کشتن مورچه های زامبی
در آمریکای جنوبی نوعی مورچه به نام مورچه ی نجار carpenter ant وجود دارد. این نوع از مورچه ها ممکن است به یک نوع قارچ انگلی دچار شوند که مغز آنها را تحت کنترل خود قرار داده و آسیب بزند و مورچه به دستور قارچ، به سمت موقعیت دقیقی در جنگل راه می‌افتد و شروع به خوردن برگ ها می کند. او کاملا تحت اختیار قارچی است که وجود او را تسخیر کرده است. پژوهش ها نشان می دهد که مورچه های سالم، با کشتن مورچه ی مریض و تکه تکه کردن اجزای بدن او خود را از دست این عنصر معیوب رها می کنند و آرامش را به کلونی باز می گردانند. به علاوه مورچه های نجار مورچه های پیر را برای انجام کارهای خطرناک به خارج از کلونی می فرستند تا در دنیای بیرون کارهای سخت و خطرناکی را انجام دهند. مورچه های کم سن در داخل کلونی باقی می مانند و مورچه های پیر را وادار می کنند تا برای به دست آوردن غذا برای کلونی خطرپذیری کنند.
مورچه هایی که تجهیزات برقی را از بین می برند
نوع دیگری از مورچه ها در جزیره ی کریسمس (نزدیک استرالیا) زندگی می کنند که به آنها مورچه های دیوانه crazy ants گفته می شود. عجیب است این مورچه ها جذب مکان هایی می شوند که وسایل برقی و الکترونیکی داشته باشد و کلونی های خود را در نزدیک چنین موقعیت هایی بنا می کنند. همین موضوع باعث از بین رفتن سیم های تلویزیون و دستگاه های الکترونیکی می شود، هر چند مسئولان این منطقه سعی دارند با ایجاد تغییرات طبیعی این مورچه های دیوانه را از بین ببرند، اما می توان گفت که از بین بردن این تعداد از مورچه ها کار بسیار دشواری است. مورچه های دیوانه حتی حیوانات را هم می کشند و خطر بزرگی برای خرچنگ های قرمز جزیره ی کریسمس به شمار می روند.
مورچه های برده دار
یک نوع مورچه هم به نام slave maker وجود دارد. این مورچه ها فک بزرگی دارند، البته نه برای غذا خوردن بلکه برای مبارزه. مورچه های برده دار نمی توانند خودشان غذای مورد نیاز را به دست بیاورند. بنابر این به کلونی سایر مورچه ها حمله می کنند و در یک مبارزه ی نفس گیر، پیله ی سایر مورچه ها را می دزدند، و به کلونی های خود می آورند و می پرورانند. وقتی مورچه ها بزرگ شدند برای آنها کار می کنند و از آنها فرمان می برند. این برده داری در مورچه ها تا جایی است که اگر مورچه برده ای نداشته باشد، غذایی برای خوردن نخواهند داشت.
ساختن دام برای شکار قربانی
در منطقه ی آمازون نوعی از مورچه ها وجود دارند که برای شکار حشرات بزرگ دام هایی را درست می کنند، آن ها با استفاده از برگ درختان دام هایی را می سازند که سوراخ های بزرگی دارد. وقتی قربانی درون دام می افتد به او حمله می کنند و او را با فک خود مورد تهاجم قرار می دهند.
مورچه ی آتشین
مورچه ی آتشین از جمله خطرناک ترین مورچه ها در جهان است که می تواند با سرعت سرسام آوری سطوح عمودی را بالا برود. این مورچه ها گزش های دردناکی دارند و بر روی پوست بدن انسان نقاط سوزناک سفیدی برجای می گذارند. در چند مورد مورچه های آتشین منجر به مرگ انسان ها و صدمات جدی به آنها شده اند. پرنده ها، مارمولک ها و حتی حیواناتی نظیر آهو و گوزن هم از سوی مورچه های آتشین مورد آسیب و تهدید جدی بوده اند.
ارتش مورچه ها
ارتش مورچه ها در جنگل های بارانی آمریکای جنوبی و آفریقا به چشم می خورند، این مورچه ها لانه های دائمی ندارند، بلکه لانه های موقتی را از طریق متصل کردن اجساد خود به هم می سازند و یک پوشش محافظ برای اقلیم خود در هنگام تخم گذاری شکل می دهند. وقتی نوزادان از پیله خارج شدند و حرکت کردند، این مورچه ها با سرعت و هیجان همچون یک خط دفاعی به حرکت در می آیند و هر چیزی را که در مسیرشان باشد می خورند و از بین می برند. البته یک مورچه به تنهایی نمی تواند کاری از پیش ببرد، اما وقتی در کنار هم ارتش مورچه ها را تشکیل می دهند می توانند فیل ها را هم از پا در بیاورند، مردم بومی آفریقا برای از بین بردن زنجیره ی این مورچه ها آتش روشن می کنند و یا موادی را سر راه آنها می ریزند، اما این طور که به نظر می رسد هیچ چیز جلودار این مورچه ها نیست.
مورچه ای که گرما را می دزدد
بیشتر مورچه ها در هوای سرد و درجه حرارت پایین می میرند. اما مورچه ی "فرعون" برای زنده ماندن در ماه های سرد سال راه حلی پیدا کرده است. این مورچه ها لانه های خود را درون سیستم گرمایشی و دیوارهای گرم خانه ها می سازند. هر چند که این روش برای خود مورچه ها بی نهایت پُر سود است، اما می تواند باعث آلودگی در خانه ها و یا بیمارستان ها شود و در محیط زندگی انسان ها دردسر درست کند.
مورچه های برگ بُر
مورچه های برگ بُر یکی از انواع مورچه ها هستند که به سختی می توان از شرشان خلاص شد. البته جای بسی خوشحالی است که این مورچت های سِمج گوشتخوار نیستند. آنها از برگ درختان تغذیه می کنند. به همین دلیل می توانند در طول یک شبانه روز تمام باغچه و یا درختچه های حیاط خانه ی شما را بخورند و آن را به بیابانی لم یزرع و خشک تبدیل کنند. این مورچه ها برگ های درختان را می بُرند و آنها را به لانه هایشان می برند تا در شرایط محیطی خاص بر روی برگ ها قارچ بروید و سپس این قارچ ها به غذای یک کلونی بزرگ تبدیل شود. مورچه های برگ بر به گل های سرخ و گیاهان معطر تمایل بیشتری دارند. کلونی آنها اغلب در کومه و تپه های بزرگی است که به مناطق سرسبز منتهی می شود.منبع: سایت برترینها
_on_leaf-compressed.jpg)
