ايمن سازي جسم و روح در برابر رايانه
در روزگاري كه در آن به سرمي‌بريم، استفاده از رايانه به يكي از رايج‌ترين كارها تبديل شده است. اكنون رايانه نه فقط در خانه‌ها بلكه در محيط‌هاي كاري هم گسترش يافته است و كمتر محيط كاري را مشاهده مي‌كنيم كه در آن خبري از رايانه نباشد.
استفاده از رايانه اگرچه فوايد زيادي دارد، اما گاه مشكلاتي را هم براي كاربران به وجود مي‌آورد كه بهتر است قبل از كار كردن با آن از آنها آگاه باشند.كارشناسان بهداشت حرفه‌اي معتقدند كار با رايانه ممكن است براي كاربران عوارضي از جمله مشكلات بينايي، ناراحتي‌هاي مفصلي و عضلاني، مشكلات تنفسي و غيره به دنبال داشته‌باشد.
مشكلات بينايي از شايع‌ترين اختلالاتي است كه براثر كار زياد با رايانه به وجود مي‌آيد.
درد، سرخي و سوزش چشم و آب ريزش آن، دوبيني، احساس تاري ديد كه به كاهش قدرت بينايي، خستگي و درد چشم و سردرد منجر مي‌شود، ازجمله اين عوارض است.
چشم انسان عادت دارد روي اشياي دور و نزديك بسيار راحت متمركز شود؛ به اين علت احتمال دارد ماهيچه‌هاي چشمي كه روي كاغذ و صفحه مانيتور متمركز شده، خسته شوند.
به علاوه ماهيچه‌هاي ديگر چشم هم از تغييرات نور يا درخشندگي آن و تغيير مسير ديد، بين صفحه نمايشگر و نوشته‌هاي درحال تايپ خسته مي‌شوند و به علت جابه‌جايي زياد كلمات، چشم به مرور قدرت تطابق خود را از دست مي‌دهد.
يكي ديگر از شايع‌ترين عوارض كار با رايانه، ابتلا به دردهاي عضلاني ازجمله درد مچ دست و بازوهاست. درد گردن و كمردرد طولاني مدت و خميدگي پشت هم از عوارض ديگر كار زياد و طولاني مدت با رايانه است.
كساني كه با رايانه كار مي‌كنند، معمولاً ساعدها، دست‌ها، بازوان، پشت و گردن خود را در يك حالت ثابت قرار مي‌دهند و اين عمل موجب وارد شدن فشار زياد در زمان طولاني روي ماهيچه‌ها و تاندون‌ها شده و در نهايت مي‌تواند به مشكلات عضلاني و مفصلي هم منجر شود.
در اين زمينه، عواملي مانند نحوه نشستن، زاويه ديد، وضعيت ميز و صندلي، ارتفاع صفحه كليد و مانيتور، شرايط نور، سرعت تايپ و نداشتن آرامش رواني مي‌تواند از مشكلات جدي به شمار رود.
به علاوه ولتاژ زياد لامپ تصوير در انواع نمايشگرهاي قديمي موجب توليد بارهاي الكتريكي مثبت در سطح خارجي صفحه نمايش مي‌شود.
جريان‌هاي بار مثبت حاصل از كاركردن با رايانه ممكن است در افرادي كه از حساسيت پوستي شكايت دارند و همچنين هنگام كار بيشتر از فشارهاي فكري و عصبي آسيب مي‌بينند، موجب ايجاد ضايعات پوستي شود. مطالعه ديگري ارتباط ميان ضايعات پوست صورت و كار با رايانه را به عوامل رواني – اجتماعي و مسائل محيط كار نسبت داده است، البته عوامل شخصي هم در بروز اين ضايعات دخالت دارند. به علاوه بدنه رايانه‌ها و نمايشگرها بر اثر گرم شدن بوي خاصي متصاعد مي‌كنند كه موجب بروز حساسيت‌هاي تنفسي در بعضي افراد مي‌شود.
افرادي كه زياد با رايانه كار مي‌كنند سالانه بايد از سوي متخصصان چشم يا بينايي سنجي معاينه شده و آزمايش‌هاي لازم را بدهند و به توصيه‌هاي پزشك توجه كنند.
در معاينات دوره‌اي بايد به عوارض و بيماري‌هاي مفصلي و عضلاني توجه شود و كاركناني كه به دردهاي مفصلي، كمردرد و درد شانه مبتلا شده‌اند هم بايد حتماً به پزشك متخصص مراجعه كنند.
