امروز امتحان داریم!
شوخی نمی‌کنم؛ باور کنید امروز امتحان داریم!
قبولی توی این امتحان خیلی‌خیلی هم مهم است؛ اصلا ممکن است کل معادلات زندگی ما را به هم بریزد؛ یعنی یا زندگی‌مان را ببرد سمت موفقیت و خوشبختی یا زندگی‌مان را تبدیل کند به یک بدبختی تمام‌عیار؛ یک بدبختی بزرگ که حتی خودمان هم شاید از آن خبر نداشته باشیم.
این امتحان قرار است دست ما را رو کند؛ قرار است پته‌ی‌مان را بریزد روی آب. قرار است یک خط بکشد بین این‌وری‌ها و آن‌وری‌ها. قرار است معلوم بشود که بالاخره چه‌کاره‌ایم و عیارمان چند است.
البته این امتحان برای دیروز و امروز نیست؛ برای یک‌سال و دوسال هم نیست؛ فقط هم برای من و تو نیست. خدا هزاروصدوچند سال است که دارد کنار بقیه‌ی امتحان‌هایش، یک امتحان ثابت از بنده‌هایش می‌گیرد. قبولی یا رد توی این امتحان، هم برای خود خدا مهم است و هم برای بنده‌هایش. یک‌جورهایی سنگ محک است، معیار است و طراز.
شوخی نمی‌کنم؛ باور کنید امروز امتحان داریم!
قبولی توی این امتحان خیلی‌خیلی هم مهم است؛ اصلا ممکن است کل معادلات زندگی ما را به هم بریزد؛ یعنی یا زندگی‌مان را ببرد سمت موفقیت و خوشبختی یا زندگی‌مان را تبدیل کند به یک بدبختی تمام‌عیار؛ یک بدبختی بزرگ که حتی خودمان هم شاید از آن خبر نداشته باشیم.
این امتحان قرار است دست ما را رو کند؛ قرار است پته‌ی‌مان را بریزد روی آب. قرار است یک خط بکشد بین این‌وری‌ها و آن‌وری‌ها. قرار است معلوم بشود که بالاخره چه‌کاره‌ایم و عیارمان چند است.
البته این امتحان برای دیروز و امروز نیست؛ برای یک‌سال و دوسال هم نیست؛ فقط هم برای من و تو نیست. خدا هزاروصدوچند سال است که دارد کنار بقیه‌ی امتحان‌هایش، یک امتحان ثابت از بنده‌هایش می‌گیرد. قبولی یا رد توی این امتحان، هم برای خود خدا مهم است و هم برای بنده‌هایش. یک‌جورهایی سنگ محک است، معیار است و طراز.
این امتحان، امتحان «غیبت» است
غیبت امام از چشم ما، دلیل‌های زیادی دارد. یکی از این دلیل‌ها امتحان بنده‌هاست. خدا قرار است معلوم کند که چه کسی در زمان غیبت به وجود امامش ایمان دارد و به دستورهای او عمل می‌کند و چه کسی نه! رفتار مردم با این امام غایب‌شان چطور است. حواس‌شان به کارهای‌شان هست یا نه؛ چه‌قدر از این کارهای‌شان با دستورهای امام‌شان می‌خواند و چه‌قدرش نه! در این امتحان، مردم خودشان را نشان می‌دهند و ماهیت واقعی خودشان را برای امام‌شان رو می‌کنند. توی این امتحان معلوم می‌شود که چه کسانی به او ایمان واقعی دارند و چه کسانی ندارند.
این امتحان از آن امتحان‌های غلط‌انداز و گول‌زنک هم هست؛ یعنی وقتی سر جلسه نشسته‌ای، فکر می‌کنی خیلی راحت است؛ کاری ندارد که! خب من که به وجود او اعتقاد دارم، به وظیفه‌هایم هم دارم عمل می‌کنم؛ پس من قبولم!
اما نه! این امتحان سخت‌تر از این حرف‌هاست. باید پوست‌کلفت باشی و آماده. باید بتوانی از هزارتوی این امتحان سربلند بیرون بیایی. گاهی این امتحان آن‌قدر سخت می‌شود، آن‌قدر شیطان جلوی پایت سنگ می‌اندازد و با حرف‌ها و تردیدهایی که به جانت می‌اندازد قلقلکت می‌دهد که درمی‌مانی توی امتحان؛ وقتی فکر می‌کنی که قبولی، رد می‌شوی.
