال سنگ به طور کامل سوزانده نشود آزاد می شود. همچنین در محصولاتی مانند سیگار وجود دارد. بر اثر تنفس آن، اکسیژن کمتری وارد خون می شود و باعث می شود ما گیج و خواب آلود باشیم.
دی اکسید کربن یک گاز گلخانه ای است که وقتی زغال سنگ، روغن یا چوب را می سوزانیم به جو می رسد.
کلروفلوئوروکربن ها (CFCs) گازهایی هستند که از سیستم تهویه مطبوع یا یخچال و فریزر می آیند. هنگامی که به هوا می رسند بالا می روند تا در ارتفاع بالای اتمسفر (حدود 20 تا 50 کیلومتر بالاتر از سطح زمین) قرار گیرند. در آنجا، آنها با گازهای دیگر تماس می گیرند و لایه اوزون را از بین می برند. ما به لایه اوزون نیاز داریم زیرا از ما در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید محافظت می کند.
سرب در بنزین، رنگ، باتری و سایر محصولات است. این عنصر اگر به بدن ما برسد بسیار خطرناک است. در برخی موارد حتی می تواند باعث سرطان شود.
دو نوع اوزون وجود دارد که ما میشناسیم: اوزون طبیعی در قسمت فوقانی فضای ماست، اما در زمین نیز مردم اوزون تولید می کنند. ترافیک و کارخانه ها باعث ایجاد اوزون زمین می شوند. این امر به ویژه برای کودکان و افراد مسن خطرناک است. این باعث می شود آنها خسته شوند و پزشکان پیشنهاد می کنند در حالی که اوزون موجود در هوا زیاد است از منزل خارج نشوند. باران اسیدی منجر به تخریب جنگل ها، دریاچه ها و خاک می شود. بسیاری از دریاچه ها و رودخانه ها طی دهه ها مسموم شده اند و حتی برخی از ماهی ها ناپدید شده اند. ساختمان ها نیز به دلیل باران اسیدی دچار خوردگی میشوند. اکسید نیتروژن سبب ایجاد مه آلوده و باران اسیدی می شود. این زمانی تولید می شود که سوخت هایی مانند زغال و نفت را می سوزانید. این امر می تواند منجر به مشکلات تنفسی شود، به ویژه هنگامی که کودکان در زمستان به خارج از منزل می روند.
دی اکسید گوگرد گازی است که در هنگامی که زغال سنگ در نیروگاه ها سوزانده می‌شود تولید می‌شود. کارخانه های کاغذ سازی و سایر صنایع شیمیایی نیز دی اکسید گوگرد تولید می کنند. این آلاینده می تواند به بیماری های ریوی منجر شود.

باران اسیدی

نتیجه دیگری از آلودگی هوا باران اسیدی است. این بارندگی زمانی اتفاق می افتد که دی اکسید گوگرد و اکسید نیتروژن به هوا می رسند. هنگامی که این باران میبارد آبی که بر روی ما می آید دارای این مواد خطرناک در خود است.
باران اسیدی هم چنین می تواند ناشی از فوران‌های آتشفشانی باشد. آتشفشان ها گازهای سمی را به داخل اتمسفر می فرستند.
باران اسیدی منجر به تخریب جنگل ها، دریاچه ها و خاک می شود. بسیاری از دریاچه ها و رودخانه ها طی دهه ها مسموم شده اند و حتی برخی از ماهی ها ناپدید شده اند. ساختمان ها نیز به دلیل باران اسیدی دچار خوردگی میشوند.
آلاینده ها می توانند قبل از این که به زمین فرود آیند برای مدت زمان طولانی‌ای به هوا وارد شوند. به همین دلیل است که گاهی اوقات سخت است بدانیم آلوده کننده های خطرناک از کجا نشأت میگیرند. باران اسیدی که جنگل ها و دریاچه ها را در اتریش و آلمان از بین میبرد ممکن است از نیروگاه ها در کشورهای اروپای شرقی آمده باشد.

در مورد آلودگی هوا چه می توانیم انجام دهیم؟

کار تمیز کردن هوایمان دشوار است، اما غیر ممکن نیست. اشکال دیگر انرژی مانند انرژی خورشیدی، انرژی باد یا انرژی جزر و مدی می تواند برای کنترل آلودگی انتخاب شود.
شهرهایی مانند لندن نشان داده اند که کیفیت هوای بهتر می تواند در یک زمان کوتاه به دست آید. اما ما شخصاً نیز می توانیم هوای اطرافمان را پاک‌تر کنیم :
- از پیاده روی یا دوچرخه سواری برای رفتن به مدرسه یا خانه دوست خود استفاده کنید.
- برای رفتن به سر کار از اتوبوس یا قطار استفاده کنید.
- روش به نوبت سوار ماشین یک دیگر شدن را سازماندهی کنید.
- دیگر از قوطیهای اسپری استفاده نکنید.
- اطمینان حاصل کنید که والدین شما هر ساله یک بازرسی آلودگی در ماشین را دریافت می کنند.
- درختان به ما اکسیژن میدهند و دی اکسید کربن را جذب میکنند. آنها هوا را در اطراف ما تمیز می کنند. از آنها مراقبت کنید.
- هنگام خروج از اتاق، چراغ ها را خاموش کنید. فقط از تعداد نورهایی که واقعا نیاز دارید استفاده کنید.
- اتاق خود را در ماه های زمستان بیش از حد گرم نکنید. بهتر است یک پلیور بپوشید تا اینکه در یک اتاق بسیار گرم باشید.

مهِ آلوده

مهِ آلوده ترکیبی از دود و مه است. این وقتی اتفاق می افتد که گازهای ناشی از سوخت با مه در زمین همراه می شود. هنگامی که گرما و نور خورشید با این گازها همراه می شوند، ذرات ریز و خطرناکی در هوا تشکیل می شوند.
مه آلوده در شهرهای بزرگ دارای ترافیک سنگین رخ می دهد. به خصوص در تابستان، زمانی که هوا بسیار گرم است، مه آلوده در نزدیکی زمین باقی می ماند. این برای تنفس ما خطرناک است و در مناطقی که مه آلوده دارند خیلی خوب نمیتوانیم ببینیم.
دود آلوده در ابتدای انقلاب صنعتی در قرن نوزدهم در بریتانیا کشف شد. در آن زمان مردم از زغال سنگ برای گرم کردن و پخت و پز استفاده می کردند. کارخانجات همچنین از زغال سنگ برای تولید آهن و فولاد استفاده می کردند. دود با همای مه آلود مرطوب در هم میآمیخت و زرد میشد. مه آلوده غالباً چندین روز روی شهرها میماند. این باعث بیماری های ریوی و مشکلات تنفسی میشد. بر اثر آن هزاران نفر در هر سال در لندن جان میباختند.
امروزه شهرهایی که جمعیت بالایی دارند و در مناطق داغ و نیمه گرمسیر واقع شده اند، بزرگترین مشکلات ناشی از مه آلوده را دارند - مثل لس آنجلس، مکزیکو سیتی و قاهره.
اخیراً اقدامات زیادی برای جلوگیری از تشکیل مه آلوده انجام شده است. کارخانه ها از زغال سنگی استفاده می کنند که آن مقدار زیاد گوگرد را نداشته باشد. امروزه اتومبیل‌ها بسیار تمیز هستند. در بعضی از شهرها، ماشینها حتی مجاز به رانندگی در روزهای دارای مه آلوده نیستند.