كساني كه با رايانه زيادكار مي كنند بايد استراحت هاي كوتاه‌مدتي را براي خود در نظر بگيرند. بهتر است براي هر يك ساعت كار مداوم، 15دقيقه استراحت كنند. هنگام استراحت حين كار هم بايستيد، قدم بزنيد و فكر خود را به موضوعات ديگر متمركز كنيد. ماهيچه هاي خود را شل كنيد و سپس آنها را بكشيد و وضعيتشان را تغيير دهيد.
براي كاهش خستگي چشم بايد هر چند وقت يك بار به نقطه‌اي در فاصله اي دور نگاه كنيد. روشنايي محل كار بايد تركيبي از نور سفيد و زرد باشد.
ميز كار بايد به شكلي قرار بگيرد كه روشنايي لامپ‌هاي سقف در طرفين باشد و نور لامپ هم به شكل مستقيم به ميز وارد نشود. در ضمن براي دريافت روشنايي طبيعت از نور بيرون از محيط كار هم، صفحه نمايشگر را نبايد در برابر پنجره قرار دهيد.
بهتر است دماي محيط كار بين 19 تا 23درجه سانتي‌گراد باشد.
صندلي و ميز مورد استفاده در حفظ سلامت و شكل عضلات و اسكلت بدن نقش بسيار مهمي دارد، بنابراين دقت كنيد ارتفاع صندلي بايد قابل تنظيم باشد.
اين ارتفاع بايد به نحوي تنظيم شود كه مانع تحميل فشار اضافي بر پاها شود.
طول تشك صندلي بايد حدود 38 تا 43 سانتي‌متر و عرض آن هم حدود 45سانتي‌متر باشد. بهتر است رويه تشك از جنسي باشد كه بتواند تنفس كند، لبه جلوي صندلي هم گرد و لبه بيروني نرم باشد. صفحه مانيتور بايد به گونه‌اي تنظيم شود كه بالاترين سطح آن در امتداد ديد چشم‌ها قرار گيرد و زاويه صفحه آن نسبت به خط فرعي عمود بر ميز 10 تا 20 درجه در نظر گرفته شود. فاصله مناسب ميان چشم و صفحه نمايش هم بايد 50 تا 60سانتي‌متر باشد.بهترين رنگ براي صفحه نمايشگر سبز تيره و كهربايي است.
منبع:www.iran-newspaper.com
/س
استفاده از رايانه اگرچه فوايد زيادي دارد، اما گاه مشكلاتي را هم براي كاربران به وجود مي‌آورد كه بهتر است قبل از كار كردن با آن از آنها آگاه باشند.كارشناسان بهداشت حرفه‌اي معتقدند كار با رايانه ممكن است براي كاربران عوارضي از جمله مشكلات بينايي، ناراحتي‌هاي مفصلي و عضلاني، مشكلات تنفسي و غيره به دنبال داشته‌باشد.
مشكلات بينايي از شايع‌ترين اختلالاتي است كه براثر كار زياد با رايانه به وجود مي‌آيد.
درد، سرخي و سوزش چشم و آب ريزش آن، دوبيني، احساس تاري ديد كه به كاهش قدرت بينايي، خستگي و درد چشم و سردرد منجر مي‌شود، ازجمله اين عوارض است.
چشم انسان عادت دارد روي اشياي دور و نزديك بسيار راحت متمركز شود؛ به اين علت احتمال دارد ماهيچه‌هاي چشمي كه روي كاغذ و صفحه مانيتور متمركز شده، خسته شوند.
به علاوه ماهيچه‌هاي ديگر چشم هم از تغييرات نور يا درخشندگي آن و تغيير مسير ديد، بين صفحه نمايشگر و نوشته‌هاي درحال تايپ خسته مي‌شوند و به علت جابه‌جايي زياد كلمات، چشم به مرور قدرت تطابق خود را از دست مي‌دهد.
يكي ديگر از شايع‌ترين عوارض كار با رايانه، ابتلا به دردهاي عضلاني ازجمله درد مچ دست و بازوهاست. درد گردن و كمردرد طولاني مدت و خميدگي پشت هم از عوارض ديگر كار زياد و طولاني مدت با رايانه است.
