موارد استفاده و عوارض ایبوپروفن
ایبوپروفن برای تسکین درد ناشی از وضعیت‌های مختلفی مانند سردرد، دندان درد، درد شکم در دوران قاعدگی، درد عضلانی و یا آرتریت به‌کار می‌رود. همچنین برای کاهش تب و تسکین درد و تیر کشیدن جزئی ناشی از سرماخوردگی یا آنفولانزا نیز کاربرد دارد. ایبوپروفن یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) است.ایبوپروفن به‌وسیله‌ی مسدود کردن تولید عناصر طبیعی خاصی توسط بدن شما که باعث التهاب می‌شوند، اثر می‌کند. این اثر به کاهش تورم، درد یا تب کمک می‌کند.
اگر در حال درمان یک بیماری مزمن مانند آرتریت هستید، از پزشک‌تان درباره‌ی درمان‌های غیردارویی و یا استفاده از سایر داروها برای درمان دردتان سوال کنید.
مواد تشکیل‌دهنده‌ی روی برچسب دارو را چک کنید، حتی اگر قبلا از این دارو استفاده کرده‌اید. ممکن است سازنده، مواد تشکیل‌دهنده را تغییر داده باشد.
همچنین این احتمال وجود دارد که محصولاتی با نام‌های مشابه دارای مواد تشکیل‌دهنده‌ی مختلفی باشند و برای مصارف متفاوتی به‌کار روند. مصرف محصول اشتباه می‌تواند به شما صدمه بزند.
نحوه‌ی استفاده از ایبوپروفن
اگر شما این داروی بدون نیاز به نسخه را مصرف می‌کنید، قبل از استفاده از آن همه‌ی دستورالعمل‌های روی بسته‌بندی محصول را بخوانید.اگر پزشک‌تان این دارو را برای شما تجویز کرده است، قبل از شروع مصرف ایبوپروفن و هربار که نسخه‌تان را تجدید می‌کنید، حتما راهنمای مصرف دارو را از داروساز دریافت کنید. اگر در این رابطه سوالی دارید، از پزشک یا داروسازتان بپرسید.
این دارو را به‌صورت خوراکی معمولا هر ۴ تا ۶ ساعت با یک لیوان پر آب (۲۴۰ میلی‌لیتر) مصرف کنید، مگر آنکه پزشک‌تان دستور دیگری به شما داده باشد.
پس از مصرف این دارو حداقل تا ۱۰ دقیقه دراز نکشید. اگر در حین استفاده از دارو دچار ناراحتی معده شدید، آن را به همراه غذا، شیر یا یک داروی ضداسید مصرف کنید.
دوز مصرف براساس وضعیت پزشکی شما و میزان پاسخ‌دهی‌تان به درمان مشخص می‌شود. برای کاهش خطر خونریزی معده و سایر عوارض جانبی، این دارو را در پایین‌ترین دوز موثر و کوتاه‌ترین زمان ممکن مصرف کنید.
دوز مصرفی‌تان را افزایش ندهید یا این دارو را به تعداد دفعاتی بیشتر از تجویز پزشک یا برچسب بسته‌بندی مصرف نکنید. برای بیماری‌های مزمنی مانند آرتریت، طبق دستور پزشک‌تان به مصرف دارو ادامه دهید.
در مواردی که ایبوپروفن برای کودکان استفاده شود، دوز مصرف آن براساس وزن کودک تعیین می‌شود. برای پیدا کردن دوز مناسب وزن کودک‌تان، دستورالعمل‌های روی بسته‌بندی محصول را مطالعه کنید. اگر هرگونه سوالی دارید یا اگر در انتخاب یک محصول بدون نسخه به کمک نیاز دارید، با پزشک یا داروسازتان مشورت کنید.
برای بیماری‌های خاصی مانند آرتریت ممکن است لازم باشد این دارو را تا دو هفته به‌طور منظم مصرف کنید تا تأثیرش را احساس کنید.
اگر فقط در مواقع لزوم از این دارو استفاده می‌کنید (نه برحسب یک برنامه‌ی منظم) به یاد داشته باشید که داروهای ضددرد در صورتی بیشترین تأثیر مثبت را خواهند داشت که با مشاهده‌ی اولین نشانه‌های درد مصرف شوند. اگر صبر کنید تا دردتان بدتر شود و سپس مسکن مصرف کنید، ممکن است دارو به‌خوبی اثر نکند.
اگر مشکل شما ادامه یافت یا بدتر شد یا اگر فکر می‌کنید که ممکن است یک مشکل پزشکی جدی داشته باشید، فورا به دنبال کمک پزشکی بروید.
