آشنایی با موارد مصرف بوپروپیون

بوپروپیون یک داروی ضدافسردگی است که در برخی موارد بعنوان آرام بخش استفاده می شود و همچنین بعنوان داروی کمکی در ترک سیگار و کاهش میل به مصرف نیکوتین استفاده می شود. این دارو چهارمین دارو در درمان افسردگی...

شنبه، 6 ارديبهشت 1399

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

موارد استفاده و عوارض بوپروپیون

بوپروپیون برای درمان افسردگی استفاده می‌شود. این دارو می‌تواند روحیه و احساسات شما را بهبود بخشد. بوپروپیون می‌تواند با کمک به بازگرداندن تعادل برخی مواد شیمیایی طبیعی (انتقال دهنده‌های عصبی) در مغز شما عمل کند.

نحوه مصرف بوپروپیون

قبل از شروع مصرف بوپروپیون و هر بار مصرف مجدد، راهنمای دارو ارائه شده توسط داروساز خود را بخوانید. اگر سوالی دارید، با پزشک یا داروساز مطرح کنید.

این دارو را به صورت خوراکی همراه با غذا یا بدون غذا معمولاً سه بار در روز طبق دستور پزشک مصرف کنید. در صورت بروز ناراحتی معده، می‌توانید این دارو را با غذا مصرف کنید. مهم است که فاصله بین دوزها حداقل ۶ ساعت و یا طبق دستور پزشک باشد تا خطر ابتلا به تشنج کاهش یابد.

میزان مصرف دارو را بیشتر یا کمتر نکنید و یا آن را بیشتر از دوره تجویز شده مصرف نکنید. مصرف بیش از دوز توصیه شده این دارو ممکن است خطر ابتلا به تشنج را افزایش دهد. بیشتر از ۱۵۰ میلیگرم در یک دوز مصرف نکنید و بیش از ۴۵۰ میلی گرم در روز از این دارو مصرف نکنید.

دوز شما بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین می‌گردد. دوزهای شما ممکن است به تدریج افزایش یابند تا عوارض جانبی مانند بیخوابی و خطر ابتلا به تشنج کاهش یابد. برای جلوگیری از مشکل در خواب، مصرف این دارو را بیش از حد به زمان خواب نزدیک نکنید. اگر بی خوابی برای شما دردسرساز شده است، پزشک را مطلع نمایید.

از این دارو به طور مرتب استفاده کنید تا بیشترین بهره را از آن ببرید. به منظور کمک برای یادآوری، هر روز دارو در زمان (ها) مشخص مصرف کنید.

مصرف دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید. بعضی از شرایط ممکن است در صورت توقف ناگهانی مصرف، بدتر شوند. ممکن است لازم باشد دوز خود را به تدریج کاهش دهید.

ممکن است ۴ هفته یا بیشتر طول بکشد تا متوجه مزایای کامل این دارو شوید. حتی بعد از اینکه احساس کردید حالتان بهتر است، مصرف این دارو را طبق دستور پزشک ادامه دهید. اگر وضعیت شما بهبود نیافت و یا بدتر شد، با پزشک خود صحبت کنید.

عوارض جانبی

همچنین به بخش نحوه مصرف و موارد احتیاط مراجعه کنید.

با مصرف این دارو تهوع، استفراغ، خشکی دهان، سردرد، یبوست، افزایش عرق، درد مفاصل، گلودرد، تاری دید، طعم عجیب و غریب در دهان، اسهال و یا سرگیجه ممکن است رخ دهند. اگر هر کدام از این موارد ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را بدین دلیل برای شما تجویز کرده است که نفع آن را بیشتر از خطر عوارض جانبی آن در نظر گرفته است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.

این دارو ممکن است فشار خون شما را افزایش دهد. فشار خون خود را به طور مرتب بررسی کنید در صورت بالا بودن نتایج، با پزشک خود در میان بگذارید.

در صورت بروز هر کدام از این موارد بعید، اما جدی، به پزشک خود اطلاع دهید: درد قفسه سینه، غش، ضربان قلب سریع / نامنظم، مشکلات شنوایی، صدای زنگ در گوش، سردرد شدید، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند آشفتگی، اضطراب، سردرگمی، توهم، کاهش حافظه)، حرکات غیرقابل کنترل (لرزش)، کاهش وزن یا افزایش وزن غیرمعمول.

در صورت وجود هر یک از این موارد نادر اما بسیار جدی به پزشک خود اطلاع دهید: درد / حساسیت / ضعف عضلانی.

در صورت وجود هر گونه عارضه جانبی جدی، از جمله: درد / تورم / قرمزی چشم، مردمک‌های گشاد شده، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ در شب)، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

این دارو به ندرت باعث تشنج می‌شود. در صورت بروز تشنج، فوراً به پزشک مراجعه کنید. اگر در هنگام مصرف بوپروپیون تشنج داشتید، نباید دوباره این دارو را مصرف کنید.

