جلب محبّت همسر، یک روش عملی برای تحکیم روابط خانوادگی است. دوستی و محبّت زن و شوهر نسبت به یکدیگر هر چند از ابتدا در کانون خانواده وجود دارد، امّا برای تداوم و تحکیم هر چه بیشتر آن، باید تلاشی دو جانبه صورت گیرد. امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرماید:
«بِا لتَّوَدُّدِتَتَأَکدُ الَمحَبَّةُ»[1]
با ابراز دوستی، محبّت محکمتر می شود.
ضرورت جلب محبّت همسر زمانی آشکار می شود که زندگی مشترک از مراحل مقدّماتی بگذرد و وارد مسائل مهمّ و جدّی شود، یعنی آن گاه که مشکلات، درگیریها و کشمکشهای زندگی، اعصاب زن و شوهر را فرسوده ساخته، علاقه آنها را نسبت به یکدیگر کم کند و زندگی مشترک آنها را، دستخوش نابسامانیها گرداند.
راههای جلب محبّت همسر
برای ایجاد محبّت و توجّه بیشتر زن و شوهر به یکدیگر، راههایی وجود دارد که با توجّه به شرایط گوناگون روحی و اخلاقی افراد، مختلف است و ما به برخی از آنها اشاره می کنیم:
1- برخورد نیکو
در فراز و نشیب زندگی و در محیط کار و خانواده، با گشاده رویی و خوش اخلاقی و برخورد نیکو، می توان محیطی سالم و آکنده از محبّت و صمیمیت به وجود آورد. امیر مؤمنان علیه السلام فرمود:«بِحُسْنِ الْعِشْرَةِ تَدُومُ الْوُصْلَةُ»[2]
برخورد شایسته، مایه تداوم پیوند است.
برای جلب محبّت همسر باید هر کار معقول و پسندیده ای را انجام داد. به عنوان مثال، از ابتدای ورود به خانه، زن و شوهر با سلام و احوالپرسی و گشاده رویی با یکدیگر برخورد کنند. در بعضی از روایات، رفتار شایسته زن در هنگام ورود شوهر به خانه، از جمله حقوق مرد بر زن شمرده شده است، چنان که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
«حَقُّ الرَّجُلِ عَلَی الْمَرْأَةِ. .. انْ تَسْتَقْبِلَهُ عِنْدَ بابِ بَیتِها فَتُرَحِّبَ»[3]
حق مرد بر زن این است که. .. هنگام ورود تا درِ خانه استقبالش کند و به وی خوش آمد گوید.
بدیهی است که چنین برخوردی، محبّت به زن را در قلب شوهر افزایش داده، خستگی کار روزانه را برطرف کرده و زندگی را دلپذیر و جذّاب می سازد.
2- سپاسگزاری
زن که تمام تلاش خود را وقف زندگی خانوادگی کرده است، سزاوار تقدیر و تشکر از سوی شوهر می باشد. در این صورت، با دلگرمی بیشتر به تلاش خود ادامه داده، لطف و احسان خود را با حرارت زیادتری تقدیم همسر و فرزندانش می کند، ولی اگر زحماتش نادیده گرفته شود، بتدریج شور و نشاطش به دلسردی و پژمردگی تبدیل خواهد شد.امام صادق علیه السلام می فرماید:
«مَکتُوبٌ فِی التَّوْراةِ: اشْکرْ مَنْ انْعَمَ عَلَیک وَ انْعِمْ عَلی مَنْ شَکرَک فَانَّهُ لا زَوالَ لِلنَّعْماءِ اذا شُکرَتْ وَ لا بَقاءَ لَها اذا کفِرَتْ. ..»[4]
در تورات نوشته است: سپاسگزاری کن از کسی که به تو احسان کرد و احسان کن به کسی که از تو سپاسگزاری کرد، زیرا نعمتها با سپاسگزاری پایدارند و با ناسپاسی ناپایدار.
3- هدیه دادن
هدیه دادن که نشانگر محبّت و ارادت قلبی افراد نسبت به یکدیگر است، در زندگی مشترک خانوادگی از اهمیت بیشتری برخوردار است و موجب افزایش محبّت زن نسبت به شوهرش می شود و کینه ها و دشمنیها را از بین می برد. از این رو، شایسته است که شوهر به تناسب امکانات خود، هدایای مناسبی تهیه کرده، بویژه در مناسبتهای گوناگون و نیز پس از بازگشت از مسافرت- که بطور معمول همسر در انتظار او نشسته است- به او تقدیم کند. رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید:«الْهَدِیةُ تُورِثُ الْمَوَدَّةَ وَ تَجْدِرُ الْاخُوَّةَ وَ تَذْهَبُ الضَّغینَةَ، تَهادُوا تُحابُّوا»[5]
هدیه موجب مودّت و پایداری برادری می شود و کینه ها را از بین می برد، به یکدیگر هدیه دهید تا رشته محبّتتان استوار شود.
4- آراستگی به دیگر فضایل اخلاقی
آراسته شدن به دیگر فضایل اخلاقی همچون صبر، گذشت، ملایمت، احسان، سخاوت، انصاف، تواضع، حسن خلق و دیگر اوصاف شایسته در جلب محبّت همسر بسیار مؤثّر است. امیر مؤمنان علیه السلام فرمود:«ثَلاثَةٌ یوجِبْنَ الَمحَبَّةَ: الدّینُ وَالتَّواضُعُ وَالسَّخا»[6]
سه چیز موجب محبت می شود: دینداری، تواضع و سخاوت.
