چکیده:
یکی از نکته‌هایی که در فرزندپروری اهمیت دارد، این است که کودکان متناسب با جنسیت‌شان تربیت شوند. اگر کودکی با توجه به جنسیت خود پرورش نیابد (تربیت دختران با شیوه‌های پسرانه و پسران با شیوه‌های دخترانه)، ممکن است در آینده در پیداکردن هویت جنسی ثابت خود دچار مشکل شود.
تعداد کلمات: 1124 / زمان تخمین شده برای مطالعه: 6 دقیقه
یکی از نکته‌هایی که در فرزندپروری اهمیت دارد، این است که کودکان متناسب با جنسیت‌شان تربیت شوند. اگر کودکی با توجه به جنسیت خود پرورش نیابد (تربیت دختران با شیوه‌های پسرانه و پسران با شیوه‌های دخترانه)، ممکن است در آینده در پیداکردن هویت جنسی ثابت خود دچار مشکل شود.
تعداد کلمات: 1124 / زمان تخمین شده برای مطالعه: 6 دقیقه
نویسنده: کبری خدابخش دهقی
فرزند دختر- در تربیت دختران، بخاطر نقش حساس آنها در مسئولیتهاى خانوادگى و تأثیر آن در اجتماع، باید مراقبت بیشترى نمود. دختر وقتى به سن هفت سالگى رسید، کم و بیش باید متوجه شود، رفتار و وظائف او با پسر فرق دارد، اگر بنا باشد، هر جائى که پسر مى‌رود، دختر هم برود و یا او را ببرند، هر طور که پسران لباس مى‌پوشند، او هم بپوشد، و پسروار بزرگ شود، آیا دخترى که مثل پسر احساس آزادى در پوشش کرده است، در سن رشد و درک مى‌توان او را دستور حجاب داد؟!
- دختر در آغوش پدر می‌آموزد که دنیا جای امنی است و با داشتن یک ارتباط مناسب، برای فردایی موفق آماده می‌شود.
- برخلاف پسرها، پدر برای دختر نوعی «تایید» است و روابط بین آن دو به طور ناخودآگاه برای هر دو طرف اهمیت و برتری خاصی دارد.
- مادر فرزند را به دنیا می‌آورد و پدر دنیا را به او می‌شناساند. وی همچنین حامی همیشگی دختر در فعالیت‌های اجتماعی و هوشی است و به تربیت و آموزش او اهمیت زیادی می‌دهد. در ضمن پدر اولین مردی است که به عنوان نمونه جنس مذکر دختر با او آشنا می‌شود و دوست داشتن جنس مذکر را می‌آموزد.
- نقش مهم پدر جدا کردن دختر از مادر و پس از آن ارزش نهادن به او به عنوان دخترش است. دختر به پدری نیاز دارد که او را دوست داشته باشد و در ضمن با عشق ورزیدن به مادر به دختر بیاموزد که باید تبدیل به زنی دوست‌داشتنی در آینده شود.مردی که به همسرش اظهار عشق نمی‌کند این احساس را به دختر آموزش نداده و عشق را در آینده در او خفه می‌کند.
- دختران شما عروسک نیستند، زندگى آینده آنها به بانوئى نیاز دارد، خوش فکر، با ادب و اخلاقى بلند و دینى محکم، همراه با تمیزى و نظافت و شوهر دارى و ملاطفت، کارى کنید که این خدمات در دختران تقویت شود، حس زیبائى جوئى و زینت کردن در بانوان بطور غریزى وجود دارد، متاسفانه این حس زیبایی جویی در مدارس ما محکوم و ممنوع است و هنگامی که دختر از فشار مدرسه ازاد می‌شود، مانند فنر از جای پریده و آن طور که خودتان در جامعه شاهد هستید، ظاهر می‌شود.اگر به ظاهر دختران در خانواده توجه شود و دختر مجال خود نمایی در خانواده و پیش محارم خویش پیدا کند، مطمئن باشید که نیازی به غیر نخواهد داشت.
- اگر فرزند پسر ما بزرگتر از فرزند دخترمان باشد احتمال این نوع آسیب دیدگی برای دختران نیز وجود دارد. لذا باید مواظب باشیم پسر بر دختر تسلط پیدا نکند و او را آزار ندهد. پس هدیه را اول به دختر بدهید، توجه بیشتر به او باشد و بعد پسر، از طرف دیگر مراقب باشید، فرزندان را در محیط‌های خلوت، بدون نظارت والدین، خصوصا کودکان با جنسیت مخالف و همسن، خواهر و برادر،تنها با دیگری، آزاد نگذارید. هزاران مورد روی میز دادگاه‌ها، و هزاران مورد در قلب کودکان آسیب دیده، وجود دارد، این اتفاقات مال همسایه نیست، حواستان را جمع کنید که خطر همیشه در کمین است.
