ویکودین،مصارف و عوارض آن

ویکودین یک داروی ضد درد است که از ترکیب یک مسکن درد (هیدروکودون) مخدر (مواد مخدر) و مسکن درد غیر مخدر (استامینوفن) می‌باشد.
شنبه، 6 مهر 1398
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
ویکودین،مصارف و عوارض آن

موارد مصرف ویکودین

هیدروکودون موجود در ویکودین برای تغییر چگونگی احساس بدن و پاسخ به درد در مغز اثر می‌گذارد و استامینوفن موجود در ویکودین نیز می‌تواند تب را کاهش دهد.

عوارض جانبی احتمالی هیدروکودون شامل تنفس کند / کم عمق می‌باشد که بسیار جدی است بنابراین این محصول در کودکان کمتر از ۶ سال توصیه نمی‌شود.
 

چگونگی مصرف ویکودین

قبل از شروع مصرف ویکودین و یا شروع مجدد آن، در صورت وجود بروشور اطلاعات بیمار را مطالعه کنید. در صورتی که هر گونه سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

این دارو از طریق دهان طبق دستور پزشک، مصرف می‌شود. ممکن است ویکودین را همراه با غذا یا بدون غذا مصرف کنید.

اگر حالت تهوع دارید، خوردن این دارو همراه با غذا می‌تواند کمک کننده باشد.

از پزشک یا داروساز خود در مورد راه‌های دیگر برای کاهش تهوع صحبت کنید (مانند دراز کشیدن به مدت ۱ تا ۲ ساعت همراه با حرکت اندک سر تا حد امکان).

اگر شکل مایع این دارو را مصرف می‌کنید، دوز دارو را به دقت با استفاده از دستگاه اندازه گیری / قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید، زیرا ممکن است دوز صحیح را دریافت نکنید.

دوز دارو بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین می‌شود. در کودکان دوز براساس وزن است.

دوز دارو را افزایش ندهید، دارو را به طور مکرر مصرف نکنید، یا آن را مدت طولانی‌تری از آنچه تجویز شده است مصرف نکنید.

دارو را طبق دستور پزشک متوقف کنید.

داروهای ضد درد در صورتی که هنگام بروز اولین علائم درد مصرف شوند، بهترین تأثیر را دارند. اگر صبر کنید تا زمانی که درد بدتر شود، دارو نیز ممکن است اثر گذار نباشد.

اگر درد مداوم دارید(مانند درد ناشی از سرطان)، پزشک شما ممکن است دستور دهد از داروهای مسکن که تأثیر طولانی دارند استفاده کنید.

در آن صورت، ویکودین ممکن است برای درد ناگهانی (شکست ناگهانی درد) تنها در صورت نیاز استفاده شود.

دیگر داروهای مسکن درد (مانند ایبوپروفن، ناپروکسن) نیز ممکن است تجویز شود. با پزشک یا داروساز خود در مورد استفاده بی خطر از این دارو همراه با داروهای دیگر صحبت کنید

ویکودین ممکن است موجب واکنش‌های ترک (ترک مواد مخدر) شود، به خصوص اگر به طور منظم برای مدت زمان طولانی و یا در دوزهای بالا استفاده شود.

در چنین مواردی، ممکن است علائم ترک (مانند بی قراری، آبریزش چشم، آبریزش بینی، تهوع، تعریق، درد عضلانی) درصورتی که به طور ناگهانی استفاده از این دارو را متوقف کنید، رخ دهند.

برای جلوگیری از واکنش‌های ترک، پزشک شما ممکن است دوز شما را به تدریج کاهش دهد.

برای دریافت جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید و هر گونه واکنش ترک را فوراً گزارش دهید.

هنگامی که این دارو برای مدت زمان طولانی استفاده می‌شود، ممکن است به خوبی اثرگذار نباشد. در صورتی که متوقف کردن این دارو بهتر است، با پزشک خود مشورت کنید.

