روش مصرف قرص سیتالوپرام
قرص سیتالوپرام را باید طبق تجویز پزشک مصرف کنید. به تمام راهنمایی های ارائه شده توجه کنید.پزشک ممکن است هرازگاهی مقدار مصرف دارو را تغییر دهد. از این دارو کمتر یا بیشتر از چیزی که تجویز شده است، مصرف نکنید.
اگر این دارو به شکل مایع بود، مقدار مصرف آن را با ابزارهایی بسنجید که همراه آن است یا می‌توانید با استفاده از قاشق، مقدار دقیق مصرف را اندازه‌گیری کنید.
علائم بهبودی معمولا ۴ هفته پس از شروع مصرف دارو خود را نشان می‌دهند. اما اگر بهبودی حاصل نشد، به پزشک تان اطلاع دهید.
قرص سیتالوپرام را در دمای اتاق و به دور از رطوبت و حرارت نگه دارید.
در صورت فراموش کردن یک نوبت از قرص سیتالوپرام چه باید کرد؟
به محض اینکه به یاد آوردید، دارویتان را مصرف کنید. اما اگر به مصرف نوبت بعدی دارو نزدیک شده‌اید، صبر کنید و در نوبت بعدی، دارو را بخورید.به دلیل نوبت فراموش شده هرگز داروی اضافی مصرف نکنید.
هنگام مصرف دارو بیش از حد مجاز چه باید کرد؟
هنگام مصرف داروی بیش از حد مجاز تجویرشده به سرعت خود را به اورژانس بیمارستان برسانید.هنگام مصرف این قرص چه کارهایی را نباید انجام داد؟
اگر برای تسکین دردهای آرتروز، تب یا تورم، پزشکتان قصد تجویز داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) داشت، او را در مورد مصرف قرص سیتالوپرام آگاه کنید. از این داروها می‌توان به آسپرین، ایبوپروفن (آدویل، مورتین)، ناپروکسین (آلیو)، سلکوکسیب (سلبرکس)، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام و غیره اشاره کرد. مصرف این داروها به همراه قرص سیتالوپرام باعث کبودی یا خونریزی در بدن می‌شود.همچنین مصرف نوشیدنی‌های الکلی، عوارض جانبی قرص سیتالوپرام را افزایش می‌دهد.
سیتالوپرام ممکن است روی قدرت تفکر و واکنش‌هایتان اثر منفی بگذارد. بنابراین اگر قصد رانندگی یا کارهایی را دارید که نیازمند دقت و هوشیاری است، مراقب باشید. 1
عوارض جانبی سیتالوپرام
مصرف سیتالوپرام ممکن است منجر به عوارضی مانند احساس تهوع، خشکی دهان، ازدست دادن اشتها، خستگی، خواب آلودگی، تعرق، اختلال دید و خمیازه شود. اگر هر یک از این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد به سرعت با پزشک خود تماس حاصل کنید..jpg "موارد مصرف و عوارض داروی سیتالوپرام")
درصورتی که پزشک داروی سیتالوپرام را برای شما تجویز کرده است مطمئن باشید فوائد آن بیش از مضراتش بوده است.
همچنین لازم است بدانید اکثر افرادی که داروی سیتالوپرام را مصرف کرده‌اند، عوارض جدی این دارو را تجربه نکرده‌اند.
چنان چه با عوارضی مانند لرزش، کاهش میل جنسی، کاهش توانایی جنسی، کبودی و خونریزی مواجه شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.
همچنین اگر عوارض جدی مانند غش کردن، تپش قلب، مدفوع تیره، استفراغ قهوه‌ای رنگ، تشنج، درد، تورم و قرمزی چشم، گشادی مردمک چشم، اختلال دید مانند دیدن رنگین کمان در شب را تجربه کردید سریعا با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو سطح سروتونین را در بدن افزایش می‌دهد و به ندرت بیماری بسیار جدی به نام سندروم/مسمومیت سروتونین دیده شده است.
همچنین این خطر با استفاده از دیگر داروها که باعث افزایش سطح سروتونین می‌شوند افزایش می‌یابد لذا تمام داروهایی که مصرف می‌کنید را به اطلاع پزشکتان برسانید.
اگر عوارضی مانند تپش قلب، توهم، ناهماهنگی در حرکات، سرگیجه شدید، تهوع، استفراغ و اسهال شدید، لرزش ماهیچه‌ای، تب بی‌دلیل، آشفتگی و بی‌حوصلگی بی‌دلیل را تجربه کردید سریعا با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید.
به ندرت در برخی از مردان مشکل نعوظ دردناک یا طولانی که ۴ ساعت طول بکشد دیده شده است. اگر دچار این عارضه شدید مصرف دارو را قطع کنید و سریعا به پزشک مراجعه کنید چون ممکن است مشکلات جدی دائمی ایجاد شود. لازم است بدانید که واکنش آلرژیک جدی در مورد داروی سیتالوپرام نادر است.
