علت و عامل حساسیت به انگور
وجود حساسیت‌زاهای 4A و LTP در دانه‌های انگور، می‌تواند واکنش‌های آلرژیک ایجاد کند. از آن جا که برخی از بیماران تنها به یک گونه از انگور حساسیت نشان می‌دهند، این آلرژی ممکن است ویژه یک گونه خاص باشد. از طرف دیگر، سایر بیماران نسبت به مشتقات انگور از جمله شراب یا کشمش واکنش نشان می‌دهند. نکته قابل توجه دیگر این است که حساسیت به انگور تنها در مواردی آشکار می‌شود که مصرف میوه با سایر عوامل هم‌زمان مانند ورزش کردن یا مصرف الکل همراه باشد.
علائم شایع حساسیت به انگور
شایع‌ترین نشانه حساسیت به انگور، سندروم آلرژی دهانی (OAS) است. سندروم آلرژی دهانی پس از تماس حفره دهان (نه بعد از مصرف آن) با انواع مشتقات گیاهی ایجاد شده و با علائمی همچون سوزن سوزن شدن و خارش خود را نشان می‌دهد. همچنین ورم لب‌ها، زبان و نرم کامه و گاهی اوقات آبریزش نیز نشان‌دهنده حساسیت به انگور هستند. با این وجود، گاهی اوقات ممکن است میزان حساسیت به حدی شدید باشد که فرد به آنافیلاکسی مبتلا شود. آنافیلاکسی می‌تواند سیستم گوارشی، تنفسی یا حتی قلب و عروق را درگیر کند.
حساسیت به انگور در کودکان
اگرچه آلرژی به انگور، جزو آلرژی‌های رایج مانند شیر، گندم و آجیل نیست، اما کودکان می‌توانند مبتلا به این آلرژی شوند. با این وجود، ممکن است کودک شما به انگور آلرژی نداشته باشد اما نسبت به سایر مشتقات انگور واکنش نشان دهد. اگر فک می‌کنید فرزندتان به انگور حساسیت دارد، برای مشخص شدن علت دقیق، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
پروتئین آلرژی‌زا در انگور
پروتئین موجود در مواد غذایی باعث ایجاد واکنش‌های آلرژیک می‌شود. اگر چه ممکن است انگور را به عنوان غذای حاوی پروتئین در نظر نگیرید، اما بهتر است بدانید یک فنجان از انگور، ۱.۰۹ گرم پروتئین دارد؛ مقداری که برای ایجاد یک واکنش آلرژیک در کودکان کافی است.
حساسیت به انگور در بزرگسالان در مقایسه با کودکان
به نظر می‌رسد آلرژی به انگور در بزرگسالان بیشتر از کودکان است. این حساسیت در اوایل قرن ۲۱، تنها سه مورد در کودکان و حدود ۲۰ مورد در بزرگسالان گزارش شد. علائم گزارش شده در کودکان شامل آنژیوادم، کهیر و OAS در سندرم آلرژی‌های چندگانه است.
نتیجه یک آزمایش
گزارش موردی از سندروم آلرژی‌های چندگانه در کودکی که در دوران شیردهی از کهیر رنج می‌برد دیده شد. این اپیزود در ۲، ۶، ۱۰ و ۲۰ ماهگی در اثر مصرف غذا‌های مختلف ایجاد شده بود؛ سپس در سن چهار سالگی، بعد از مصرف انگور قرمز، کیوی، نارگیل و بادام، یک سندرم آلرژی دهانی خود را نشان داد. به طور کلی، این کودک شاهد سندروم آلرژی چندگانه به کنه، گرده‌های مختلف درختان و چمن، لاتکس، کیوی، انگور، تخم‌مرغ و ماهی در خود بود.
حساسیت به انگور در بزرگسالان
حساسیت شدید به میوه‌ای مانند انگور می‌تواند در بزرگسالی ایجاد شده و باعث ایجاد آنافیلاکسی شود. پرونده مردی ۶۶ ساله که شراب قرمز و انگور مصرف کرده بود و تا سال ۲۰۰۳ هیچ نشانه اولیه نداشت، گزارش شده بود. حدود یک سال بعد و دو ساعت بعد از مصرف انگور، او به یک آنافیلاکسی همراه با تورم زبان و چشم‌ها و نیز مشکلات تنفسی مبتلا شد.مدت‌ها بعد و در سال ۲۰۰۷، دو ساعت بعد از مصرف شراب قرمز، بیمار شاهد آنافیلاکسی با تورم زبان و مشکل در تنفس بود. سرانجام، آزمایش پوست نتایج مثبتی را در رابطه با شراب قرمز، شراب سفید و انگور نشان داده و پادتن E بیمار نسبت به تخم‌مرغ، شیر، کدو، آرد گندم، سویا، بادام‌زمینی، سیب، هویج، لاتکس، انگور، کرفس، ترشی و هلو واکنش نشان داد.
درمان آلرژی به انگور
بهترین و قطعی‌ترین روش درمان این بیماری، عدم مصرف انگور است. برای این که علائم آلرژیک کم شوند پزشک داروهای ضد آلرژی تجویز می‌کند. اگر علائم خفیف باشد، پزشک آنتی‌هیستامین تجویز می‌کند. در صورتی که علائم شدید باشند ممکن است نیاز باشد فرد بیمار بستری شود.
نتیجه‌گیری
همانطور که مشاهده کردید، حساسیت به انگور را نمی‌توان یک اختلال شایع دانست و ممکن است فرد تنها به یکی از گونه‌های انگور حساسیت داشته باشد. همچنین آلرژی به یک گونه از انگور می‌تواند به معنای آلرژی به همه گونه‌های انگور، کشمش و سایر مشتقات انگور باشد. اگر بدن شما به یکی از گونه‌های انگور حساسیت نشان داد، بهتر است قبل از انجام هر کاری، مصرف انگور را متوقف کنید.منبع: سایت ستاره
