نشانه های افسردگی خفیف چیست؟

چکیده:
بعضی اوقات نام بیماری ها می تواند فریبنده باشد و احساس شود که اهمیتی نداشته و خود بخود قابل حل است مثل افسردگی خفیف که برخی تصور می کنند که اهمیتی ندارد، در حالی که اگر جدی گرفته نشود، منجر به افسردگی متوسط و شدید می شود. ما در این مقاله به علائم و نشانه ها، راه های پیشگیری و درمان می پردازیم.

تعداد کلمات : 1497 / تخمین زمان مطالعه : 7 دقیقه

نویسنده: جیمی کروفورد
مترجم: علی مهربانی

مقدمه:
تشخیص افسردگی خفیف می تواند دشوار باشد. زیرا بسیاری از علائم آن مانند واکنش های عاطفی معمولی می باشد. در حالی که ممکن است تصور شود که چون نام این بیماری خفیف است، پس خیلی جدی نیست، ولی اگر همین وضعیت درمان نشود سبب تغییرات روحی شده و شدیدتر بشود و منجر به افسردگی شود. در این مقاله، ما در مورد چگونگی شناسایی افسردگی خفیف، به کجا منجر می شود و زمانی مناسب برای کمک، سخن می گوییم.

علائم و نشانه ها
تغییرات قابل توجه در حالت روحی و رفتار می تواند افسردگی خفیف را نشان دهد، زیرا می تواند احساسات جسمی را افزایش دهد.
علائم معمول عبارتند از:
    تحریک پذیری
    افکار منفی
    احساس خستگی غیرعادی
    احساس ناامیدی
    احساس غمگینی طاقت فرسا
    اغلب در آستانه گریه کردن باشد.
    خودخواهی
    مشکل در تمرکز
    احساس ناامیدی
    میل به تنهایی
    داشتن درد های جزئی غیر قابل توضیح
    از دست دادن همدلی با دیگران

تغییر در رفتار همچنین می تواند افسردگی را نشان دهد. الگوهای خواب می توانند تغییر کنند و ممکن است اشتهای فرد افزایش یا کاهش یابد. افراد مبتلا به افسردگی خفیف نیز ممکن است از تقویت کننده های روانی مانند سیگار، دارو و الکل استفاده کنند.

انواع افسردگی
همانطور که توسط دانشکده پزشکی هاروارد گزارش شده است، در زیر شش نوع معمول افسردگی گزارش شده است.

اختلال افسردگی مداوم اغلب به نام افسردگی خفیف یا دیستیمیا نامیده می شود. یک فرد مبتلا به این بیماری در حدود 2 سال در معرض علائم ذکر شده است.. آنها معمولا می توانند زندگی روزمره خود را مدیریت کنند، ولی با کمی سرگرمی و شادی مواجه هستند.

افسردگی عمده می تواند دارای روحیه بسیار تاریک باشد که ممکن است منجر به افکار خودکشی شود.

اختلالات عاطفی فصلی اغلب در طول روزهای پاییز و زمستان رخ می دهد. کمبود نور خورشید و تغییر الگوهای خواب ممکن است به این وضعیت کمک کند.

افسردگی پس از زایمان می تواند در طول و بعد از بارداری تاثیر بگذارد. این افسردگی می تواند خفیف یا بزرگ باشد.

اختلال افسردگی قبل از قاعدگی یک نوع شدید سندرم پیش از قاعدگی است که معمولا به عنوان PMS شناخته می شود.

اختلال دوقطبی ممکن است شامل علائم افسردگی جزئی یا بزرگ باشد. با این حال، این علائم قبل یا بعد از یک دوره پرانرژی و فعالیت بالا، که به عنوان حالت مینیک یا هیپومانیا طبقه بندی می شوند، بروز می کنند.

