۱- علامت سوال
در زبان لاتین، واژه ی «questio» در انتهای یک جمله می آمد تا نشان دهد که جمله ی مورد نظر سوالی است. برای کوتاه نویسی و کم کردن زمان و مصرف کاغذ این واژه به «qo» تغییر پیدا کرد و بعدها نیز حرف «o» زیر حرف «q» قرار گرفت. بعدها حرف «q» نیز به شکل یک قلاب درآمد و «o» نیز به یک نقطه ی ساده تغییر پبدا کرد.
۲- علامت فلش
علامت فلش از یونان باستان نشأت می گیرد. در آن دوران این علامت برای نشان دادن یک مسیر یا جهت خاص به کار می رفت. در واقع علامت رد پا به یک مهمانخانه اشاره می کرد اما بارش باران باعث می شد که قسمت هایی از این ردپا از بین برود و علامتی مانند فلش کنونی باقی بماند که از آن به بعد به نماد جهت و مسیر تبدیل شد.
۳- علامت دلار
در مورد منشأ علامت دلار عقاید متفاوتی وجود دارد: در در دوران قرون وسطی باارزش ترین واحد پول رئال اسپانیایی بود که با حروف «PS» نشان داده می شد. در نهایت تنها خط عمودی حرف «P» باقی ماند که روی حرف «S» ترسیم می شد. برخی دیگر نیز بر این باورند که در دوران استعمار، اسپانیایی ها شمش های طلای آمریکایی را با حرف «S» مشخص می کردند. وقتی که شمش طلا به اسپانیا می رسید یک خط عمودی به حرف «S» اضافه می شد و اگر شمش طلا به آمریکا باز می گشت یک خط عمودی دیگر نیز اضافه می گردید.
۴- علامت تعجب
به احتمال فراوان این علامت نیز از زبان لاتین گرفته شده است بدین ترتیب که واژه ی «exclamatio» برای اظهار شادی یا تعجب در انتهای جملات قرار می گرفت. بعدها این واژه به صورت «io» خلاصه نویسی شد و در نهایت حرف «i» روی «o» قرار گرفت و بعد از مدتی به شکل امروزی «!» درآمد.
۵- علامت بی نهایت
این علامت برای اولین بار توسط جان والیس در سال ۱۶۵۵ مورد استفاده قرار گرفت هر چند کسی نمی داند که وی ایده ی چنین علامتی را از کجا گرفته است.برخی بر این باورند که این علامت از حرف «ω» در زبان یونانی گرفته شده است و برخی دیگر اعتقاد دارند که علامت بی نهایت از علامت عددی رومی «CIƆ» یا «CƆ» برای عدد ۱٫۰۰۰ نشأت می گیرد.
۶- علامت درصد
حرف «percent» به معنای درصد از واژه ی لاتین «per centum» به معنای «در مقیاس صد» گرفته شده است. این عبارت در طول زمان به ترتیب به «per cento»، «per 100»، «p cento» و بعدها «pc-о» تغییر پیدا کرد. علامت «pc» نیز رفته رفته به «o/o» و در نهایت به صورت امروزی درآمد.
۷- علامت پیروزی یا صلح
این علامت برای اولین بار در جنگ های یکصد ساله بین انگلستان و فرانسه و زمانی مورد استفاده قرار گرفت که فرانسوی ها تهدید می کردند که انگشتان کمانداران انگلیسی را قطع خواهند کرد. انگلیسی ها نیز در پاسخ به فرانسوی ها دو انگشت دست خود را به حالت حرف «V» به معنای پیروزی (victory) نشان می دادند که به دشمن اعلام کنند انگشتانشان سالم مانده اند. در طول جنگ جهانی دوم وینستون چرچیل این علامت را بار دیگر مشهور کرده و آن را به علامتی برای صلح تغییر داد.منبع: سایت برترینها
