.jpg "ماه رمضان از دیدگاه یک مسیحی")
به عنوان یک غیر مسلمان که در طول ماه مقدس کار میکرد، اعتراف می‌کنم که این چالش برانگیز است: قند خون کم می‌شود، بسیاری از افراد صریحاً به مرخصی می‌روند - چه در واقعیت و چه در "فضای شناختی" خود. به علاوه هوا در اکثر نقاط کشور بسیار گرم بود.
صادقانه بگویم، من در تلاش برای تکمیل هر پروژه در طول این تعطیلات، عقل را زیر سؤال برده‌ام. از این رو در تلاش برای کنار گذاشتن بی اعتنایی جزئی خودم به شرایط کاری کمتر از حد مطلوب، تصمیم گرفتم که با گذراندن یک سفر معنوی، از وقتم استفاده کنم.
اکنون می‌دانم که ماه رمضان زمانی برای تمرکز بر روزه، نماز، نیکو کاری و ارادت به ایمان است. اما اگر کاملاً صادقانه باشم، اغلب نیاز و عقل را برای روزه گرفتن زیر سؤال برده‌ام: "کاری بودن مسلمانان که در ماه رمضان روزه می‌گیرند کجاست؟" من فقط آن را دریافت نکردم.
بنا بر این به جای نا امید شدن و خطر سوء استفاده از دیگران، سعی در فهم بهتر ماه رمضان و دلایل روزه گرفتن با روزه گرفتن خودم کردم. آسان نبوده است، حتی وقتی این را می نویسم، معده‌ام به دلیل کمبود غذا معترض است.
در طی چند هفته گذشته، من به طور مداوم در مورد منطقی بودن محروم کردن بدن از اصول اساسی سؤال کرده‌ام: من در طول روز تشنه هستم و با نزدیک‌تر شدن به افطار گرسنه‌ام. هرچه تحریک پذیرتر می‌شوم، از خودم می‌پرسم: چرا این کار را می‌کنید؟ چرا باید خودم را داوطلبانه بدبخت کنم؟ چه چیزی می‌تواند این کار را برای من توجیه کند؟
بنا بر این تصمیم گرفتم برخی تحقیقات را انجام دهم.
معلوم شد که مزایای سلامتی مبتنی بر شواهد، برای روزه گرفتن وجود دارد، اما من این امر را به تشخیص معلمان اینترنتی واگذار خواهم کرد تا مزایای آن را برای خود جستجو کنند.
مهمتر از همه، مزایای معنوی روزه داری است که من مختصراً در اینجا به اشتراک می‌گذارم. و حتی اگر این ماه مبارک رمضان برای مسلمانان باشد، به عنوان یک مسیحی فکر می‌کنم توجه داشته باشم که این روزه همچنین در واقع یک نظم مبتنی بر کتاب مقدس و یک ابزار معنوی است که عیسی و دیگران از آن استفاده کرده‌اند.
شبکه پخش مسیحی (CBN) همچنین مواردی را برای روزه بر می‌شمارد:
«کتاب مقدس همچنین نمونه‌هایی از افرادی را که روزه گرفته و نماز می‌خواندند به ما ارائه می‌دهد، روزه‌هایی به طرق مختلف که به دلایل مختلف گرفته می‌شد، و همه نتایج بسیار مثبتی در بر داشت. عیسی روزه می‌گرفت و نماز می‌خواند. شاگردان عیسی بعد از رستاخیز روزه می‌گرفتند و نماز می‌خواندند. بسیاری از قهرمانان عهد عتیق و قهرمانان ایمان روزه می‌گرفتند و دعا می‌کردند. پیروان یحیی باپتیست روزه می‌گرفتند و دعا می‌کردند. بسیاری از مردم در کلیساهای اولیه روزه می‌گرفتند و دعا می‌کردند ... روزه ابزاری برای آوردن گوشت به تسلیم پروردگار است تا او بتواند ما را در تسلط بر خودمان تقویت کند. روزه گرفتن در بدن باعث می‌شود تا بتوانیم در برابر وسوسه‌های بدن بایستیم.»
والدین من، مسیحیانی فداکار، مرا طوری تربیت کردند تا به همه ایمانها احترام بگذارم، و هنگامی که نمی‌فهمم سؤال بپرسم، و بر یادگیری تجربی – و یادگیری در عمل تأکید می‌کردند. بنا بر این، برای این ماه رمضان، من موفق شدم چندین روز روزه بگیرم، و همچنین روی کارهای داوطلبانه و امور خیریه تمرکز کنم (مانند همکاری با کمپین ضد زباله آب و سبزی پاکستان و فعالیت‌های مربوط به افطار).
