در زمستان وقتی هوای داخل کوه گرمتر از بیرون می شود، جریان هوای سرد وارد کوه شده و دمای مناطق پایین تر را کاهش می دهد تا به نقطه انجماد می رسد. در بهار، آب ناشی از ذوب شدن برف ها از شکاف سنگ ها وارد شده و وقتی به مناطق سردتر غار می رسد یخ می زند و به آرامی تبدیل به یخ های فوق العاده ای می شود که اکنون در غار قابل مشاهده است.
اگرچه این غار 42 کیلومتر طول دارد، گردشگران اجازه دارند تنها از یک کیلومتر آن که از یخ پوشیده شده بازدید کنند. باقی غار از سنگ آهک تشکیل شده است. از آنجا که ورودی غار در طول سال باز است، بادهای زمستانی سرد داخل غار می وزند و برف درونش را منجمد می کنند. در تابستان یک باد خنک از درون غار به سمت ورودی می وزد و از ذوب شدن یخ ها جلوگیری می کند. این غار اولین بار توسط یک دانشمند طبیعت به نام «Anton Posselt» در سال 1879 کشف شد. قبل از کشف او مردم محلی اعتقاد داشتند این غار ورودی جهنم است و از کشف آن خودداری می کردند. امروزه حدود 200 هزار نفر در سال از غار بازدید می کنند.
منبع: سایت برترینها