اگر برای درمان درد یا تب خود یا کودک‌تان از یک محصول بدون نیاز به نسخه استفاده می‌کنید، در صورت بدتر شدن تب یا طول کشیدن آن بیش از ۳ روز یا در صورت بدتر شدن درد یا طول کشیدن آن بیش از ۱۰ روز فورا با پزشک‌تان مشورت کنید.
عوارض جانبی
ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ، سردرد، اسهال، یبوست، سرگیجه یا خواب‌آلودگی ممکن است اتفاق بیفتد. اگر هر کدام از این موارد ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، بلافاصله به پزشک یا داروسازتان اطلاع دهید.اگر پزشک‌تان این دارو را برای شما تجویز کرده است، به یاد داشته باشید که او تشخیص داده فواید مصرف آن برای شما بیشتر از ریسک عوارض جانبی‌اش است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.
این دارو ممکن است فشار خون شما را افزایش دهد. فشار خون‌تان را به‌طور منظم اندازه‌گیری کنید و در صورت بالا بودن آن به پزشک‌تان اطلاع دهید.
در صورت داشتن هرگونه عوارض جانبی جدی بلافاصله به پزشک‌تان اطلاع دهید، ازجمله: به‌راحتی دچار خونریزی یا کبودی شدن، تغییرات شنوایی (مانند زنگ زدن گوش)، تغییرات روحی/ خلقی، سفت شدن بدون دلیل گردن، نشانه‌های مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، تغییرات بینایی، علائم نارسایی قلبی (مانند تورم مچ پاها/پاها، خستگی غیرمعمول، افزایش وزن ناگهانی/غیرمعمول).
این دارو ممکن است در موارد نادر باعث بیماری کبدی جدی (احتمالا کشنده) شود. اگر هرگونه علائمی از آسیب کبدی داشتید، فورا به دنبال کمک پزشکی بروید، ازجمله ادرار تیره، ازدست دادن اشتها/ استفراغ/ تهوع مداوم، درد معده یا شکم، زرد شدن چشم‌ها/ پوست.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال اگر متوجه‌ی هر یک از علائم یک واکنش آلرژیک بسیار جدی شدید، فورا به دنبال کمک پزشکی بروید، ازجمله بثورات، خارش/ تورم (خصوصا در صورت/ زبان/ گلو)، سرگیجه شدید، اِشکال در تنفس.
اقدامات احتیاطی
قبل ازمصرف ایبوپروفن در صورتی که به آن یا به آسپرین یا سایر داروهای NSAID (مانند ناپروکسن، سلکوکسیب) آلرژی دارید یا اگر حساسیت‌های دیگری دارید، به پزشک یا داروسازتان اطلاع دهید.این محصول ممکن است حاوی مواد تشکیل‌دهنده‌ی غیرفعالی باشد که می‌توانند باعث واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروسازتان صحبت کنید.
قبل از مصرف این دارو، در مورد تاریخچه‌ی پزشکی‌تان خصوصا سابقه‌ی آسم (ازجمله سابقه‌ی بدتر شدن تنفس پس از مصرف آسپرین یا سایر داروهای NSAID)، اختلالات خون (مانند کم خونی، مشکلات خونریزی/ لخته شدن خون)، تورمورهایی در بینی (پولیپ‌های بینی)، بیماری های قلبی (مانند سابقه حمله قلبی)، فشار خون بالا، بیماری کبد، سکته مغزی، مشکلات گلو/معده/ روده (مانند خونریزی، سوزش سردل، زخم) با پزشک یا داروسازتان صحبت کنید.
گاهی اوقات ممکن است مصرف داروهای NSAID ازجمله ایبوپروفن باعث بروز مشکلات کلیوی شود. احتمال بروز این مشکلات در صورتی که شما دچار کم‌آبی بدن باشید، نارسایی قلبی یا بیماری کلیه داشته باشید، مسن باشید یا داروهای خاصی مصرف کنید (بخش تداخلات دارویی را نیز مشاهده فرمایید) بیشتر است.
برای پیشگیری از کم شدن آب بدن، طبق دستور پزشک‌تان به مقدار کافی مایعات بنوشید و اگر تغییری در مقدار ادرارتان مشاهده کردید، فورا به پزشک‌تان اطلاع دهید.
این دارو ممکن است شما را گیج یا خواب‌آلود کند.تا زمانی که کاملا سرحال نشده‌اید، از رانندگی، کار با ماشین‌آلات و انجام هرگونه فعالیتی که به هوشیاری نیاز دارد، اجتناب نمایید.
این دارو ممکن است باعث خونریزی معده شود. استفاده‌ی روزانه از الکل و دخانیات خصوصا هنگامی که به همراه این دارو باشد، می‌تواند خطر خونریزی معده را افزایش دهد. از مصرف الکل بپرهیزید و سیگار را کنار بگذارید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروسازتان مشورت کنید.