این را من نمی‌گویم! این را امام موسی کاظم علیه‌السلام می‌فرمایند: «قطعا امامی که دولت اهل‌بیت را به‌پا می‌دارد، غایب می‌شود. دوران غیبتش به‌حدی سخت است که معتقدان به امامت او نیز از او (حضرت مهدی علیه‌السلام) برمی‌گردند.»1
توی این امتحان قرار است مراتب ایمان و بندگی معلوم بشود و آدم‌ها رتبه‌بندی بشوند. قرار است هرکس برود روی پله‌ای که خودش توی این امتحان برای خودش ساخته، بایستد. «پسرجان! غیبت [قائم علیه‌السلام] یک امتحان الهی است که خداوند به‌وسیله‌ی غیبت، بندگانش را امتحان می‌کند.»2
پس حواست باشد؛ این امتحان از آن امتحان‌هاست. گول ظاهرش را نخور، راحت نیست! حواست باشد که نمره‌ات توی این امتحان، خیلی‌خیلی مهم است. حواست باشد که یک‌وقت خدای ناکرده توی این امتحان رد نشوی. تقلب توی این امتحان آزاد است؛ نیم‌نگاهی به دستورات امامت داشته باش. نگاه کن ببین چی از تو می‌خواهد، از چی منعت می‌کند؛ ببین چی خوش‌حالش می‌کند و راضی و چی ناراحتش می‌کند و ناراضی. راز قبولی توی این امتحان، خود نازنینش است؛ حواست باشد از دستش ندهی!
این امتحان از آن امتحان‌های غلط‌انداز و گول‌زنک هم هست؛ یعنی وقتی سر جلسه نشسته‌ای، فکر می‌کنی خیلی راحت است؛ کاری ندارد که! خب من که به وجود او اعتقاد دارم، به وظیفه‌هایم هم دارم عمل می‌کنم؛ پس من قبولم!
اما نه! این امتحان سخت‌تر از این حرف‌هاست. باید پوست‌کلفت باشی و آماده. باید بتوانی از هزارتوی این امتحان سربلند بیرون بیایی. گاهی این امتحان آن‌قدر سخت می‌شود، آن‌قدر شیطان جلوی پایت سنگ می‌اندازد و با حرف‌ها و تردیدهایی که به جانت می‌اندازد قلقلکت می‌دهد که درمی‌مانی توی امتحان؛ وقتی فکر می‌کنی که قبولی، رد می‌شوی.
این را من نمی‌گویم! این را امام موسی کاظم علیه‌السلام می‌فرمایند: «قطعا امامی که دولت اهل‌بیت را به‌پا می‌دارد، غایب می‌شود. دوران غیبتش به‌حدی سخت است که معتقدان به امامت او نیز از او (حضرت مهدی علیه‌السلام) برمی‌گردند.»1
توی این امتحان قرار است مراتب ایمان و بندگی معلوم بشود و آدم‌ها رتبه‌بندی بشوند. قرار است هرکس برود روی پله‌ای که خودش توی این امتحان برای خودش ساخته، بایستد. «پسرجان! غیبت [قائم علیه‌السلام] یک امتحان الهی است که خداوند به‌وسیله‌ی غیبت، بندگانش را امتحان می‌کند.»2
پس حواست باشد؛ این امتحان از آن امتحان‌هاست. گول ظاهرش را نخور، راحت نیست! حواست باشد که نمره‌ات توی این امتحان، خیلی‌خیلی مهم است. حواست باشد که یک‌وقت خدای ناکرده توی این امتحان رد نشوی. تقلب توی این امتحان آزاد است؛ نیم‌نگاهی به دستورات امامت داشته باش. نگاه کن ببین چی از تو می‌خواهد، از چی منعت می‌کند؛ ببین چی خوش‌حالش می‌کند و راضی و چی ناراحتش می‌کند و ناراضی. راز قبولی توی این امتحان، خود نازنینش است؛ حواست باشد از دستش ندهی!
نویسنده: سیده‌فاطمه موسوی
پی نوشت:
1. بحارالانوار، ج52، ص113.
2. حدیث امام موسی کاظم علیه‌السلام؛ کمال‌الدین، ص360؛ غیبت شیخ طوسی، ص104.
منبع: مجله باران
منبع: مجله باران
