آیا خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان امری عادی است؟
به یاد داشته باشید که خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان در بیشتر موارد، امری طبیعی هستند. در واقع، خروپف کردن کودک هنگامی اتفاق می‌افتد که مجاری هوایی موجود در گلوی او دچار انسداد یا انقباض شود؛ در این صورت، هوای استنشاق شده باعث لرزش بافت‌های گلو می‌شود.یکی از ده نوزاد، تقریباً هر شب خروپف می‌کند و خروپف کردن نوزادان یک اتفاق عادی محسوب می‌شود. در برخی موارد نیز ماهیچه‌های کودک از جمله عضلات گردن او در هنگام خواب آرام می‌شوند، بنابراین این ماهیچه‌ها به دیواره خلفی مجاری هوایی فشار وارد کرده و باعث خروپف نوزاد می‌شوند.
خرناس کشیدن صدای دیگری است که در صورت انسداد راه‌های هوایی نوزادان ایجاد می‌شود. در واقع، خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان مکمل یکدیگر هستند.
نوزادان از لحظه تولد نفس می‌کشند؛ بنابراین، اگر نوزاد شما در روزهای اول بعد از تولد خروپف کرده یا خرناس می‌کشد، تعجب نکنید. با این حال، شما باید در برخی شرایط، خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان را جدی بگیرید.1
چه عواملی باعث خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان می‌شوند؟
لازم است بدانید که خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان با بزرگتر شدن آن‌ها، به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. علیرغم این توضیحات، این بیماری ممکن است به دلیل ناهنجاری‌های خاصی در بدن نوزادان ایجاد شود. در واقع، خروپف کردن و خرناس کشیدن کودک شما می‌تواند نشانه‌ای از بیماری او باشد.رایج‌ترین مشکلاتی که باعث خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان می‌شوند، به شرح زیر می‌باشند:
1-وقفه تنفسی در خواب
این اختلال، یکی از دلایل عمده خروپف کردن و خرناس کشیدن در بین نوزادان است. وقفه تنفسی در خواب وقتی اتفاق می‌افتد که مجاری هوایی کودک به دلیل انسداد قسمت قدامی راه هوایی در قسمت خلفی، بسته شود.در این شرایط، هوایی که از مجاری هوایی نوزاد عبور می‌کند، باعث ارتعاش بافت‌های گردن شده و خروپف کردن او را به دنبال خواهد داشت. وقفه تنفسی در خواب نوزادان اغلب بر اثر تجمع مخاط در مجاری هوایی کودک یا به دلیل مشکلات دیگر مانند آدنوئیدهای بزرگ‌شده یا لوزه‌ها ایجاد می‌شود.
2-انسداد سوراخ بینی
جالب است بدانید که سوراخ بینی مسدود شده در بین نوزادان، امری شایع است، زیرا نوزادان هنوز توانایی بیرون ریختن مخاط را از بینی خود ندارند. با این حال، سوراخ بینی مسدود شده می‌تواند به دلیل مشکلات جدی‌تر مانند شکاف غضروفی بینی رخ دهد.این مشکل، یک بیماری مادرزادی است که قسمت پشت سوراخ بینی توسط یک ساختار استخوانی یا غضروفی مسدود می‌شود. این شرایط ممکن است باعث فشرده شدن هوا در بینی کودک شود که منجر به خروپف کردن و خرناس کشیدن او در هنگام خواب می‌شود.
همچنین، یک بیماری به نام سپتوم بینی انحرافی وجود دارد که در آن یک گذر بینی نوزاد، مستقیم است؛ در حالی که دیگری کج می‌باشد. این امر یکی از سوراخ‌های بینی نوزاد را تنگ کرده و ممکن است منجر به خروپف کردن و خرناس کشیدن او شود.
3-آدنوئیدها یا لوزه‌ها بزرگ شده
عفونت آدنوئیدها و لوزه‌ها می‌تواند باعث فشار بر مجاری هوایی نوزادان شود. همان‌طور که قبلاً نیز اشاره شد، این مشکل می‌تواند منجر به وقفه تنفسی نوزادان در خواب شود.آدنوئید و لوزه‌ها بخشی از سیستم لنفاوی هستند که نقش مهمی در محافظت از دستگاه تنفسی کودک در برابر انواع عفونت‌ها ایفا می‌کنند. با این حال، خود این اعضا در برابر عفونت‌ها آسیب‌پذیر هستند.
آدنوئید یا لوزه آلوده بزرگ شده و باعث انسداد راه‌های هوایی نوزادان می‌شود. این روند نیز موجب خروپف کردن و خرناس کشیدن فرزند شما خواهد شد.