واکنش آلرژیک جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه بروز علائم واکنش آلرژیک، از جمله: بثورات، خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، شدید فوراً باید تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گیرید.

موارد احتیاط

همچنین به بخش نحوه مصرف مراجعه کنید.

قبل از مصرف بوپروپیون، اگر به این دارو حساسیت دارویی دارید، یا اگر آلرژی دیگری دارید، با پزشک یا داروساز خود در میان بگذارید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می‌توانند واکنش‌های آلرژیک و سایر مشکلات را ایجاد کنند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک یا داروساز را از سابقه پزشکی خود مطلع نمایید: بخصوص از موارد تشنج یا شرایطی که خطر ابتلا به تشنج‌ها را افزایش می‌دهند (از جمله آسیب مغز / سر، تومورهای مغزی، ناهنجاری‌های قلبی عروقی، اختلالات خوردن مانند پرخوری عصبی/ بی اشتهایی عصبی) وابستگی به الکل یا مواد مخدر (از جمله بنزودیازپین ها، داروهای ضد درد، کوکائین و محرک‌ها)، دیابت، بیماری‌های قلبی (مانند نارسایی احتقانی قلب، فشار خون بالا، سابقه حمله قلبی اخیر)، مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی (مانند سیروز کبدی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال روانی (مثل اختلال افسردگی دوقطبی یا مانیک)، سابقه شخصی یا خانوادگی افکار / اقدامات خودکشی، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه بسته).

این دارو در صورت توقف ناگهانی استفاده از آرامبخش ها (از جمله بنزودیازپین ها مانند لورازپام)، داروهای مورد استفاده برای درمان تشنج، و یا الکل، نباید مصرف شود. این کار ممکن است خطر ابتلا به تشنج را افزایش دهد.

با وجود آنکه غیر معمول است، افسردگی می‌تواند منجر به افکار یا تلاش برای خودکشی شود. اگر دچار افکار خودکشی، افسردگی شدید یا سایر تغییرات ذهنی / خلقی (از جمله بدتر شدن یا بروز اضطراب جدید، آشفتگی، عصبانیت، تحریک پذیری، خواب آلودگی، احساسات خصمانه / عصبی، اعمال تکانشی، بی قراری شدید، گفتار سریع، رفتار غیر معمول) شدید فوراً به پزشک مراجعه کنید.

تمام ملاقات‌های پزشکی را انجام دهید تا پزشک بتواند روی پیشرفت شما به دقت نظارت داشته باشد و در صورت نیاز دارو را تنظیم یا تغییر دهد.

این دارو ممکن است سبب سرگیجه یا خواب آلودگی شود. لذا ضمن درمان از رانندگی، استفاده از ماشین آلات یا انجام هر کاری که مستلزم آرامش و یا هوشیاری است تا زمانی که بتوانید چنین کارهایی را با خیال راحت انجام دهید خودداری نمایید.

سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه سرگیجه و از دست دادن حافظه حساس‌تر باشند. سرگیجه می‌تواند خطر سقوط را افزایش دهد.
در دوران بارداری این دارو باید تنها در صورت نیاز شدید مورد استفاده قرار گیرد. از آنجا که مشکلات روحی و روانی درمان نشده (مانند افسردگی، اختلال افکتیو فصلی، اختلال دو قطبی) می‌توانند وضعیت جدی باشند، مصرف این دارو را متوقف نکنید، مگر آنکه پزشک دستور داده باشد. اگر در حال برنامه ریزی برای بارداری هستید، باردار شده‌اید یا فکر می‌کنید که ممکن است باردار شوید، بلافاصله با پزشک خود در مورد حوادث و خطرات استفاده از این دارو در طول دوران بارداری صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود و ممکن است در نوزاد شیرخوار علائم نامطلوب ایجاد کند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهند یا خطر ابتلا به عوارض جدی را افزایش دهند. این مقاله شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی / بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه و آن را به پزشک و داروساز خود ارائه دهید. بدون تأیید پزشک مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و دوز داروها را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: کدئین، پیموزاید، تاموکسیفن.

مصرف مهار کننده‌های MAO با این دارو ممکن است موجب تداخل دارویی جدی (احتمالاً کشنده) شود. از مصرف مهار کننده‌های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سفینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید. بیشتر مهار کننده‌های MAO نیز باید دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. زمان شروع یا متوقف کردن مصرف این داروها را از پزشک خود بپرسید.

این دارو ممکن است با برخی از آزمایشات پزشکی / آزمایشگاهی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون، غربالگری ادرار برای آمفتامین)، احتمالاً باعث نتایج غلط شود. به کارکنان آزمایشگاه و تمام پزشکانتان اطلاع دهید که از این دارو استفاده می‌کنید.

مصرف دوز بالا یا اوردوز

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

نکته های مهم

بوپروپیون را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

منبع: سایت راستینه

ارسال نظر

با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.

متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.