همراه با مزایای آن، این دارو به ندرت ممکن است باعث عادت کردن غیرعادی (اعتیاد) شود.

ممکن است در صورتی که در گذشته الکل یا مواد مخدر استفاده می‌کردید، این خطر افزایش یابد.

برای کاهش خطر ابتلا به اعتیاد این دارو را دقیقاً مطابق با تجویز پزشک مصرف کنید.

در صورتی که درد شما همچنان ادامه یافت و یا بدتر شد، با پزشک خود تماس بگیرید.
 

عوارض جانبی ویکودین

با مصرف ویکودین تهوع، استفراغ، یبوست، سرگیجه، خواب آلودگی، و یا سردرد ممکن است رخ دهند.

برخی از این عوارض جانبی ممکن است پس از مدتی که از این دارو استفاده کنید، کاهش یابند. در صورتی که هر یک از این عوارض باقی ماند یا بدتر شد، فوراً با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

به منظور جلوگیری از یبوست، یک رژیم غذایی که شامل مقدار کافی فیبر باشد داشته باشید، مقدار زیادی آب بنوشید، و ورزش کنید.

برای انتخاب یک ملین (مانند نوع محرک با نرم کننده مدفوع) از داروساز خود کمک بگیرید.

برای کاهش خطر ابتلا به سرگیجه و سبکی سر، به آرامی از حالت نشسته یا دراز کشیده، برخیزید.

به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را به این خاطر تجویز کرده است که در نظر گرفته است فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است.

بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
 
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی جدی با پزشک خود تماس بگیرید
تغییرات ذهنی / خلقی (مانند اضطراب، سردرگمی، توهم)، درد شدید معده / شکم، دشواری در ادرار، نشانه‌هایی از اینکه غدد آدرنال شما به خوبی کار نمی‌کنند (مانند از دست دادن اشتها، خستگی غیر معمول، کاهش وزن).
 
در صورتی که هر یک از این عوارض جانبی نادر اما جدی رخ دادند، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید
غش، تشنج، تنفس آهسته / کم عمق، خواب آلودگی غیر معمول/بیدار شدن دشوار از خواب.

واکنش آلرژیک جدی این دارو نادر است. با این حال، در صورتی که متوجه هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: جوش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، تنفس مشکل، شدید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
 

موارد احتیاط

قبل از مصرف ویکودین، در صورتی که به این دارو، یا به داروی دیگری (مانند هیدرومورفون، مورفین، کدئین) حساسیت دارید یا هر نوع آلرژی دیگری دارید، پزشک یا داروساز خود را مطلع سازید.

این محصول ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده غیر فعال باشد که می‌تواند موجب واکنش‌های آلرژیک یا دیگر مشکلات شوند. برای دریافت جزئیات بیشتر با داروساز خود مشورت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک و یا داروساز را از سابقه پزشکی خود مطلع سازید، به خصوص از سوابقی همچون: اختلالات مغزی (مانند ضربه به سر، تومور، تشنج)، مشکلات تنفسی (مثل آسم، آپنه خواب، بیماری انسداد ریوی مزمن – COPD)، بیماری‌های کلیوی، بیماری کبد، اختلالات روانی/ خلقی (مانند گیجی، افسردگی، افکار خودکشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی استفاده منظم / سوء استفاده از مواد مخدر، مشکلات معده / روده (مانند انسداد، یبوست، اسهال ناشی از عفونت، انسداد روده) دشواری در ادرار (مثلاً ناشی از بزرگ شدن پروستات)، بیماری‌های کیسه صفرا، بیماری پانکراس (پانکراتیت).

این دارو ممکن است موجب سرگیجه شود. تا زمانی که مطمئن نشدید که می‌توانید فعالیت‌هایی که نیازمند هوشیاری هستند را به درستی انجام دهید، از انجام چنین فعالیت‌هایی خودداری کنید، مثلاً رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید، و یا از انجام هر گونه فعالیت دیگری که مستلزم هوشیاری است پرهیز کنید.

