فضائل و برکات سوره های نبا و نازعات

سوره نبأ یا عَمَّ یا تسائُل هفتاد و هشتمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که جزء سی‌ام قرآن با آن آغاز می‌شود؛ به همین دلیل این جزء را «عَمّ جزء» نامیده‌اند. سوره نازعات هفتاد و نهمین سوره و از سوره‌های مَکّی قرآن است که در جزء سی‌ام قرار دارد. این سوره را به دلیل اینکه با سوگند خداوند به نازعات آغاز می‌شود، «نازعات» نامیده‌اند.
پنجشنبه، 28 آذر 1398
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
فضائل و برکات سوره های نبا و نازعات

نامگذاری سوره نازعات

در آیه‌ی نخستین این سوره‌ی مبارکه که به ‌نام نازعات (فرشتگانی که روح و جان کافران را به شدّت می‌گیرند) یا (ستارگانی که از افقی ناپدید شده و در افقی دیگر آشکار می‌گردند) سوگند یاد شده است بدین مناسبت به اسم «نازعات» نامگذاری شده است.
 

فضائل و خواص نازعات

از رسول اکرم(صلی اله علیه و آله) مروی است: کسی که این سوره مبارکه را تلاوت کند سیراب از دنیا می‌رود و خداوند او را سیراب محشور می‌کند و سیراب وارد بهشت می‌نماید.[١]

همچنین حضرت می‌فرماید: (همانند فضیلت سوره‌ی پیشین «نبأ») هر کس این سوره‌ی مبارکه را بخواند توقّف و حساب او در روز قیامت تنها به اندازه‌ خواندن یک نماز واجب روزانه است و سپس وارد بهشت می‌گردد.[٢]

و نیز می‌فرماید: کسی که بر خواندن آن مداومت کند از عذاب خدا ایمن بوده و در روز قیامت خداوند او را از شراب سرد و گوارا سیراب می‌نماید.[٣]

و در خواص آن، حضرت امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: چنانچه کسی در برابر دشمنان و یا از کسی که از آن خوف دارد قرار گیرد و این سوره را بخواند از شرّ و آزار آنان مصون می‌ماند و از او اعراض می‌کنند.[٤]

و نیز حضرتش می‌فرماید: کسی که این سوره را قرائت کند در دنیا همواره سعادتمند خواهد بود.[٥]

و همچنین از حضرتش نقل است: جهت سلامتی ایمان و سلامتی از دشمن و حاکم،این سوره را بیست و یک بار تلاوت نمایند.[٦]

دیگر از خواص آن چنانچه کسی این سوره را بنویسد و همراه خود بردارد در نظر حاکمان و مسئولان دارای رفعت و هیبت بوده و از ابهّت خاصّی برخوردار خواهد بود.[٧]

البته همان گونه که هویدا است و قبلاً تذکّر دادیم این همه فضائل و ثواب‌ها و خواص تنها نتیجه‌ی خواندن الفاظ نیست و مسلّماً باید سوره‌ها و آیات، ارواح خفته‌ها را بیدار کند و متوجّه وظایف خود سازد و عملاً در روح و روان خویش پیاده نمایند.
 

نامگذاری سوره نبا

خبر (نبأ) مهم و بزرگ قیامت که مردم درباره‌اش از یکدیگر سؤال می‌کنند در سه آیه‌ی اوّل این سوره‌ی مبارکه آمده است و بدین مناسبت به ‌اسم «نبأ» نامیده شده است. و در بعضی روایات این نبأ عظیم به أمیرالمؤمنین(علیه السلام) تأویل گردیده است.

نام‌های دیگر این سوره یکی «عَمّ» است و دیگری «تَساؤل» که سوره با هردو آغاز می‌شود و سومی «مُعصِرات» که در آیه‌ی (١٤) از آن نام برده شده است.
 