4-اختلالات ژنتیکی و عصبی-عضلانی
ممکن است کودک به دلیل ضعف در عضله و علائم ناشی از اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون، خروپف کند. این وضعیت باعث بزرگ شدن زبان، مسطح شدن بینی مسطح و کاهش سایز فک نوزاد می‌شود؛ همه این موارد ممکن است مجاری هوایی فرزند شما را دچار اختلال کنند.برخی از اختلالات عصبی-عضلانی مانند فلج مغزی یا دیستروفی عضلانی نیز باعث شل شدن عضلات زبان نوزاد می‌شود؛ این روند باعث عقب رفتن زبان شده و انسداد مجاری هوایی فرزند شما را به دنبال خواهد داشت.
5-آسم و آلرژی
علاوه بر موارد ذکر شده، آسم و آلرژی نیز می‌تواند باعث خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان شود؛ اگرچه این علامت، به تنهایی نشانه‌ای از آسم نیست. آسم، اغلب ارتباط مستقیمی با آلرژی تنفسی دارد؛ بر این اساس، اکثر پزشکان متخصص اطفال عقیده دارند که آسم ناشی از آلرژی ممکن است منجر به خروپف کردن نوزادان شود.6-سرماخوردگی و دندان در آوردن
سرماخوردگی نیز ممکن است به دلیل تجمع مخاط در سوراخ بینی نوزاد، باعث خروپف کردن او شود. این شرایط منجر به احتقان بینی کودک شده و می‌تواند باعث انسداد راه‌های هوایی او شود؛ بنابراین، سرماخوردگی یکی از عوامل شایعی است که باعث می‌شود کودک در هنگام خواب خروپف کند.در عین حال، هنگامی که کودک در حال دندان در آوردن می‌باشد، نیز ممکن است مقدار زیادی بزاق را در دهان خود حس کند. این بزاق زمانی که نوزاد بر روی پشت دراز کشیده است، به حفره بینی او می‌ریزد.1
آزمایش خواب و غربالگری های دیگر
در حالی که معمولاً تست خواب برای کودکان بزرگتر توصیه می شود ، در صورتی که کودک دارای مشکلات خروپف غیرطبیعی است که از دوران نوزادی شروع شده است ، روشی ضروری است.اگر کودک نوپا یا کودک شما نیاز به آزمایش خواب یا یک پلی مونوگرام داشته باشد ، بنیاد ملی خواب توصیه می کند که از این آزمایش بیشترین استفاده را داشته باشید.
به عنوان مثال ، والدین می توانند در اتاق با کودک بخوابند ، از همان لباس و غذا مصرف کنند و دیر بخوابند.
به این ترتیب والدین می توانند آزمایش خوابی بیشتر از یک معاینه پزشکی را تجربه کنند.
سایر معاینات پزشکی برای خروپف نوزادان و کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
امتحانات آندوسکوپی برای ارائه دید مستقیم از راه هوایی
آزمایش عملکرد ریوی (PFT) برای ارزیابی ریه ها
اسکن CT
تست MRI
نمایش صدا و بلع
در صورت انجام این آزمایش ها پزشکان می توانند راه حل های مناسب را برای درمان خروپف کودکان و در نتیجه بهبود خواب ارائه دهند.2
درمان‌های خانگی برای خروپف نوزاد چیست؟
باانجام چند کار ساده در منزل می‌توانید مشکل خروپف نوزاد را حل کنید.۱. تمیز کردن بینی نوزاد
تمیز کردن بینی نوزاد، کمک شایانی به تنفس راحت‌تر او می‌کند. می‌توانید از اسپری محلول نمکی موجود در داروخانه‌ها (دکوسالین) برای تمیز کردن بینی نوزاد استفاده کنید.هم چنین با افزودن یک چهارم قاشق چایخوری نمک به یک لیوان آب می‌توانید محلول نمکی را در منزل تهیه کنید و روزانه چند قطره در بینی گرفته نوزاد بریزید. پس از ریختن قطره در بینی با پووآر نوزاد، محتویات بینی او را تخلیه کنید.
۲. مرطوب کردن هوای اتاق
مرطوب کردن هوای اتاق نوزاد نیز موجب باز شدن گرفتگی بینی او می‌شود. خصوصا هنگام استفاده از سیستم گرمایش مرکزی که هوای اتاق خشک می‌شود، استفاده از بخور گرم باعث مرطوب شدن فضای اتاق می‌شود.هم چنین حمام گرم پیش از خواب نیز باعث خروج توده‌های مخاطی از بینی نوزاد شده و به خواب راحت‌تر او کمک می‌کند.
