أَلصَّاحِبُ کالرُّقْعَةِ فِی الثَّوبِ فَاتَّخِذْهُ مُشاکل. [1]
همنشین و دوست، همانند وصله در لباس است،
پس آن را همشکل برگزین.
در این که هزار دوست کم است و یک دشمن بسیار، حرفی نیست.
در این هم که انتخاب دوست، هنر است و هنر بزرگتر، نگهداشتن دوست است، سخنی نیست.
مهمتر از همه، داشتن معیار در انتخاب دوست است. نیازی به توضیح نیست که همنشینی، تا چه حد در افکار و رفتار انسان مؤثر است. گاهی صالحترین افراد، قربانی معاشرت با دوستان ناباب می شوند. گاهی هم انسانهای خطاکار و آلوده، در اثر همجواری با افرادی خودساخته و پاک، از عطر دلاویز صداقت و پاکی و دینداری آنان، معطر می شوند و راهی نو در پیش می گیرند.
به تعبیر مولایمان حضرت علی علیه السلام، گزینش دوست، مثل وصله زدن بر جامه ای است که پاره شده است. عاقلانه آن است که وصله را از جنس و نوع و رنگ پارچه ای انتخاب کنیم که به هم بخورند و ترکیب ناهماهنگی پدید نیاورند طبق فرهنگ کبوتر با کبوتر باز با باز، زیبنده دوستی با یک مسلمان متعهّد، کسی است که شایستگی اخلاقی و پاکی و عفاف داشته باشد.
شما جوانان با فرهنگ و متعهد که به ارزشهای اخلاقی و خوبیها و پاکیها دلبسته و پای بندید، باید دوستانی انتخاب کنید که با فکر و فرهنگ و باورهای دینی و سنتهای ارزشمند مکتبی و ملی شما متناسب باشد، وگرنه چهره زندگی و اخلاق اجتماعی شما زشت و ناهماهنگ خواهد شد.
کسی که به ایمان و اخلاق و تعهد شما آسیب برساند، وصله ناجور بر اندام شماست.
پی نوشت ها:
[1] غررالحکم ج1 ص379
منبع: حوزه نت