فضائل و خواص سوره نبا

در حدیثی از پیامبر گرامی اسلام(صلی اله علیه و آله) آمده است: کسی که سوره‌ی «عَمّ یَتَساءلُون» را تلاوت کند خداوند در قیامت از شراب سرد و گوارای بهشتی سیرابش می‌نماید.[8]

و نیز حضرتش می‌فرماید: هر کس این سوره‌ی مبارکه را بخواند و حفظ کند حساب او در قیامت (چنان سریع انجام می‌گیرد) به‌اندازه‌ی خواندن یک نماز روزانه می‌باشد و سپس وارد بهشت می‌گردد.[9]

و در خواص آن، حضرت امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: کسی که همه روزه سوره‌ی «عَمّیَتَساءلون» را قرائت کند در همان سال به‌ زیارت خانه‌ی خدا مشرّف خواهد شد.[10]

و به ‌روایت «منتخب» آن را یک سال تمام بخواند در سال دوم به ‌زیارت خانه‌ی خدا مشرّف می‌شود.[11]

و نیز می‌فرماید: هر کس آن را بعد از نماز بخواند روشنایی چشم او زیاد می‌گردد و کسی که آن را بعد از نماز عصر بخواند ایمان او استوار و پابرجا می‌ماند.[12]

همچنین اگر کسی بخواهد شب را بیدار بماند و شب‌زنده‌داری نماید، این سوره‌ی مبارکه را قرائت کند خواب او برطرف می‌گردد.[13]

و چنانچه مسافر شبانه آن را بخواند به ‌یاری خداوند متعال از آفات و حوادث و دستبرد مصون خواهد ماند.[14]

و کسی که آن را با زعفران و گلاب بنویسد و همراه خود بدارد، خواب او کم می‌شود و حافظه‌اش زیاد می‌گردد.[15]

و چنانچه آن را بر بازوی خود ببندد، قوّت و نیروی او نیز فزونی می‌یابد.[16]

و همچنین کسی که دل درد داشته باشد آن را در ظرفی (با زعفران یا غیره) بنویسد و با آب بشوید و آن را بیاشامد درد او به‌ یاری حق‌تعالی برطرف می‌گردد.[١7]

و جهت دفع مرگ و میر گوسفندان سوره‌ی حمد را با آیات (٦ تا ١٦) از سوره‌ی «نبأ» را بنویسد و در گردن یک گوسفند بیندازند:

«ألَمْ نَجْعَلِ الأَرْضَ مِهَاداً وَ الجِبَالَ أوْتَاداً وَ خَلَقْنَاکُمْ أزْوَجاً وَ جَعَلْنَا نَوْمَکمْ سُبَاتاً وَ جَعَلْنَا الَّیْلَ لِبَاساً وَ جَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشاً وَ بَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعاً شِدَاداً وَ جَعَلْنَا سِرَاجاً وَهَّاجاً وَ أنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجاً لِنُخْرِجَ بِهِ حَبّاً وَ نَبَاتاً وَ جَنَّاتٍ ألْفَافاً».[١8]

و در اخبار اهل بیت(علیه السلام) وارد شده است که «نبأ عظیم» در این سوره‌ مبارکه حضرت امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) و ولایت ایشان است.

آری: «هُوَ النّبَأ العَظِیمُ و فُلکُ نوحٍ و بَابُ اللهِ وَ انقَطَعَ الخِطاب»

پی‌نوشت‌ها:
[١]. مجمع‌البیان، تفسیر برهان.
[٢]. مجمع‌البیان، مصباح ص ٤٤٩، منهاج ص ٤٣٩.
[٣]. تفسیر برهان.
[٤]. همان.
[٥]. بحار ج ٩٢ ص ٤٢٠، مکارم‌الاخلاق ص ٤٢٠، وسائل ج ٤ ص ٨٩٤.
[٦]. خواص‌الآیات ص ١٤٦.
[٧]. خواص‌الآیات ص ١٤٦.
[8]. تفسیر نورالثقلین.
[9]. تفسیر اطیب‌البیان.
10. ثواب‌الاعمال ص ٢٧٣، بحار ج ٩٢ ص ٣١٩، وسائل ج ٤ ص ٨٩٤.
[11]. منتخب‌الختوم ص ٥٢٢.
[12]. خواص‌الآیات ص ١٤٦.
[13]. تفسیر برهان.
[14]. مصباح کفعمی ص ٤٥٩، تفسیر برهان.
[15]. منهاج ص ٤٣٩.
[16]. ختوم و اذکار ج ١ ص ١٧٦.
[١7]. مصباح کفعمی ص ٤٥٩.
[١8]. ختوم و اذکار ج ١ ص ٢٠٩.


منبع: سایت نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.