آیین شب یلدا

بر سر آنم که گر ز دست برآید
دست به کاری زنم که غصه سر آید

خلوت دل نیست جای صحبت اضداد
دیو چو بیرون رود فرشته درآید

صحبت حکام ظلمت شب یلداست
نور ز خورشید جوی بو که برآید

بر در ارباب بی‌مروت دنیا
چند نشینی که خواجه کی به درآید

ترک گدایی مکن که گنج بیابی
از نظر ره روی که در گذر آید

صالح و طالح متاع خویش نمودند
تا که قبول افتد و که در نظر آید

بلبل عاشق تو عمر خواه که آخر
باغ شود سبز و شاخ گل به بر آید

غفلت حافظ در این سراچه عجب نیست
هر که به میخانه رفت بی‌خبر آید
****

گذشت پائیـز آمد فصل سرما
سر آغازش شب زیـبای یلدا

چه شب های درازی دارد این فصل
یقین زلف سیاه گیسوی یلدا

در این فصل زمستان یک دلی به
محبت دوستی سیمای یلدا

شب یلدا عجب نیکو فتاده
به ماه دی که آید بوی یلدا

در ایام گذشته کرسی عشق
به پا از شب والای یلدا

به روی کرسی و سینی فراوان
عیادت بود از صفا صد خوی یلدا

لحاف و منقل و آتش به خانه
نشسته دور هم همسوی یلدا

ز برف و داستان راه مانده
سخنها رفته از سرمای یلدا

ز سنجد آش کشک و قصه گفتن
بسی دریای قصه پای یلدا

ز نو رسمی بپا از بهر فردا
صفا و خرمی فردای یلدا

مبارک باد فصل برف و باران
به یمن نعمت دیمای یلدا

مقدم شکر ایزد کن به عالم
ز حاصل پر ثمر داری یلدا

سلام ای فصل سرد و برف و باران
خوش آمد گویمت فصل زمستان

اگرچه زحمتی را نیز داری
ولیکن رحمت آری باغ و بستان

****

دستی گرفته کل شبم را و بی دلیل
با برف به بلندی موی تو دوخته

این سال های جمع شده روی زندگیم
خشک و ترش به سردی عشق توسوخته

****
آتش گرفته دفتر شعرم به اسم تو
فالی نمانده تا به تو یلدایی اش کنم

بی خود به فال نیک نگیر این ترانه را
عشقی نمانده تا به تو لیلایی‌اش کنم

شب ریسه می رود ته موهای مشکی ات
آجیل می بریم به دیوانه خانه ها

من چشم های سرخ توام در بدون خواب
که کارد می خورم بغل هندوانه ها

از برگ برگ دفتر من پرت می شوند
معشوق های خسته ی پایان گرفته ام

یلدای چشم های تو را گریه میکنند
موهای رنگ و بوی زمستان گرفته ام!
 

منبع: سایت نظارت بر خانواده