محصولات مایع این دارو ممکن است حاوی قند و الکل باشند. در صورتی که مبتلا به دیابت، بیماری کبد، یا هر وضعیت دیگری که نیاز به محدود کردن / جلوگیری از این مواد در رژیم غذایی شما هستند، باشید، احتیاط توصیه می‌شود.

با پزشک یا داروساز خود در مورد استفاده بی خطر از این محصول مشورت کنید.

قبل از عمل جراحی، دکتر یا دندانپزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع سازید.

کودکان ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به ویژه تنفس آهسته / کم عمق حساس‌تر باشند.

افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به خصوص سردرگمی، سرگیجه، خواب آلودگی، و تنفس آهسته /کم عمق حساس‌تر باشند.

زنان در سنین باروری قبل از استفاده از این دارو، باید با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای آن صحبت کنند.

در صورتی که باردار هستید و یا قصد باردار شدن دارید پزشک خود را در جریان قرار دهید.

در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت نیاز استفاده شود. در صورتی که این دارو در طول دو ماه اول بارداری استفاده شود خطر نقایص مادرزادی افزایش می‌یابد.

همچنین، انتظار می‌رود استفاده از آن برای مدت زمان طولانی و یا در دوزهای بالا در نزدیکی تاریخ زایمان بتواند به جنین آسیب برساند.

برای کاهش این خطر، دارو را در کمترین دوز مؤثر برای کوتاه‌ترین زمان ممکن استفاده کنید.

در صورتی که متوجه هر گونه علائم در نوزاد تازه متولد شده خود مانند تنفس آهسته / کم عمق، تحریک پذیری، گریه غیر طبیعی / مداوم، استفراغ، یا اسهال شدید، فوراً پزشک خود را مطلع سازید.

این دارو به شیر مادر نفوذ می‌کند و به ندرت ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی کودک شیرخوار داشته باشد.

در صورتی که کودک شما دچار خواب آلودگی غیر معمول، دشواری در تغذیه، و یا مشکل در تنفس شد، فوراً به پزشک اطلاع دهید. قبل از تغذیه با شیر مادر با پزشک خود مشورت کنید.
 

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند.

لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله نسخه / داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را به پزشک یا داروساز خود ارائه دهید.

بدون تأیید پزشک مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکنید، و یا دوز آن را تغییر ندهید.
 
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از
داروهای مسکن خاص (مخلوط داروهای مخدر آگونیست- آنتاگونیست، مانند پنتازوسین نالبوفین، بوتورفانول)، آنتاگونیست های مخدر (مانند نالترکسون).

خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آهسته / کم عمق، خواب آلودگی/سرگیجه شدید) ممکن است در صورتی که این دارو با سایر محصولاتی که می‌توانند تنفس را تحت تأثیر قرار دهند و یا موجب خواب آلودگی شوند، افزایش یابد.

بنابراین، اگر در حال مصرف محصولات دیگر مانند محصولات ضد آلرژی (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم) شل کننده‌های عضلانی، سایر مسکن‌های مخدر (مانند کدئین، هیدرومورفون)، و داروهای روانی (مانند ریسپریدون، آمی تریپتیلین، ترازودون) هستید پزشک یا داروساز خود را مطلع سازید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی و سرفه،سرماخوردگی) را بررسی کنید، زیرا ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشند که موجب خواب آلودگی می‌شوند.

در مورد استفاده بی خطر این داروها با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

این دارو ممکن است با تست‌های آزمایشگاهی خاص (از جمله سطوح آمیلاز / لیپاز) تداخل داشته باشد و احتمالاً باعث نتایج اشتباه می‌شود. مطمئن شوید پرسنل آزمایشگاه و تمام پزشکان شما می‌دانند از این دارو استفاده می‌کنید.
 

مصرف دوز بالا یا اوردوز 

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید.

در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید.

ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.
 

نکته های مهم

ویکودین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است.

تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشار خون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود.

برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.


منبع: سایت راستینه


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط