رسانه‌های گروهی و اطلاع‌رسانی همگانی

تعریف رسانه‌های گروهی

رسانه‌های گروهی (1) وسایل ارتباطی هستند که جماعت فراوانی به آن توجه می‌کنند (کازنو، 1387) پژوهشگران به طور سنتی رسانه‌های گروهی را به چاپی و الکترونیکی تقسیم کرده‌اند. رسانه‌های چاپی شامل روزنامه، مجلات و کتاب‌ها می‌شوند و رسانه‌های الکترونیک رادیو، تلویزیون و فیلم را در بر می‌گیرند. اینترنت به عنوان رسانه‌ی نوین در خارج از این دو گروه قرار می‌گیرد (کلایتون و همکاران، 1388، به نقل از مهدیزاده و همکاران، 1388). اطلاع‌رسانی را می‌توان مهم‌ترین نقش و وظایف رسانه‌ها به شمار آورد و این بدان معنی است که اطلاع‌رسانی در زمینه‌ی ورزش باید شفاف، دقیق و سریع و بر اساس برنامه‌ریزی هماهنگ و سیاستگذاری مشخصی از سوی دولت و متولی اصلی امر ورزش در کشور یعنی همان سازمان تربیت‌بدنی با همکاری رسانه‌های جمعی صورت پذیرد. رسانه‌های جمعی امروزه به منبع قالب شکل‌گیری واقعیت‌های اجتماعی در جوامع تبدیل شده‌اند (اسکات 2001). رسانه‌ها مسئول بخش اعظمی از مشاهده‌ها و تجربه‌هایی هستند که ما از طریق آنها درک خود را نسبت به جهان پیرامون و نحوه‌ی عملکرد آن سامان می‌بخشیم. بخش عمده‌ای از نگرش ما به دنیا، ریشه در پیام‌های رسانه‌ای دارد که از پیش ساخته شده‌اند. آنها به لحاظ داشتن دامنه‌ی نفوذ وسیع، اثر مستقیمی بر ارزش‌ها و هنجارهای جامعه دارند. جکسون (2) (1991) در تحقیقی به این نتیجه رسید که رسانه‌های جمعی 87 درصد بر افزایش آگاهی مردم اثر می‌گذارند. (طلوعی اشلقی، 1389)
عمده‌ترین نقشی که برای رسانه می‌توان در نظر گرفت عبارت است از: فرهنگ‌سازی، آموزش، اطلاع‌رسانی و ایجاد مشارکت اجتماعی.

بیشتر بخوانید: نقش اطلاع رسانی و رسانه‏ های همگانی در ارتقای امنیت ملی

 

اطلاع رسانی (3) همگانی

مهم‌ترین نقش و کارکرد وسایل ارتباط جمعی، گردآوری اطلاعات درباره‌ی وقایع و رویدادهای ملی و فراملی و انتقال آنها به عموم مردم بدون در نظر گرفتن سلسله مراتب گروهی و به منظور اطلاع‌رسانی در ورزش، نشر هرگونه اخبار و اطلاعات مربوط به ورزش از طریق رسانه‌های گروهی است. (دادگران، 1387)
بنابراین اطلاع‌رسانی را می‌توان مهم‌ترین نقش و وظایف رسانه‌ها به شمار آورد و این بدان معنی است که اطلاع‌رسانی در زمینه‌ی ورزش باید شفاف، دقیق و سریع و بر اساس برنامه‌ریزی هماهنگ و سیاستگذاری مشخصی از سوی دولت و متولی اصلی امر ورزش در کشور یعنی همان سازمان تربیت‌بدنی با همکاری رسانه‌های جمعی صورت پذیرد. هرگاه رسانه‌ها بر اساس مشخصات مذکور به اطلاع‌رسانی در زمینه‌ی توسعه‌ی ورزش شهروندی بپردازند، به عنوان یک نهاد فرهنگ‌ساز و فرهنگ‌گستر در این زمینه می‌توانند نقش حساسی را ایفا کنند. اشتیاق و رغبت میلیون‌ها انسان هر لحظه با به دست گرفتن روزنامه، باز کردن رادیو و تلویزیون برای خواندن یا شنیدن و دیدن جریان‌ها و رویدادهای پیرامون خود نشان دهنده‌ی وظیفه‌ی حساس وسایل ارتباط جمعی در آگاهی دادن و ایجاد همکاری و مشارکت عمومی در جامعه است. (معتمدنژاد، 1386)

پی‌نوشت‌ها:

1. Mass Media.
2. Jakson.
3. Providing lnformation.

منبع مقاله :
یزدانی، مجتبی؛ (1395)، ورزش و مدیریت جهادی، تهران: تیسا، چاپ اول