همچنین می فرماید:
«ثَلاثَةٌ یوجِبْنَ الَمحَبَّةَ حُسْنُ الْخُلْقِ وَ حُسْنُ الرِّفْقِ وَالتَّواضُعُ»[7]
سه چیز موجب محبّت می شود: نیک خلقی، نیک رفتاری و تواضع.
تأثیر فضایل اخلاقی در جلب محبّت همسر و تأمین سعادت خانوادگی به اندازه ای است که انسان اگر هم دارای این فضایل نباشد، به خاطر تداوم سعادتمندانه زندگی مشترک و در امان ماندن از آفات فراوان آن، باید نهایت سعی خود را در تحصیل آنها به کار گیرد. امام صادق علیه السلام در این باره فرمود:
«إِنَّ الْمَرْءَ یحْتاجُ فی مَنْزِلِهِ وَ عِیالِهِ الی ثَلاثِ خِصالٍ یتَکلَّفُها وَ انْ لَمْ یکنْ فی طَبْعِهِ ذلِک مُعاشَرَةٌ جَمیلَةٌ وَسِعَةٌ بِتَقْدیرٍ وَ غَیرَةٌ بِتَحْصینٍ»[8]
هر مردی نیازمند است که در خانه و خانواده اش سه خصلت را بر عهده گیرد گر چه عادتش نباشد: معاشرت شایسته، گشاده دستی حساب شده و غیرت و حفظ ناموس.
صبر و خویشتنداری در برابر ناملایمات زودگذر زندگی مشترک، از جمله صفات اخلاقی است که در رفع کدورت بین مرد و زن و جلب محبّت همسر، نقش مهمّی دارد.
کسی که در رویارویی با هر مسأله ناگواری به دیگران پناه برده و حلّ مشکل خانوادگی خود را در شکایت از همسر می جوید، نه تنها به بهتر شدن زندگی خود کمک نکرده، بلکه اسباب نابسامانی بیشتر را فراهم می سازد. رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید:
«إِنّی لَابْغِضُ الْمَرْأَةَ تَخْرُجُ مِنْ بَیتِها تَجُرُّ ذَیلَها تَشْکو زَوْجَها»[9]
من زنی را که از خانه خود دامن کشان برای شکایت از شوهر بیرون رود، دشمن می دارم.
زشتی این کار ناشایست، منحصر به زنان نیست و شامل مردانی که با دیدن هر امر نامطلوبی به جای اصلاح همسر، به افشای عیبهای او و سبک کردن او نزد دیگران می پردازند، نیز می شود. بنابراین، دو طرف باید با متانت و بردباری به حل مشکل بپردازند و قدری کوتاه بیایند. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله می فرماید:
«خَیرُ نِسائِکمُ الَّتی إِنْ غَضِبَتْ اوْ غَضِبَ تَقُولُ لِزَوْجِها یدی فی یدِک لا اکتَحِلُ عَینی بِغَمْضٍ حَتَّی تَرْضی عَنّی »[10]
بهترین زنان شما زنی است که وقتی او یا شوهرش خشمگین شود، به شوهرش بگوید: دست من در دست توست و خواب را به چشمم راه نمی دهم تا وقتی که از من راضی شوی.
تحصیل رضایت خاطر همسر که تا این حدّ مورد تحسین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله قرار گرفته، مسأله ای نیست که منحصر به زن باشد، بلکه هر یک از زن و شوهر که در کسب صفات والای اخلاقی، موفقتر و از فضایل بیشتری برخوردار باشد، به جای توقع از همسر، خود پیشقدم چنین رفتار شایسته ای خواهد بود.
خلاصه
هر انسانی پس از ازدواج، نسبت به همسرش وظایفی پیدا می کند که پایبندی به آن وظایف موجب کاهش زمینه های اختلاف و نارضایتی و افزایش صفا و صمیمیت خانوادگی است و سهل انگاری نسبت به آنها، پیامدهای ناگواری را به بار می آورد.جلب محبّت همسر از جمله وظایف مشترک بین زن و مرد است و مراعات آن باعث تداوم و تحکیم هر چه بیشتر کانون خانواده می گردد؛ چنانچه برخورد نیکو و شایسته و سپاسگزاری از زحمات همسر و هدیه دادن به او و نیز خود را به فضایل اخلاقی آراستن مانند صبر، گذشت، تواضع و. .. از راههای ایجاد محبت بین زن و شوهر است و در مقابل، برخورد ناپسند، نادیده گرفتن زحمات و تلاش همسر و بی توجهی به خواسته های او، کانون زندگی را متزلزل و زندگی مشترک را دستخوش نابسامانیها می گرداند. از این رو، معصومین علیهم السلام پیروان خود را به نیک خلقی، نیک رفتاری و تواضع سفارش کرده اند و معاشرت شایسته، گشاده دستی، غیرت و حفظ ناموس را در مردان موجب تحکیم روابط سالم خانوادگی دانسته اند.
پی نوشت ها:
[1] - شرح غررالحکم، ج 3، ص 237
[2] - همان، ص 220
[3] - مستدرک الوسائل، ج 14، ص 254
[4] - اصول کافى، ج 2، ص 149
[5] - بحارالانوار، ج 77، ص 166
[6] - شرح غررالحکم، ج 3، ص 342
[7] - همان، ج 3، ص 244
[8] - سفینة البحار، ج 2، ص 328
[9] - نهج الفصاحه، ص 194
[10] - بحارالانوار، ج 100، ص 239
منبع: حوزه نت
