بیماری جذام

جذام یک بیماری عفونی قدیمی است که ویژه انسان است و عامل مولد آن باکتری Mycobacterium leprae نام دارد.این بیماری پوست، اعصاب محیطی و اعضای مخاطی مانند چشم‌ها و مجاری تنفسی را مورد حمله قرار می‌دهد.

جمعه، 25 مهر 1399

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

علت بروز جذام چیست؟

جذام بوسیله نوعی از باکتری هایی که به تدریج رشد می کنند، به نام مایکوباکتریوم لپره (M.leprae) ایجاد می شود.

جذام همچنین به عنوان بیماری هانسن شناخته می شود، پس از آن که در سال ۱۸۷۳، دانشمندی به این نام، مایکوباکتریوم لپره را کشف کرد. 1

نشانه های جذام

علائم عمدتاً بر پوست اعصاب و غشا مخاطی تاثیر می گذارند (نواحی نرم و مرطوب و باز داخل بدن)

این بیماری می تواند باعث بروز علائم پوستی شود، از جمله:

لکه های تغییر رنگ یافته پوست, معمولاً صاف است که ممکن است بی حس و کم رنگ (کم رنگ تر از پوست اطراف) باشد.

رشد گره هایی روی پوست

پوست زخیم و خشک

زخم های بدون درد روی کف پاها

تورم یا توده های بدون درد بر روی صورت یا لاله گوش

ریختن ابرو و مژه ها

زخیم و خشک شدن پوست از علائم جزام

علائمی که به دلیل آسیب به اعصاب هستند، شامل این موارد هستند:

بی حسی مناطق متاثر از پوست

ضعف ماهیچه یا فلج (به خصوص در دست ها و پاها)

رشته های عصبی بزرگ (به ویژه آن هایی که در اطراف آرنج و زانو و در کناره گردن قرار دارند)

مشکلات چشمی که ممکن است منجر به کوری شوند (وقتی اعصاب صورت تحت تاثیر قرار می گیرند)

علائم که به دلیل وجود بیماری در مخاط هستند:

گرفتگی بینی

خون دماغ

از آنجایی که بیماری جذام بر اعصاب اثر می گذارد باعث از دست دادن احساس می شود. وقتی حس نداشته باشید، متوجه سوختگی نمی شوید.

زیرا دردی را احساس نمی کنید که بتواند به شما هشدار دهد که به بدنتان آسیب رسیده است پس دقت بیشتری بکنید تا مطمئن شوید که قسمت های آسیب دیده بدن شما زخمی نمی شوند.

علائم جذام پیشرفته

فلج شدن و لنگیدن دست و پا

کوتاه شدن انگشت های پاها و دست به دلیل جذب و خوردگی

زخم های بدون بهبود مزمن در کف پاها

کوری

ریختن ابرو

تغییر فرم بینی

مشکلاتی که گاهی ممکن است اتفاق بیفتند عبارتند از:

اعصاب دردناک و حساس

قرمزی و درد در اطراف منطقه ی متاثر

احساس سوزش در پوست. 2

چگونه بیماری جذام گسترش می یابد؟

باکتری مایکوباکتریوم لپره باعث ایجاد جذام می شود. تصور می شود که جذام از طریق تماس با ترشحات مخاطی فرد مبتلا به عفونت گسترش می یابد.

این حالت معمولاً زمانی اتفاق می افتد که فرد مبتلا به جذام عطسه یا سرفه کند.

شدت مسری بودن این بیماری زیاد نیست؛ با این حال، تماس نزدیک و مکرر با شخص درمان نشده برای مدت زمان طولانی تر می تواند منجر به ابتلا شود.

باکتری مسئول جذام بسیار آهسته تکثیر می شود. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، این بیماری به طور متوسط یک دوره کمون (زمان بین عفونت و ظهور اولین علائم) ۵ ساله دارد.

علائم تا ۲۰ سال نیز ممکن است ظاهر نشوند.

براساس اعلام ژورنال پزشکی انگلستان جدید، حتی یک آرمادیلو بومی جنوب آمریکا و مکزیک نیز می تواند این بیماری را حمل کرده و به انسان منتقل کند. 3

انواع جذام

نوع جذام توسط تعداد و نوع زخم های پوستی فرد مبتلا مشخص می شود. علائم خاص و درمان بستگی به نوع جذام شما دارد.