درس‌هایی که من در ماه رمضان آموختم عبارتند از: اگر بتوانم ملزومات لازم برای زندگی مانند غذا و آب را رد کنم، این امر باعث می‌شود که کارهای شیطانی یا ناسپاسی را نیز راحت‌تر رد کنیم. روزه گرفتن از غذا و دیگر موارد کم اهمیت دیگر، به من فرصت بیشتری داده است که به جای خودم به دیگران توجه کنم و نماز و مراقبه را بیشتر کنم. برخی از مزایای ملموس‌تر که تاکنون دریافت کرده‌ام عبارتند از: پوست من دارای درخشش سالم‌تری شده است و بیشتر از گذشته متمرکز شده‌ام.
واقعیت این است که با غوطه ور شدن در فرهنگ پاکستان و مشاهده آموزه‌های اسلامی، دروس معنوی که مدتهای طولانی فراموش کرده بودم به من یادآوری شد. و گر چه در ابتدا، ماه مبارک رمضان برای من کمی چالش برانگیز بود، اما اکنون به رشد من به عنوان یک شخص کمک کرده است. برخی از فواید معنوی که من به دست آورده‌ام عبارتند از: من اکنون همدلی بیشتری دارم، کمتر خود محور هستم، و بیشتر شکر گذار خدا به خاطر نعمت‌های بسیاری که به ما عطا کرده است هستم.
در روزه و نمازهایم، احساس آرامش و خوشبختی پیدا کرده‌ام. رمضان مبارک.
این مقاله توسط سینتیا ریچی نوشته شده است.
همچنین نبیل قریشی، سخنگوی برنامه سفر جهانی وزارتخانه‌های بین المللی راوی زاخاریاس، در مقاله «اکنون که من یک مسیحی هستم رمضان برایم چه معنی‌ای دارد» از جمله می نویسد:
اکنون که جهان را از طریق عدسی انجیل می بینم، معنای ماه رمضان برای من فرصتی است برای دوست داشتن مسلمانان همان طور که عیسی ما را دوست داشت.
ما آن را "ماه برکت" می‌نامیدیم و با نزدیک شدن این ماه هنوز دلشوره‌هایم را به یاد می‌آورم. بله، ما در ماه رمضان روزه می‌گرفتیم اما خود آن روزه نبود که من منتظر آن بودم. صبح زود، قبل از طلوع آفتاب، بیدار می‌شدم تا با خانواده‌ام دعا کنیم و غذا بخوریم. به عنوان یک مسیحی فکر می‌کنم توجه داشته باشم که این روزه همچنین در واقع یک نظم مبتنی بر کتاب مقدس و یک ابزار معنوی است که عیسی و دیگران از آن استفاده کرده‌اند. آن روز را با شادی و خیرخواهانه با همکارانم سپری می‌کردم. بعد از غروب آفتاب به صورت یک اجتماع جمع می‌شدیم تا دو باره با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم و زندگی را با یکدیگر به اشتراک بگذاریم. این به خاطر رضای خدا بود و روابط را با عزیزان احیا میکرد.
برای مسلمانان، ماه رمضان ماه روابط است.
اکنون که یک مسیحی هستم، انجیل هرگز از مستغرق کردن من باز نمی‌ماند. اینکه خدا گوشت انسان را از عشق به نوع بشر می‌گیرد، پیامی است که ارزش زنده بودن و مردن برای آن را دارد. این حقیقتی است که باید بدون سازش در آن سهیم شویم. قلب انجیل رابطه است: به گونه‌ای که بتوانیم با خدا رابطه برقرار کنیم.
برای مسیحیان، انجیل پیام روابط است. سخنان وی جای کمی از سردرگمی باقی می‌گذارد: "همانطور که من شما را دوست داشتم، پس یکدیگر را دوست داشته باشید."
اکنون که جهان را از طریق عدسی انجیل می‌بینم، معنای ماه رمضان برای من فرصتی است برای دوست داشتن مسلمانان همان طور که عیسی ما را دوست داشت.
مسلمانان غالباً مایل هستند روزه خود را با میهمانان و دوستان غیر مسلمان باز کنند، و من دوست دارم به آنها بپیوندم. معمولاً تصمیم می‌گیرم با آنها روزه بگیرم و به آنها اطلاع دهم که روزه‌های خود را با هم باز می‌کنیم.
منبع: MVSLIM و Christianity
