معلمانی که با دانش آموزان دچار مشکلات رفتاری کار آموزشی میکنند در این زمینه آسیب پذیری بیشتری دارند بیشتر معلمان رغبتی به آموزش این گونه از دانش آموزان نشان نمی دهند. معلمان باید به این باور برسند که نوشتن کودکان از طریق تمرینات بیشتر پیشرفت می کنند و آنها باید در پذیرش تلاش های کودکان حوصله ی بیشتری به خرج دهند واکنش مثبت معلم و بر انگیختن کودک به سمت تلاش بیشتر در ایجاد یک کلاس نوشتن مناسب است.
نگرش مثبت معلم نسبت به تلاش‌های نوشتاری کودک به اندازه ی فراهم کردن زمان و فضا و مطالب نوشتاری مناسب حائز اهمیت است خط خطی کردن‌ها و نقاشی ها سطوح آغازین نوشتن هستند که در پیشرفت مهارت نوشتن کودک در مراحل بعدی حائز اهمیت هستند بنا بر این این تلاش‌ها باید مورد تشویق معلمان قرار گیرد.
معلم و نقش او در ایجاد زمینه های تجربی و عملی یادگیرنده اهمیت خاص دارد او می تونند فضایی را به وجود آورد که احساس وحشت از کارها را بر طرف کند و دانش آموز را به انجام کار بهتر در نوشتن حساس ترکند لذا معلمان باید اساس کار خود را به کاهش تنش قرار دهند و در مورد خط بچه ها را توبیخ نکنند و خود از نظر خطى الگوی خوبی برای دانش آموزان باشند.
در میان مهارتهای تحصیلی پایه، نوشتن ملموس ترین مهارت نام گرفته است تفاوت نوشتن با سایر مهارتهای ارتباطی این است که نوشتن سندی کتبی از خود به جای میگذارد و همچنین جز مهارت های ظریف حرکتی می باشد. می گویند خط هر کسی نشانه ای از روح او را در خود دارد و هر کسی را می توان از خط او شناخت. برای این که دانش اموز بتواند نوشتن را به نحو احسن انجام دهد لازم است شرایطی برای نوشتن داشته باشد.
همچنین وجود بعضی از نارسایی‌ها مانند اختلالاتی در عملکرد دست و انگشتان باعث می شود که کودک نوشتن را به طور مطلوب انجام ندهد و همچنین معلولیت های جسمی و ضایعاتی که در سیستم اعصاب مرکزی یعنی مغز یا طناب نخاعی به وجود می آید و صدمات وارده بر مغز باعث اختلال در نوشتن می شود این صدمات ممکن است آنقدر خفیف باشد که نتوان تاثیر آن را بر رفتار کودک تشخیص داد و یا آنقدر شدید باشد که فعالیت کودک را به میزان پایینی کاهش دهد کودک مبتلا به اسیب مغزی ممکن است نشانه های رفتاری وسیعی از خود نشان دهد از جمله عدم هماهنگی و اعمال حرکتی ناقص.
اشکال در وضعیت قرار گرفتن کاغذ: وضعیت نامناسب کاغذ و دفترچه نسبت به بدن نیز از صحیح نوشتن جلو گیری کرده و در بروز اشکالت مختلف هنگام دست نویسی نقش اساسی دارد برخی از دانش آموزان هنگام نوشتن سر خود را بیش از حد به کاغذ نزدیک می کنند و حتی گاهی احساس می شود سر خود را به آن می چسبانند گروهی دیگر دفترچهی خود را به حالت زاویه دار و کج قرار می دهند.
اشکال در جهت یابی صحیح: برخی دانش آموزان درک صحیحی از رابطه‌های فضایی مانند بالا و پایین - زیر و رو چپ و راست ندارند به همین دلیل هنگام نوشتن حروف و کلمه ها (حتی بر روی کاغذ خط دار) قادر نیستند اشکال صحیح حروف را بنویسند مثلا حرف «الف» را بیش از حد امتداد داده و از روی خط می گذرانند.
مشکلات نوشتن صحیح حروف الفبا (حرف نویسی) گاهی برخی دانش اموزان حروف را بیش از حد بزگ من یا کوچک می نویسند و در برخی موارد خطوط مستقیم (افقی یا عمودی ) را به حالت قوس دار می نویسند و یا بالعکس مشکلات نسخه برداری صحیح از کلمات (رو نویسی) بعضی دانش آموزان ممکن است حروف سازندهی کلمه را با فاصله ی زیاد بنویسند مثل «آزادی» یا این که حروف را بیش از حد به هم نزدیک کرده و صورت کلی کلمه را مخدوش نمایند بسیاری از دانش آموزان در نوشتن حروف پیوسته که نیازمند حرکت های ظریف و دقیق و هماهنگ است با مشکلات جدی ای رو به رو شوند برخی از آنان نمی توانند پس از نوشتن یک حرف بلافاصله به نوشتن حروف دیگر بپردازند به واسطه ی مشکلاتی که در نوشتن وجود دارد خطاهایی در نوشتن به وجود می آید.
خطاهای متداول در نوشتن
کج نویسی بیش از حد که به دلایل متعددی مثل بسیار نزدیک بودن بازو به بدن و بسیار سفت گرفتن شست و دور بودن خیلی زیاد نوک قلم از انگشتان و صحیح نبودن جهت کاغذ و درست نبودن جهت حرکت قلم اتفاق می افتد.راست نویسی بیش از حد: عواملی مثل بسیار دور بودن بازو از بدن و بسیار نزدیک بودن انگشتان به سرقلم - هدایت قلم به تنهایی توسط انگشت سبابه - نا صحیح بودن جهت کاغذ در ایجاد آن موثر می باشد. پرفشار نوشتن که بر اثر فشار دادن بیش از حد انگشت سبابه و استفاده از قلم نا مناسب.
کم رنگ نویسی بیش از حد به عواملی مثل بیش از حد کج یا راست نگه داشتن قلم و چرخش نوک قلم به یک سمت و قطر بیش از حد قلم بستگی دارد . زاویه دار نویسی بیش از حد: به دلیل سفت بودن بیش از حد شست و بیش از حد شل نگه داشتن قلم و حرکت بیش از حد قلم اتفاق می افتد.
نامرتب نویسی بیش از حد که چهار علت مهم برای این مورد وجود دارد که شامل نبود ازادی حرکت یا حرکت بیش از حد کند دست و محکم گرفتن قلم و در نهایت نا درست یا ناراحت بودن وضعیت می باشد.
فاصله گذاری بیش از حد که به واسطه ی پیشرفت بیش از حد سریع قلم به سمت چپ و حرکت بیش از حد و سریع جانبی ایجاد می شود.
منبع: کودکان نابغه و باهوش، فاطمه تقدسی‌نیا، نوید حکمت، چاپ دوم، قم، 1396
