ریشه: عربی
معنی: مونث ذاکر (آنکه خدا را ستایش می‌کند و ذکر خدا می‌گوید؛ یاد کننده)
ذُریه
ریشه: عربی
معنی: فرزندان، فرزند، نسل.
ذَکیه
ریشه: عربی
معنی: (مؤنث ذکیّ) به معنای تیزهوش و باهوش، زن تیز خاطر.
ذَلفا
ریشه: عربی
معنی: دختر سفید روی؛ شاعره معاصر خلفای عباسی، دختر ابیض زن و معشوقه‌ی نجده‌ی ابن اسود.
منبع: سایت ستاره
.jpg "چشم زخم و طلسم")
