وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِیَ خَلقَهُ
امیر اسماعیل گیلکی ، پسر خوانده ای داشت که دچار مرض ابله شد و زیبایی صورتش در اثر این بیماری از بین رفت . روزی وی به همراه اسماعیل ایستاده بود و قاضی ابومنصور که در آنجا حاضر بود ، این ایه را خواند :لَقَد خَلَقنَا اِلانسانَ فی اَحسَنِ تَقویمٍ ثُمَ رَدَدناهُ اَسفَلَ سافِلین ( تین /4-5 )
همانا ما انسان را در نیکوترین صورت آفریدیم سپس او را به صورت پست ترین پستان برگرداندیم .
چون خود قاضی نیز چهر ی زیبایی نداشت ، پسر در پاسخ گفت : وَ ضَرَبَ لنا مَثَلاً وَ نَسِیَ خَلقَهُ ( یس / 78 ) برای ما مثلی زد و خلقت خویش را فراموش نمود .
قاضی خجل گشت و دیگران از فطانت پسر متعجب شدند .
منبع: وبلاگ فرهنگ قرآن