با این وجود اگر واکنش آلرژیک جدی ای مثل علائم پوستی، خارش، تورم (مخصوصا در صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید و اختلال تنفسی را تجربه کردید، سریعا از فوریت های پزشکی کمک بگیرید. با توجه به اینکه لیست عوارض کامل نیست، ممکن است با عارضه ای برخورد کنید که ذکر نشده باشد.
در این موارد با پزشک یا دارو ساز مشورت کنید.
موارد احتیاط مصرف سیتالوپرام
اگر به داروی سیتالوپرام حساسیت دارید یا هر حساسیت دیگری دارید قبل از مصرف این دارو را پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید.داروی سیتالوپرام ممکن است شامل ترکیبات غیر فعالی باشد که موجب بروز حساسیت یا مشکلات دیگر بشود.
قبل از مصرف سیتالوپرام در مورد سوابق پزشکی خود مخصوصاْ سابقه اختلال دوقطبی یا افسردگی شیدایی، سابقه اقدام به خودکشی در خانواده، مشکلات کبدی، تشنج، کمبود سدیم خون، زخم روده، خونریزی معده یا مشکلات خونریزی، سابقه گلوکوم (آب سیاه) در خانواده (نوع بسته زاویه) با پزشک مشورت کنید.
سیتالوپرام ممکن است موجب شرایطی شود که بر روی ریتم قلب تاثیر بگذارد (افزایش QT).
افزایش کیوتی به ندرت باعث تپش قلب و عوارض دیگری مانند گیجی شدید و غش کردن شود که سریعا با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید.
اگر شرایط خاصی دارید یا داروهای دیگری مصرف می‌کنید که خطر افزایش کیوتی را در پی دارند، قبل از مصرف سیالوپرام با پزشک خود مشورت کنید.
همچنین اگر عوارضی مانند برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آرام، حمله قلبی و افزایش کیوتی در آزمایش EKG) دارید و یا سابقه خانوادی مشکلات قلبی مانند افزایش کیوتی در آزمایش EKG و مرگ ناگهانی قلبی دارید با پزشکتان در مورد مصرف سیتالوپرام صحبت کنید.
سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر افزایش کیوتی را بیشتر کند.
این خطر در صورت استفاده از داروهایی مانند دیوترتیک‌ها یا قرص‌های ادارار بالاتر می‌رود همچنین شرایطی مانند تعرق شدید، اسهال یا استفراغ این خطر را افزایش می‌دهند.
داروی سیتالوپرام ممکن است موجب خواب‌آلودگی و تاری دید شما بشود. از رانندگی و فعالیت‌هایی که نیاز به هوشیاری دارند، تا زمانیکه در هوشیاری کامل به سر ببرید اجتناب کنید. ضمنا قبل از هر گونه جراحی همه‌ی داروهایی که مصرف می‌کنید را با پزشک یا دندانپزشک خود در میان بگذارید.
سالمندان ممکن است نسبت به عوارض این دارو مثل خونریزی، افزایش کیوتی، عدم تعادل حساسیت بیشتری نشان بدهند.
همچنین اگر نوعی عدم تعادل (هیپوناترمی) مخصوصا زمانی که قرص آب مصرف می‌کنند را تجربه کنند. عدم تعادل باعث افزایش خطر سقوط می‌شود.
کودکان ممکن است نسبت به عوارض این دارو مخصوصا کاهش اشتها و کاهش وزن حساس تر باشند.
همواره قد و وزن کودکی که سیتالوپرام مصرف می‌کند را تحت نظر داشته باشید.
چنانچه باردار هستید فقط در صورت نیاز ضروری داروی سیتالوپرام را استفاده کنید. زیرا ممکن است برای جنین مضر باشد.
همچنین بچه‌هایی که از مادرانی که تحت درمان سیتالوپرام در سه ماه آخر بارداری بوده‌اند به ندرت نشانه‌هایی از ترک دارو مانند مشکلات تغذیه ای و تنفسی، تشنج، انقباض عضلانی و یا گریه مداوم از خود نشان داده‌اند. اگر متوجه هر کدام از این عوارض در نوزاد شدید بلافاصه به پزشک اطلاع دهید.