انواع جذام عبارتند از:

توبرکلوئید

فرم خفیف و با شدت کمتر جذام. افراد مبتلا به این نوع فقط یک یا چند تکه از پوست صاف و کم رنگ (جذام پسی باسیلاری) دارند.

ناحیه پوستی آسیب دیده ممکن است به دلیل آسیب عصبی زیر پوست، بی حس شود. جذام توبرکلوئید کمتر از انواع دیگر مسری است.

لپروماتوز

فرم شدیدتر بیماری، این نوع عوارض و بثورات پوستی (جذام مالتی باسیلاری)، بی حسی و ضعف عضلانی را به همراه دارد.

بینی، کلیه ها و اندام های تناسلی مردانه نیز ممکن است آسیب ببینند. این نوع جذام بیشتر از نوع توبرکلوئید مسری است.

بینابینی

افراد مبتلا به این نوع جذام دارای نشانه های هر دو فرم توبرکلوئید و لپروماتوز هستند. 1

جذام چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر پوست مشکوک دارید، پزشک شما نمونه کوچکی از پوست غیر عادی را برمی دارد و آن را به آزمایشگاه می فرستد که مورد معاینه قرار گیرد.

این یک نمونه برداری از پوست است. تست لکه های پوست نیز ممکن است انجام شود.

جذام چطور درمان می شود؟

جذام را می توان درمان کرد، در دو دهه گذشته، 16 میلیون نفر مبتلا به جذام معالجه شدند.

سازمان بهداشت جهانی درمان رایگان برای همه افراد مبتلا به جذام را فراهم کرده.درمان به نوع جذام بستگی دارد.

آنتی بیوتیک ها اصولا برای درمان عفونت استفاده می شوند.

درمان طولانی مدت با دو یا چند آنتی بیوتیک تجویز می شود که معمولاً از شش ماه تا یک سال مصرف می شود.

افراد مبتلا به جذام شدید ممکن است نیاز به استفاده بیشتری از آنتی بیوتیک داشته باشند. آنتی بیوتیک ها نمی توانند آسیب های عصبی را درمان کنند.

تجویز آنتی بیوتیک برای افراد مبتلا به جذام

داروهای ضد التهاب برای کنترل درد عصبی و آسیب مربوط به جذام به کار می روند.

ممکن است شامل استروئید مثل پردنیسون باشد.ممکن است یه بیماران مبتلا به جذام تالیدومید نیز داده شوند، این یک داروی قوی که سیستم ایمنی بدن را قوی می کند. به درمان گره های پوست کمک می کند.

تالیدومید مشهور است که نقص های مادرزادی و شدید تولد را ایجاد می کند و هرگز نباید توسط زنانی که باردار مصرف شود.

این بیماری معمولاً 3 تا 5 سال طول می کشد تا نشانه ها پس از تماس با باکتری های مسبب جذام را نشان دهد.

برخی از مردم این نشانه ها را تا 20 سال نشان نمی دهند. زمان بین تماس با باکتری ها و ظهور علایم، دوره کمون نامیده می شود.

دوره کمون طولانی مدت برای دکترها دشوار است تا مشخص کنند چه موقع و کجا یک فرد مبتلا به جذام مبتلا شده.

آسیب عصبی می تواند منجر به از دست دادن حس شود.

فرد مبتلا به آسیب عصبی مربوط به جذام ممکن است احساس درد نکند وقتی که دست ها یا پاهایش بریده می شود، می سوزد و یا کلا آسیب می بیند. 2

عوارض احتمالی بیماری جذام

تاخیر در تشخیص و درمان می تواند منجر به عوارض جدی شود:

ریزش مو مخصوصا موی ابروها و مژه ها

ضعف عضلانی

آسیب عصبی دائمی در بازوها و پاها

عدم توانایی در استفاده از دست و پا

احتقان مزمن، خونریزی و فروپاشی دیواره بینی

التهاب عنبیه چشم

گلوکوم

نابینایی

اختلال نعوظ (ED)

ناباروری

نارسایی کلیه

چگونه می توان از جذام جلوگیری کرد؟

بهترین راه برای جلوگیری از جذام، جلوگیری از تماس طولانی مدت و نزدیک با فردی است که تحت درمان قرار نگرفته است. 3

پی نوشت:
1.www.rastineh.com
2.www.namnak.com
3.www.cafepezeshki.ir

ارسال نظر

با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.

متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.