توصیه های روزانه برای کمک به افسردگی، اغلب عبارتند از:
     محدود کردن زمان صرف شده برای کامپیوتر یا تماشای تلویزیون، به ویژه در شبها
   فکر کردن و یا فقط 10 دقیقه نشستن
   انجام دادن کارهای مورد علاقه
   تمرین ورزشی کمی بیشتر
   با کسی صحبت کردن
   خوردن غذاهای تازه
   تنفس هوای تازه
افسردگی متوسط
تجربه افسردگی می تواند در طول زمان تغییر کند. علائم جدید مانند دوره های غم انگیز یا بی خوابی ممکن است رخ دهد. علائم موجود ممکن است بدتر شوند. نگرانی های گاه و بی گاه ممکن است به نگرانی تقریبا ثابت تبدیل شوند. رنجش مکرر توسط دوستان ممکن است به ناکامی بی وقفه تبدیل شود. این نوع تغییرات ممکن است نشان دهنده انتقال از افسردگی خفیف به متوسط باشد. اگر فرد علائم اختلالاتی را مشاهده کند، باید با پزشک مشورت کنند.

افسردگی شدید یا حاد
افسردگی شدید برای دیگران قابل توجه و ملموس است. این وضعیت بسیار ناکارآمد بوده و باعث می شود انجام فعالیت های معمولی با دشواری صورت بپذیرد. افسردگی شدید معمولا علائم مشابهی را به شکل های خفیف تر نشان می دهد. با این حال، فرد مبتلا به افسردگی شدید نیز ممکن است تجربه کند:
    توهمات و هذیان
   افکار خودخواهانه یا خودکشی

فرد مبتلا به این بیماری احتمالا به دارو نیاز دارد و یک پزشک ممکن است یک نوع گفتگو درمانی را تجویز کند. مهار کننده های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs) داروهایی هستند که اغلب برای افسردگی شدید تجویز می شوند. نمونه هایی از SSRI ها عبارتند از:
    سیتالوپرام
    اسکلیتوپرام
    فلوکستین
    پاروکستین
    سرترالین

بنزودیازپین نیز در دسترس هستند، اما آنها با استفاده طولانی مدت می توانند اعتیاد آور باشند. پزشکان معمولا زمانی که گزینه های دیگر کارایی ندارد، آنها را تجویز می کنند. اگر بسیاری از فرم های دیگر دارو و درمان موثر نباشند، پزشک ممکن است برای درمان افسردگی شدید، درمان الکتروتکنیک را پیشنهاد کند. در این روش، فرد در جریان بیهوشی جریان الکتریکی مغز را دریافت می کند. این می تواند دو تا سه بار در هفته انجام شود.

ملاقات با پزشک اغلب راه خوبی برای شروع درمان افسردگی است. دکتر می تواند ارزیابی کند که آیا افسردگی باعث ایجاد علائم شده یا نه و درجه بیماری را تشخیص دهد. بسیاری از آزمایشات آنلاین ادعا می کنند قادر به شناسایی افسردگی هستند. آزمون PHQ-9 در سال 1999 توسعه یافت و بر اساس معیارهای تشخیصی حرفه ای است. این تنها 9 سوال است که توسط پزشکان بسیاری از کشورها برای شناسایی حضور و نوع افسردگی استفاده می شود.

هر کسی که درباره صحبت کردن با پزشک مطمئن نیست، ممکن است که انجام تست PHQ-9 برای او مفید باشد. افسردگی خفیف اغلب با یک تغییر ساده در سبک زندگی قابل درمان است. این تغییر می تواند شامل تغییر رژیم غذایی و الگوهای خواب و یا بهبود تعادل کار و زندگی خود باشد. همچنین ممکن است سپری کردن زمان مشخص با تلویزیون و رسانه های اجتماعی نیز کمک کننده باشد.

تغییر سبک زندگی برای کمک
بسیاری از افراد متوجه می شوند که داشتن سرگرمی می تواند به بهبود افسردگی خفیف کمک کند. یک مطالعه اخیر نشان داد که افرادی که در زمان های مختلف دارای فعالیت خلاقانه هستند، دارای انرژی مثبت بیشتر، احساس منفی کمتر، علاقه بیشتر، استرس کمتر و ضربان قلب پایین تر هستند. سبک زندگی پر مشغله خود را به راه های میانبر درگیر میکند که ممکن است شامل استفاده از وسایل صرفه جویی در زمان، وسایل حمل و نقل یا غذا باشند. این ها می توانند مفید باشند اما ممکن است مردم را از فعالیت های سالم دور کنند.

