سیره ی پیشوای بزرگ اسلام، پیامبر اکرم(ص) این بوده است که هنگام نامگذاری کودک، ابتدا اذان به گوش راست او، و سپس اقامه به گوش چپ او می خواند و آن گاه نام کودک را می نهاد و حضرت فرموده است: که پیروانشان یا نام ایشان را و یا نام یکی از پیشوایان معصوم اسلام را بر فرزندشان بگذارند.[1] هم چنین فرموده است: بهترین و زیباترین نام را برای فرزندان خود برگزینید و از انتخاب نام های زشت و مسخره آمیز و ناپسند پرهیز کنید،[2] و شخص حضرت سیره اش این بوده است که اگر نام کسی و یا شهری، زشت بود اقدام به تغییر آن می کرد و نام بهتری برای آن انتخاب می فرمود.
به همین خاطر، اسلام یکی از وظایف پدر ومادر را نسبت به فرزند، انتخاب نام نیک قرار داده است.
امام صادق(ع) فرمود:
اَوَّلُ ما یبرُّ الرَّجُلُ وَلَدَهُ أن یسَمَّیهُ بِاِسْمٍ حَسَنٍ فَلْیحْسنَ اَحَدُکمْ اِسْمِ وَلَدِهِ؛[3] اولین قدم خوبی که انسان بر می دارد این است که نام نیک به فرزند خود بگذارد، پس در این کار نیک کوتاهی نکنید.
امام صادق(ع) فرمود:
مَنْ وُلِدَ لَهُ اَرْبَعَةُ اَوْلادِ لَمْ یسمَّ اَحَدهُمِ بِاِسْمی فَقَدْ جَفانی؛[4] پیامبر خدا(ص) فرمود: هرکس چهار فرزند داشته باشد و نام مرا بر یکی از آنها نگذارد بر من ستم کرده است.
امام صادق(ع) فرمود:
أَنَ رَسُولَ اللهِ کانَ یغَیرُ الاَسْماءَ الْقَبیحَةَ فِی الْرِّجالِ وَ الْبُلدانِ؛[5]رسول خدا(ص) نام های زشت را تغییر می داد. هم نام شهرها را و هم نام انسان ها را.
این مسائل علاوه بر اینکه یک برنامه ی ظاهری و تشریفی که در اسلام و در میان مسلمانان وجود دارد، حکایت از یک برنامه ی واقعی و معنوی و درونی نیز دارد، برای کسی که در دارالاسلام زندگی می کند. یک هویت و کیش است و یک شعار مذهبی است و اعلان حضور و عرضه ی وجود و اظهار وجود و هستی و زنده بودن است و شعائر دینی است، بر کسی که عِرق مذهبی و دینی دارد و زنده نگه داشتن آثار نبوت است. پیش از نامگذاری، اسلام به یک برنامه ی ظریفی نیز مسلمانان را توجه داده است و آن، این است که وقتی کودک به دنیا آمد کام او را با تربت امام حسین(ع) متبرک کنند.
پی نوشت ها:
[1] قالَ الصّادِقُ(ع): «لایدْخُلُ الْفَقْرُ بَیتاً فیهِ إسْمُ مُحَمَّدٍ أوْ اَحْمَدٍ أَوْ عَلِی أوْ الْحَسَنِ أَوْ الْحُسَینِ أوْ جَعْفَرِ أَو طالِبٍ أَوْ عَبْدُاللهِ أَوْ فاطِمَةَ مِنَ النِّساءِ» وسائل الشیعة، ج 21، ص396.
[2] وسائل الشیعة، ج 21، ص 394.
[3] وسائل الشیعة، ج 21، ص 389، چاپ جدید.
[4] وسائل الشیعة، ج 21، ص 393، چاپ جدید.
[5] وسائل الشیعة، ج 21، ص 390، چاپ جدید.
منبع: حوزه نت