كساني كه با رايانه كار مي‌كنند، معمولاً ساعدها، دست‌ها، بازوان، پشت و گردن خود را در يك حالت ثابت قرار مي‌دهند و اين عمل موجب وارد شدن فشار زياد در زمان طولاني روي ماهيچه‌ها و تاندون‌ها شده و در نهايت مي‌تواند به مشكلات عضلاني و مفصلي هم منجر شود.
در اين زمينه، عواملي مانند نحوه نشستن، زاويه ديد، وضعيت ميز و صندلي، ارتفاع صفحه كليد و مانيتور، شرايط نور، سرعت تايپ و نداشتن آرامش رواني مي‌تواند از مشكلات جدي به شمار رود.
به علاوه ولتاژ زياد لامپ تصوير در انواع نمايشگرهاي قديمي موجب توليد بارهاي الكتريكي مثبت در سطح خارجي صفحه نمايش مي‌شود.
جريان‌هاي بار مثبت حاصل از كاركردن با رايانه ممكن است در افرادي كه از حساسيت پوستي شكايت دارند و همچنين هنگام كار بيشتر از فشارهاي فكري و عصبي آسيب مي‌بينند، موجب ايجاد ضايعات پوستي شود. مطالعه ديگري ارتباط ميان ضايعات پوست صورت و كار با رايانه را به عوامل رواني – اجتماعي و مسائل محيط كار نسبت داده است، البته عوامل شخصي هم در بروز اين ضايعات دخالت دارند. به علاوه بدنه رايانه‌ها و نمايشگرها بر اثر گرم شدن بوي خاصي متصاعد مي‌كنند كه موجب بروز حساسيت‌هاي تنفسي در بعضي افراد مي‌شود.
افرادي كه زياد با رايانه كار مي‌كنند سالانه بايد از سوي متخصصان چشم يا بينايي سنجي معاينه شده و آزمايش‌هاي لازم را بدهند و به توصيه‌هاي پزشك توجه كنند.
در معاينات دوره‌اي بايد به عوارض و بيماري‌هاي مفصلي و عضلاني توجه شود و كاركناني كه به دردهاي مفصلي، كمردرد و درد شانه مبتلا شده‌اند هم بايد حتماً به پزشك متخصص مراجعه كنند.
كساني كه با رايانه زيادكار مي كنند بايد استراحت هاي كوتاه‌مدتي را براي خود در نظر بگيرند. بهتر است براي هر يك ساعت كار مداوم، 15دقيقه استراحت كنند. هنگام استراحت حين كار هم بايستيد، قدم بزنيد و فكر خود را به موضوعات ديگر متمركز كنيد. ماهيچه هاي خود را شل كنيد و سپس آنها را بكشيد و وضعيتشان را تغيير دهيد.
براي كاهش خستگي چشم بايد هر چند وقت يك بار به نقطه‌اي در فاصله اي دور نگاه كنيد. روشنايي محل كار بايد تركيبي از نور سفيد و زرد باشد.
ميز كار بايد به شكلي قرار بگيرد كه روشنايي لامپ‌هاي سقف در طرفين باشد و نور لامپ هم به شكل مستقيم به ميز وارد نشود. در ضمن براي دريافت روشنايي طبيعت از نور بيرون از محيط كار هم، صفحه نمايشگر را نبايد در برابر پنجره قرار دهيد.
بهتر است دماي محيط كار بين 19 تا 23درجه سانتي‌گراد باشد.
صندلي و ميز مورد استفاده در حفظ سلامت و شكل عضلات و اسكلت بدن نقش بسيار مهمي دارد، بنابراين دقت كنيد ارتفاع صندلي بايد قابل تنظيم باشد.
اين ارتفاع بايد به نحوي تنظيم شود كه مانع تحميل فشار اضافي بر پاها شود.
طول تشك صندلي بايد حدود 38 تا 43 سانتي‌متر و عرض آن هم حدود 45سانتي‌متر باشد. بهتر است رويه تشك از جنسي باشد كه بتواند تنفس كند، لبه جلوي صندلي هم گرد و لبه بيروني نرم باشد. صفحه مانيتور بايد به گونه‌اي تنظيم شود كه بالاترين سطح آن در امتداد ديد چشم‌ها قرار گيرد و زاويه صفحه آن نسبت به خط فرعي عمود بر ميز 10 تا 20 درجه در نظر گرفته شود. فاصله مناسب ميان چشم و صفحه نمايش هم بايد 50 تا 60سانتي‌متر باشد.بهترين رنگ براي صفحه نمايشگر سبز تيره و كهربايي است.
منبع:www.iran-newspaper.com
/س