توصیه های روزانه برای کمک به افسردگی، اغلب عبارتند از:

     محدود کردن زمان صرف شده برای کامپیوتر یا تماشای تلویزیون، به ویژه در شبها
   فکر کردن و یا فقط 10 دقیقه نشستن
   انجام دادن کارهای مورد علاقه
   تمرین ورزشی کمی بیشتر
   با کسی صحبت کردن
   خوردن غذاهای تازه
   تنفس هوای تازه

ممکن است بعضی از این نکات را بخاطر مسائل مربوط به سلامت، سن یا عوامل دیگر امتحان کنید. سایر گزینه های درمان در زیر ذکر شده است.

بیشتر بدانید : چرا باید افسردگی خفیف را جدی گرفت؟

گزینه های درمان
حوادث دلخراش منجر به افسردگی خفیف می شود.اگر این مورد باشد و اگر افسردگی خفیف به متوسط تبدیل بشود، پزشک ممکن است گفتگو درمانی را پیشنهاد بدهد.برخی از انواع درمان صحبت می کنند عبارتند از:

مشاوره
یک دوره جلسات با یک مشاور واجد شرایط می تواند به شناسایی علل افسردگی کمک کند. مشاوران به مردم آموزش نمی دهند، بلکه پیشنهاد می دهند که بعضی از جنبه های زندگی را تغییر دهند.

درمان میان فردی (IPT)
بعضی از آنها به سختی با دیگران ارتباط برقرار می کنند و این می تواند منجر به انزوا و افسردگی بشود. IPT برای کمک به ایجاد روابط ساده تر طراحی شده است.

درمان روان شناختی
این شامل یک روان پزشک است که از فرد می خواهد بگوید چه چیزی در ذهنش می گذرد. در حالی که درمانگر به دنبال شناسایی الگوهای مشکوک فکر یا رفتار است. فرد ممکن است هیچ گونه اطلاعی نداشته باشد که این الگوها باعث ناراحتی و کمک به افسردگی می شوند.

درمان شناختی رفتاری (CBT)
به جای تمرکز بر علل افسردگی، CBT می تواند راه های عملی برای مقابله با نتایج ارائه دهد. این ممکن است شامل منحرف کردن ذهن از ناراحتی افکار و یا شناسایی علائم هشدار دهنده زود هنگام در حال تغییر باشد. CBT یک انتخاب مردمی است زیرا اغلب افراد در طی هفته ها بهبود می یابند و درمان به تعهد کوتاه مدت نیاز دارد.

چه کسانی در معرض افسردگی هستند
افسردگی در کودکانی که پدر و مادرشان مبتلا به این بیماری هستند، رایج است. به گفته سازمان بهداشت جهانی، در سال 2017، افسردگی عامل اصلی بیماری ها و معلولیت در سراسر جهان بود. افسردگی ممکن است بسیار گسترده باشد زیرا یک علت خاص ندارد. زنان نسبت به مردان بیشتر افسرده می شوند. دیدگاهها در مورد این موضوع متفاوت است. بلوغ، بارداری و قاعدگی، زمان هایی معمول برای ظهور علائم افسردگی می باشد.

آمار کشورهای مختلف متفاوت است، اما افسردگی در گروه های زیر شایعتر است:
    مردم در معرض مشکلات اقتصادی
    افراد مبتلا به بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی عروقی یا سرطان
    کودکانی که والدین افسرده دارند
    افراد دارای مشکلات روحی مانند اضطراب

همچنین بسیاری از داروها می توانند باعث افسردگی شوند. اگر فرد مطمئن نیست که آیا تغییرات عاطفی مربوط به دارو است یا خیر. باید با دکتر مشورت کند. وقتی افسردگی خفیف است، تغییرات ساده در سبک زندگی، ممکن است منافع ماندگار و پایداری را ایجاد کند. این مزایا ممکن است به برخی افراد نسبت به دیگران آشکارتر شود.

برگرفته از سایت: www.medicalnewstoday.com

افسردگی خفیف را جدی بگیرید

تازه های مقالات

بیشترین بازدید هفته