ریشه: فارسی
معنی: چالاک، زیبا و ظریف، زیباروی
چاکان
ریشه: فارسی
معنی: نام روستایی در نزدیکی لاهیجان
چراغعلی
ریشه: فارسی - عربی
معنی: چراغ (فارسی) + علی (عربی) روشنایی که از علی می‌تابد.
چالاک
دارای سرعت و مهارت در عمل، چابک؛ بلند؛ آراسته؛ بزرگوار.
چاووش
ریشه: ترکی
معنی: آن که پیشاپیش زائران با صدای بلند و به آواز اشعار مذهبی می‌خواند؛ مأمور تشریفات در دربار؛ نقیب لشکر و قافله.
چاوه
ریشه: کردی
معنی: عزیز
چکاد
ریشه: فارسی
معنی: بالای کوه، قله
چَمران
ریشه: اوستایی
معنی: نام پارسایی در یشتِ سیزدهم (اوستا)
چنگیز
ریشه: مغولی
معنی: قوی، محکم، نام پادشاه معروف مغول
چهرآذر
ریشه: فارسی
معنی: آذرچهر، دارای چهره‌ای چون آتش
چهرآزاد
ریشه: فارسی
معنی: نام جد اسپهبد بختیار پسر پادشاه فیروز ساسانی
چهربرزین
ریشه: فارسی
معنی: دارنده نژاد برتر
چیا
ریشه: کردی
معنی: کوهستان، کوه
چیاکو
ریشه: کردی
معنی: کوه کوچک
چیلان
ریشه: فارسی
معنی: عناب
منبع: سایت ستاره
