چغندر چه خاصیتی دارد
چغندر‌ها (چغندر در رنگ‌های مختلف یافت می‌شود که نوع قرمز آن همان لبوست) در زمره متداول ترین سبزیجاتی که در دل خاک می رویند و مردم مصرف می کنند قرار ندارند. اما آنها سرشار از انواع ویتامین ها، مواد معدنی و مواد مغذی گیاهی می باشند، به همین دلیل در جمع محبوب ترین نوشیدنی های تصفیه کننده خون قرار می گیرند.تحقیقات اخیری که به تازگی منتشر شده پتانسیل جدیدی از چغندر را کشف نموده و نشان می دهد که این ماده غذایی تاثیر شگرفی بر بهبود نارسایی های قلبی دارد.
محققان در سال ۲۰۱۳ به نتایجی دست یافتند دال بر اینکه نیترات یا همان نمک معدنی که در چغندر به وفور یافت می شود، سرعت گردش خون در عضلات را افزایش می دهد. این نتایج با شکل‌گیری مولکولی به نام نیتریک اکسید(NO) که مولکول بسیار کوچک گاز مانندی است، انجام می پذیرد.
این مولکول به صورت موضعی در رگ های خونی آزاد می گردد تا در صورت بسته شدن رگ ها عمل باز کردن رگ ها و خون رسانی به موضع را بر عهده گیرد.
گرچه بدن خودش مواد شیمیایی تولید می کند، اما استفاده از داروها نیز تاثیرات مشابهی بر روی خون خواهد داشت. به عنوان مثال نیتروگلیسیرین که برای درد قفسه سینه ناشی از مشکلات قلبی مصرف می شود، به محض اینکه روند گردش خون پایین تر از حد مورد نیاز قلب باشد، روند گردش خون به سمت قلب را تسریع می بخشد. چنین به نظر می رسد که مصرف چغندر برای عضلات قلب عملکردی کاملا شبیه نیتروگلیسیرین برعهده دارد.
اساس یافته های محققان در سال ۲۰۱۳ برپایه کشف اختلافات جزئی مبنی براینکه دقیقا عضلات چگونه ازاین فرایند سود می برند، بنا شده بود. مطالعات دیگری اثبات کرد که در صورت انجام تمرینات سریع و شدید بیش از تمرینات استقامتی با افزایش نیتریک اکسید مواجه خواهیم بود.
به طور کلی عضلات، متشکل از دو نوع بافت هستند: کند انقباض، درگیر در تمرینات استقامتی؛ و سریع الانقباض که در حرکات سریع درگیرند.
دونده های ماراتن بافت های کند انقباض را ترجیح می دهند در حالی که قهرمانان دوِ سرعت به بافت سریع الانقباض گرایش دارند. محققان تلاش کردند که دریابند آیا سرعت گردش خون در بافت های سریع الانقباض بیش از بافت های کند انقباض است یا خیر.
برای کشف این واقعیات، دو سری ازعضلات موش ها را بررسی کردند: عضلات gastrocnemius که ما آن را با عنوان کالف (ماهیچه ساق پا) می شناسیم و بافت سریع الانقباض دارد؛ و عضلات soleus (زانو به پایین) که دقیقا در زیر عضلات ساق پا قرار گرفته و کند انقباض است. آنها به دقت بررسی کردند تا دریابند که هنگامی که موش ها آب یا آب چغندر می خورند، چه میزان اکسیژن به این عضلات فرستاده می شود.
همانطور که انتظار می رفت، دریافتند که آب چغندر میزان اکسیژن و روند گردش خون را در عضلات افزایش می دهد، اما در عین حال متوجه شدند که عضلات کالف اکسیژن بیشتری نسبت به سولئوس دریافت می کنند.
بدین معنا که در صورت مصرف آب چغندر عملکرد عضلات در هنگام انجام تمرینات شدید بهتر خواهد بود، زیرا عضلات سریع الانقباض بسیار سریع تر از عضلات کند انقباض، اکسیژن خون را می قاپند.
این یافته ها چندین دستاورد مهم در پی داشت. یک شرکت شروع به فروش انبوه آب چغندر به عنوان نوشیدنی نیروزای ورزشی کرد و تیم فوتبال دانشگاه آوبرون پیش از هر مسابقه برای عملکرد بهتر عضلات فوتبالیست هایش به آنها آب چغندر می داد.
اما محققان همچنان اذعان داشتند که این نوشیدنی برای گروهی دیگر از افراد نیز سودمند است، بیمارانی که با نارسایی های قلبی دست به گریبانند.
در نارسایی های قلبی، عمل خون رسانی به قلب به خوبی صورت نمی گیرد، زیرا تمام ارگان های بدن تلاش می کنند که خودشان بخش عظیمی از اکسیژن خون را دریافت کنند. به طور حتم شخصی که مبتلا به نارسایی های قلبیست نمی تواند مسیر زیادی را پیاده روی کند، زیرا خستگی مفرط بر او غالب خواهد شد.
علت اصلی خستگی مفرط، ناتوانی قلب در رساندن اکسیژن غنیِ خون به عضلات است. همین امر مانع از انجام فعالیت های روزانه این افراد که به طور معمول باید قادر به انجام آن باشند نیز می گردد.
خوردن چغندر و نوشیدن آب چغندر یکی از راه های افزایش گردش خون در عضلات قلب خواهد بود، قدرت حرکت و کیفیت زندگی خویش را با از پا درآوردن نارسایی های قلبی بازیابید. پیش از آنکه نارسایی های قلبی شما را از پای درآورد!
منبع: سایت مجله سلامت
