خداوند نماز گذشته را قبول مي‌كند

و ما كان الله ليضيع ايمانكم.
خدا ايمان شما را ضايع نمي‌كند. «بقره ، 143»
از اين جمله استفاده مي‌شود كه محال است خداوند دستوري دهد و عملي بر طبق آن انجام يابد و سپس آن را ضايع گرداند چه اين كه انجام عمل مزبور در آن زمان فايده و فلسفه و مصلحتي داشت و چنين عملي هرگز ضايع شدني نخواهد بود اگر چه در زمان بعد مصلحت ايجاب نمود كه حكم تازه‌اي صادر نمايد.[1]
خداوند ايمان مؤمنان را ضايع نمي‌كند.
نمازهاي خوانده شده به سوي بيت المقدس (قبل از تغيير قبله) مورد پذيرش خداوند بوده است.
مراد از ايمان به مناسبت قبله و تغيير آن نماز مي‌باشد كه از باب اطلاق سبب به جاي مسبّب است چون اقامه نماز مؤمنان به سوي بيت المقدس مسبّب از ايمان آنان بوده است.
امام صادق ـ عليه السّلام ـ مي‌فرمايد: ما كان الله ليضيع ايمانكم.[2] منظور نماز است.
موضوع بحث اهتمام كتاب و سنت است به نماز و محتوا و مطالب نماز اگر به واژه ديگري غير از (صلوة) كه بيانگر معناي نماز است توجه كنيم معلوم خواهد شد كه نماز چقدر بار معنوي دارد.
در ‌آيه فوق آمده است: (ما كان الله ليضيع ايمانكم) اگرقبله شما از بيت المقدس به جانب كعبه تغيير يافت گمان نكنيد نمازهاي قبلي شما از اعتبار افتاده است.
مي‌بينيم كه در اين آيه از نماز به ايمان تعبير كرده است.

پي نوشت ها:

[1] . نمونه، ج 1، ص 358.
[2] . تفسير راهنما، ج 1، ص 373.

/خ