این دارو ممکن است شما را نسبت به نور خورشید حساس‌تر کند. قرارگیری در معرض نور خورشید را محدود کنید. از اتاقک‌های برنزه‌سازی و لامپ‌های آفتابی اجتناب کنید.
در هنگام خروج از خانه، ضدآفتاب بزنید و لباس‌های محافظ بپوشید. اگر دچار آفتاب‌سوختگی یا قرمزی/ تاول‌های پوستی شدید، فورا به پزشک‌تان اطلاع دهید.
قبل از انجام عمل جراحی در مورد تمام محصولاتی که مصرف می‌کنید (ازجمله داروهای نسخه‌ای، داروهای غیرنسخه‌ای و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک‌تان اطلاع دهید.
افراد مسن ممکن است نسبت به اثرات جانبی این دارو حساس‌تر باشند، خصوصا خونریزی معده/روده و مشکلات کلیوی.
زنانی که در سنین باروری قرار دارند، باید قبل از استفاده از این دارو در مورد فواید و خطرات (مانند سقط جنین، اِشکال در باردار شدن) با پزشک‌شان صحبت کنند. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک‌تان اطلاع دهید. این دارو در دوران بارداری باید فقط در صورت نیاز مبرم استفاده شود.
این دارو به علت آسیب احتمالی به نوزاد متولدنشده و ایجاد اختلال در زایمان نرمال، در طول سه ماهه‌ی اول و سه ماهه‌ی آخر بارداری توصیه نمی‌شود.
این دارو وارد شیر مادر می‌شود اما بعید است که به نوزاد شیرخوار صدمه بزند. قبل از دادن شیر مادر به کودک‌تان با پزشک مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است نحوه‌ی تأثیرگذاری داروها را تغییر دهند یا ریسک دچار شدن به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند.لیستی از تمام محصولات مصرفی‌تان (ازجمله داروهای نسخه‌ای/غیرنسخه‌ای و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را به پزشک یا داروسازتان نشان دهید. بدون تأیید پزشک‌تان، مصرف هیچ دارویی را شروع یا قطع نکنید یا دوز مصرف آن را تغییر ندهید.برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، عبارتند از: آلیسکیرن، مهارکننده‌های ACE (مانند کاپتوپریل، لیزینوپریل)، مسدودکننده‌های گیرنده‌ی آنژیوتانسین II (مانند لوسارتان، والسارتان)، سیدوفُویر، کورتیکواستروئیدها (مانند پردنیزون)، لیتیوم، قرص‌های آب (دیورتیک‌ها مانند فوروزماید).
خطر دچار شدن به خونریزی در صورت مصرف ایبوپروفن با داروهای دیگری که ممکن است باعث خونریزی شوند، افزایش می‌یابد. چند نمونه از این داروها عبارتند از داروهای ضدپلاکت مانند کلوپیدوگرال، رقیق‌کننده‌های خون مانند دابیگاتران/انوکساپارین/ وارفارین و …
برچسب تمام داروهای نسخه‌ای و غیرنسخه‌ای را به‌دقت بررسی کنید چون بسیاری از داروها حاوی مُسکن‌ها/ کاهنده‌های تب (ازجمله آسپرین، NSAID مانند سلکوکسیب، کتورولاک یا ناپروکسن) هستند. این داروها شبیه ایبوپروفن می‌باشند و اگر به همراه آن مصرف شوند، ممکن است احتمال ابتلا به عوارض جانبی را افزایش دهند.
با این حال اگر پزشک‌تان برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته‌ی مغزی ، یک دوز پایین از آسپرین را برای شما تجویز کرده است (معمولا ۸۱ تا ۳۲۵ میلی گرم در روز) شما باید به مصرف آسپرین ادامه دهید – مگر آنکه پزشک‌تان دستور دیگری داده باشد. مصرف روزانه‌ی ایبوپروفن ممکن است توانایی آسپرین برای جلوگیری از حمله‌ی قلبی یا سکته‌ی مغزی را کاهش دهد.
در مورد استفاده از یک داروی دیگر (مانند استامینوفن) برای درمان درد/ تب با پزشک‌تان صحبت کنید. اگر باید ایبوپروفن مصرف کنید، در مورد مصرف آسپرین با آزادسازی سریع (نه آسپرین دارای پوشش روده‌ای /EC) در حین مصرف ایبوپروفن با پزشک‌تان صحبت کنید.
ایبوپروفن را حداقل ۸ ساعت قبل یا حداقل ۳۰ دقیقه بعد از دوز آسپرین مصرف نمایید. بدون تأیید پزشک‌تان، دوز روزانه‌ی آسپرین را افزایش ندهید یا روش مصرف آسپرین/ سایر داروهایتان را تغییر ندهید.
مصرف دوز بالا یا اوردوز
در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.نکته های مهم
هیدروکسیزین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.منبع: سایت راستینه