از آن جایی که مشکلات روانی و روحی مانند افسردگی، اختلالات وسواس و اختلال استرسی می‌توانند شرایط سختی باشند از قطع دارو اجتناب کنید مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشد. اگر قصد بارداری دارید با پزشک خود در مورد فواید و خطرات استفاده از سیتالوپرام در زمان حاملگی مشورت کنید. 2
.jpg "موارد مصرف و عوارض داروی سیتالوپرام")
تداخلات دارویی سیتالوپرام
مشخصات کلی تداخلات
- سوبسترای CYP2C19- سوبسترای CYP3A4
- مهارکننده CYP2D6 (ضعیف)
- تشدید اثرات ضد پلاکت
- تشدید اثرات تضعیف‌کننده CNS
- تشدید هیپوناترمی
- کاهش آستانه تشنج
- افزایش فاصله QT (شناخته‌شده)
- تشدید اثرات سروتونرژیک
تداخلات رده X (پرهیز)
بروموپرید، داپوکستین، اس سیتالوپرام، فکسینیدازول، لینزولید، متیلن بلو، مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز (ضد افسردگی ها)، پیموزاید، عوامل طولانی کننده QT (با بالاترین خطر)، راساژیلین، سلژلین، اوروکینازکاهش اثرات داروها توسط سیتالوپرام
آیوفلوپان ید 123، فرآورده‌های تیروئیدکاهش اثرات سیتالوپرام توسط داروها
کاربامازپین، القاکننده‌های متوسط و قوی CYP3A4، سیپروهپتادین، دابرافنیب، دفراسیروکس، انزالوتامید، اردافیتینیب، گیلتریتینیب، لوماکافتور و ایواکافتور، میتوتان، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (غیرانتخابی)، ریفامپین، ساریلومب، سیلتوکسیمب، گیاه علف چای، توسیلیزومبافزایش اثرات داروها توسط سیتالوپرام
داروهای با خاصیت ضد پلاکت، داروهای کاهنده قند خون، داروهای ضد انعقاد، داروهای ضد سایکوز، آپیکسابان، آسپیرین، بمیپارین، برکسانولون، سفالوتین، کلاژناز (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دئوکسی کولیک اسید، دسموپرسین، دمپریدون، فرآورده‌های حاوی دوکسپین، دولوکستین، ادوکسابان، انوکساپارین، اس سیتالوپرام، فلوکستین، فلووکسامین، گیلتریتینیب، هالوپریدول، هپارین، هیدروکسی کلروکین، ایبریتومومب تیوکستان، لوفکسیدین، متیلن بلو، مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز (ضدافسردگی‌ها)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (غیرانتخابی)، اوبینوتوزومب، اکسی تریپتان، مهارکننده‌های کیناز طولانی کننده QT (با خطر متوسط)، عوامل متفرقه طولانی کننده QT (با خطر متوسط)، مهارکننده‌های متوسط CYP3A4 طولانی کننده QT (با خطر متوسط)، مهارکننده‌های قوی CYP3A4 طولانی کننده QT (با خطر متوسط)، راساژیلین، ریواروکسابان، سالیسیلات ها، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، سلژلین، تضعیف‌کننده‌های CNS سروتونرژیک غیر اپیوئیدی، مهارکننده‌های باز جذب سروتونین/ نوراپی نفرین، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، داروهای ترومبولیتیک، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای، اوروکیناز، آنتاگونیست های ویتامین کا، وریکونازولافزایش اثرات سیتالوپرام توسط داروها
آکالابروتینیب، الکل (اتیل)، آلموتریپتان، آلوسترون، آمیسولپرید (خوراکی)، آمفتامین‌ها، داروهای ضد تهوع (آنتاگونیست 5HT3)، بروموپرید، بوپروپیون، بوسپیرون، سایمتیدین، سیکلوبنزاپرین، تضعیف‌کننده‌های CNS، سیکلوبنزاپرین، مهارکننده‌های متوسط CYP2C19، داپوکستین، دکس متیل‌فنیدات – متیل‌فنیدات، دکسترومتورفان، التریپتان، مشتقات ارگوت، اس سیتالوپرام، اس امپرازول، امولسیون‌های چرب (بر پایه روغن ماهی)، فنفلورامین، فکسینیدازول، فلوکونازول، فلوکستین، فلووکسامین، گلوکزآمین، گیاهان (با خاصیت ضد انعقاد/ ضد پلاکت)، هیدروکسی کلروکین، ایبروتینیب، اینوترسن، لاسمیدیتان، لیماپروست، لینزولید، لوفکسیدین، لورکاسرین (از بازار دارویی ایالات‌متحده جمع‌آوری‌شده)، متاکسالون، متی‌روسین، مولتی ویتامین/ فلورید (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا، فولات و آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، ای و بدون آهن)، نفازودون، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (موضعی)، اسیدهای چرب امگا-3، امپرازول، اندانسترون، آگونیست های اپیوئیدی، اوزانیمود، پنتامیدین (سیستمیک)، پنتوسان پلی سولفات سدیم، پنتوکسی فیلین، پیموزاید، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، عوامل طولانی کننده QT (با بالاترین خطر)، داروهای ضد سایکوز طولانی کننده فاصله QT (با خطر متوسط)، داروهای آنتی آریتمی کلاس IC طولانی کننده QT (با خطر متوسط)، مهارکننده‌های متوسط CYP3A4 طولانی کننده QT (با خطر متوسط)، آنتی‌بیوتیک‌های کینولونی طولانی کننده QT (با خطر متوسط)، راموسترون، سافینامید، سلومتینیب، داروهای سروتونرژیک (با خطر بالا، متفرقه)، اوپیوئید های سروتونرژیک (با خطر بالا)، آگونیست های گیرنده 5-HT1D سروتونین (تریپتان ها)، گیاه علف چای، گیاه اسپند، تیپراناویر، ترامادول، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای، ویتامین ای (سیستمیک)، وریکونازول، زانوبروتینیب. 3پی نوشت:
1.www.chetor.com
2.www.doctoreto.com
3.www.darooyab.ir