۳. حذف مواد آلرژن از محیط منزل
از بین بردن مواد آلرژن موجب بهبود خروپف نوزاد می‌شود. اتاق و تخت نوزاد بایستی عاری از موی حیوانات خانگی، گرد و غبار و دیگر مواد محرک حساسیت کودکان باشد.۴. اصلاح وضعیت خواب
خروپف نوزاد به وضعیت خوابیدن او نیز بستگی دارد. برخی نوزادان هنگامی که به روی شکم یا به پشت خوابیده‌اند بیشتر خروپف می‌کنند و هنگامی که به پهلو خوابیده‌اند مشکلی ندارند.نکته مهم
نوزادان تازه متولد شده هنگامی که به روی شکم خوابیده‌اند، برای تنفس دچار مشکل می‌شوند و احتمال مرگ ناگهانی نوزاد افزایش می‌یابد. بنابراین از آنجا که دمر خوابیدن نوزاد خطرناک است، همواره آن‌ها را به پشت بخوابانید.3چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
خروپف نوزاد اگر مزمن باشد، نشانه‌ای از وجود یک مشکل است. در این صورت باید به نشانه‌های جسمی کودک هنگام خروپف کردن توجه کرد. هم چنین باید بررسی شود که با افزایش سن نوزاد، علایم بهبود می‌یابند یا خیر.در صورت تشدید خروپف، ممکن است خواب شبانه و خلق و خوی نوزاد نیز تحت تاثیر قرار بگیرد. بی خوابی شبانه رشد کودک را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند منجر به کاهش وزن، سیاهی زیر چشم، اختلال بیش فعالی-کم توجهی، شب ادراری، کابوس شبانه و چاقی شود.3
استریدور چیست؟
ممکن است مواقعی به نظر برسد که کودک در حال خروپف است، اما صدا در واقع از گلوی او سرچشمه بگیرد. به این شرایط "استریدور" گفته می‌شود که به اصطلاح پزشکی به تنفس پر سر و صدا اشاره دارد.استریدور معمولاً در اثر اختلال مادرزادی در حنجره نوزاد ایجاد می‌شود؛ شرایطی که غضروف نرم بالای حنجره فوقانی شروع به چین خوردن به سمت داخل کرده، در نهایت فرو رفته و باعث انسداد مجاری هوایی می‌شود.
کودک مبتلا به استریدور معمولاً با صدایی شبیه به خروپف، یعنی با صدای بلند نفس می‌کشد. این بیماری از حنجره نوزاد سرچشمه می‌گیرد؛ در واقع، هوا به دلیل فشرده شدن باعث ایجاد لرزش در بافت‌های این قسمت از بدن می‌شود.1
علائم استریدور
لازم است بدانید که عمده‌ترین علامت حنجره در نوزادان تنفس پر سر و صدا شبیه صدای خروپف کودک در هنگام خواب است. کودک مبتلا به این بیماری حتی ممکن است هنگام نفس کشیدن خس خس کند؛ در هنگام شیر خوردن یا بعد از تغذیه نیز خروپف کند، زیرا این نوزادان قادر به بلع و تنفس هم‌زمان نیستند.استریدور باعث ایجاد صدا در هنگام تغذیه کودک می‌شود. البته در نظر داشته باشید که این صدا دقیقاً شبیه خروپف نیست، زیرا لرزش‌های مسیر هوایی بسیار پایین‌تر از آنچه در خروپف واقعی رخ می‌دهد، قرار دارند.1
روش درمان استریدور
جالب است بدانید که در اغلب موارد، استریدور به خودی خود درمان می‌شود و نیازی به مداخله پزشکی ندارد. علاوه بر اختلالات مادرزادی، این حالت ممکن است توسط ریفلاکس اسید معده نیز ایجاد شود که در این صورت، اسید غضروف‌های حنجره را منقبض کرده و باعث انسداد راه‌های هوایی بیمار می‌شود.در چنین شرایطی، پزشک متخصص اطفال برای کاهش التهاب حنجره نوزاد، ابتدا ریفلاکس اسید معده او را درمان می‌کند.
در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی به نام سوپراگلوتوپلاستی برای درمان استریدور در نوزادان باشد؛ این جراحی شامل برش بافت اضافی و ایجاد فضای بیشتر برای عبور هوا در راه‌های تنفسی نوزادان است.1
پینوشتها
1.www.mamanam.com
2.www.yazdnews.com
3.www.setare.com