فرزند پسر
- به طور میانگین برای پسرها، مدرسه به اندازه دختران خوب و قشنگ نیست. بیشتر پسرها نسبت به دخترها با مشکل توجه و تمرکز مواجه هستند. و به دلیل سطح فعالیت بالاترشان، احتمال دارد بیشتر از دختران دچار مشکل شوند.
- به نظر می‌رسد پسران بیشتر از دختران تمایل به ریسک کردن دارند. در حقیقت بخش رضایتمندی در مغز پسران با رفتارهای مخاطره‌آمیز تحریک می‌شود. به علاوه پسران بیشتر پرخاشگر هستند و از در دست گرفتن اشیا بیشتر احساس رضایتمندی می‌کنند و به رویکردها و فعالیت‌های عملی برای یادگیری و ایجاد انضباط نیاز دارند.
- همچنین پسرها، در سنین پایین کمتر به حرف‌های والدینشان گوش می‌کنند، اگر چه این ویژگی، لزوما در همه جای جهان صدق نمی‌کند.
- شنوایی پسران به هنگام تولد، به اندازه شنوایی دختران قوی نیست و به طور کلی تمایل کمتری به کلامی بودن دارند. اما در عوض، بیشتر به طور غریزی و بی‌اختیار یاد می‌گیرند. بههمیندلایل،شایدکنترلکردنپسرهادر سنین کودکی از نظر فیزیکی سخت‌تر باشد.
- پدر و مادر باید بدانند از آن جایی که تمایل پسران با دختران فرق می‌کند، در برخی مسائل هم تفاوت دارند.نباید فراموش کرد که پسران، رفتار با جنس مخالف را از مادر می‌آموزند و دختران از پدر یاد می‌گیرند. بنابراین، اگر پدری طبیعت وجودی دختر خردسالی را نشناسد و آن‌طور که خودش می‌خواهد، با او رفتار کند، این مساله بین پدر و دختر، فاصله می‌اندازد.
- دختران نیاز دارند کسی به صحبت‌های‌شان گوش دهد نه اینکه بدون شنیدن احساس‌های‌شان، از ابتدا راه‌حل ارائه شود. درباره‌ی پسران نیز مادران با مشکل مواجه می‌شوند زیرا پسران حتی اگر کوچک باشند،اعتماد به نفس را در این می‌بینند که خودشان از عهده‌ی مشکل‌های‌شان برآیند و نیاز به کمک بیش از حد یا ناز و نوازش ندارند.
- پسرها دوست دارند که احساسات را در دل خود نگه دارند. درمواقع ناراحتی، پسرها دعوا و کتک کاری را انتخاب می‌کنند. باید او را از سنین خیلی پایین تشویق کرد که درمورد هیجانات درونی صحبت کند، از سکوت و خاموشی بیرون بیاید و عکس‌العملش را با سخن گفتن نشان دهد.
- پسر کوچولوی شما دربرابر انتقادها بسیار حساس است؛ خصوصا در مورد مسائلی که به رفتارش مربوط می‌شود. کارهای نادرست و بد را به او خاطر نشان نمایید اما افراطی رفتار نکنید. به عنوان مثال در- او ازگفتن جملاتی مانند "خواهر کوچولوی تو هیچ وقت از این کارها نمی‌کند! تو مامان را کلافه و خجالت زده می‌کنی..." بپرهیزید.
- به پسر خود بیاموزید که در لباس پوشیدن مرتب باشد و رنگ‌ها را با هم ست کند، به آرایش موهایش برسد، مراقب سلامت و ظاهر خود باشد... اینها مسائلی است که شاید همه پدران به آن توجه نداشته باشند. چنین شرایطی برای او بسیار مفید است؛ چرا که او بعدا مردی خواهد شد و به این ترتیب می‌تواند نظر دیگران را به خود جلب کند. از اینکه احساس "زنانه" پیدا کند نترسید. احساس مرد بودن از والد هم جنس خودش به او منتقل می‌شود.
- از آنجا که مادر جذابیت وشیفتگی بیشتری برای پسرش دارد و به علاوه اینکه نمی‌تواند خیلی با او صمیمی باشد، برقراری ارتباط این دو، پیچیدگی‌های خاصی دارد. اما به هر حال، اعمال برخی محدودیت‌ها لازم و غیر قابل اجتناب است.
- دلیلی ندارد که زیپ شلوار و دکمه‌های پسرتان را ببندید، در حالی که خودش می‌خواهد این کار را انجام دهد. او را ترغیب کنید که خودش لباس‌هایش را بپوشد، دوش بگیرد و به کارهای شخصی‌اش برسد. بپذیرید که روزی ازشما دور خواهد شد. نکته تربیتی مهم دیگر این است که احساس نیازی که به شما دارد را بیش از حد تقویت نکنید.
- امروزه مادر علاوه بر جایگاه مهم خود می‌تواند مدلی برای شناخت هویت اجتماعی فرزندش باشد. او می‌تواند پسرش را به سمت اهدافش سوق دهد. بسیار رایج است که پسر بچه‌ها می‌گویند "می‌خواهم درآینده شغل مادرم را داشته باشم!"
منبع: راسخون
