آلپرازولام

آلپرازولام با نام تجاری زاناکس به عنوان داروی ضد اضطراب برای دوره‌های درمانی کوتاه مدت مصرف می‌شود. مکانسیم اثر این دارو افزایش انتقال دهنده عصبی گابا (GABA) در مغز است که باعث کاهش اضطراب می‌شود.
جمعه، 2 آبان 1399
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: ایوب شهبازی
موارد بیشتر برای شما
آلپرازولام

نحوه‌ ی عملکرد داروی آلپرازولام

عملکرد آلپرازوالام به شکل تقویت یک ماده‌ی شیمیایی طبیعی در بدن به نام گابا (گاما آمیتو نوتریک اسید GABA) است.
 

دوز مصرفی

پیش از شروع مصرف داروی آلپرازولام یا قبل از هربار مصرف مجدد این دارو، حتماً راهنمای مصرف دارویی را که پزشک داروخانه به شما می‌دهد مطالعه کرده و از دستورات درج‌شده در آن پیروی کنید. دوز مصرف داروی آلپرازولام به سن، وضعیت بیماری و پاسخگویی بدن شما به درمان بستگی دارد.

تا زمانی که عملکرد و اثربخشی دارو رضایت‌بخش باشد، ممکن است پزشک شما دوز مصرفی داروی آلپرازولام را به‌تدریج افزایش دهد.

اگر برای مدتی طولانی دوز بالایی از آلپزازولام مصرف شود، احتمال بروز علائم ترک ناگهانی دارو، بالا می‌رود، در نتیجه قطع ناگهانی دوز مصرفی این دارو ممکن است به علائمی نظیر تشنج منجر شود. برای جلوگیری از پدیدار شدن این علائم و نشانه‌ها، پزشک شما دوز مصرفی آلپرازولام را تدریجی افزایش می‌دهد.

هر کدام از علائم ترک ناگهانی را فوراً با پزشکتان در میان بگذارید.

هرچند مصرف داروی آلپرازولام به درمان بیماران زیادی کمک کرده است، اما گاهی منجر به اعتیاد داوریی شده است.

سابقه‌ی هرگونه سوء مصرف مواد (مصرف بیش از حد الکل یا مواد مخدر)، خطر اعتیاد به داروی آلپرازولام را افزایش خواهد داد.

پیروی دقیق از دستورات پزشک، موجب کاهش خطر اعتیاد دارویی می‌شود.

مصرف طولانی‌ مدت از داروی آلپروازولام ممکن است عملکرد و اثربخشی دارو را کاهش دهد؛ در چنین شرایطی حتماً این مسئله را با پزشکتان در میان بگذارید.

آلپرازولام

عوارض زاناکس

این دارو جهت رفع اضطراب و اختلالات پانیک استفاده می‌شود. بنابراین، ایجاد خواب آلودگی و آرامش و تا حدی گیجی از خواص طبیعی دارو است.

این دارو نباید بدون تجویز پزشک مصرف شود.

در ادامه به برخی از عوارض جدی زاناکس اشاره می‌کنیم که در صورت بروز بیمار باید مصرف آن را قطع کند و با پزشک خود تماس بگیرد.

لرزش، تشنج و حالت تهوع

تاری دید یا تغییر در بینایی

خارش شدید پوست

اختلالات حرکتی و عدم تعادل هنگام راه رفتن

تکلم غیر قابل فهم

ناراحتی‌های گوارشی

زرد شدن سفیدی چشم یا زردی پوست

کاهش حافظه و عدم تمرکز

اسهال یا یبوست

خستگی و ضعف غیرعادی

خشکی دهان و افزایش تشنگی

تغییر در توانایی جنسی

تغییرات خلقی و رفتاری
 

موارد احتیاط در مورد آلپرازولام

در صورت وجود هر یک از موارد زیر، پیش از مصرف آلپرازولام باید پزشک را مطلع ساخت.
 

دوران بارداری یا شیردهی
 

حساسیت به دیگر بنزودیازپین ها

حساسیت به هر نوع ماده غذایی، رنگ های خوراکی یا نگهدارنده‌ ها

مصرف داروهای دیگر به خصوص آرامبخش‌ها، ضد افسردگی‌ها و داروهای ضد صرع

سابقه ابتلا به بیماری‌های دیگر مانند گلوکوم، بیماری انسدادی ریوی نظیر آمفیزم، بیماری تنفسی، ضعف عضلانی، آسم و برونشیت، بیش فعالی، بیماری‌های روانی شدید، میانستنی گراویس، مشکلات مربوط به تنفس هنگام خواب، سابقه صرع یا تشنج، بیماری‌های کبدی و کلیوی، اعتیاد به مواد مخدر یا سابقه آن. 2

آلپرازولام
 

تداخل دارویی آلپرازولام

همیشه به پزشک خود بگویید که چه داروهای تجویزی و غیرتجویزی، ویتامین و مکمل‌های غذایی را مصرف می‌کنید، زیرا ممکن است که این داروها با آلپرازولام تداخل داشته باشند.

اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف می‌کنید، پیش از مصرف آلپرازولام به پزشک یا دکتر داروساز اطلاع دهید، زیرا ممکن است که این داروها با آلپرازولام تداخل پیدا کنند و مشکلاتی را ایجاد کنند:
 

داروهای ضدقارچیِ اسپورانوکس یا نیزورال؛
 

سایر داروهای ضدقارچی مانند دیفلوکان (Diflucan یا فلوکونازول، flucanozole)، Oravig، نوکسافیل (Noxafil) و وی‌فِند (Vfend)؛

سایر بنزودیازپین‌ها مانند لیبریوم، لیبراکس (Librax)، کلونوپین (Klonopin)، Tranxene، والیوم (Valium)، ProSom، دلمین (Dalmane)، آتیوان، Versed، سِراکس، رستوریل (Restoril) و Halcion؛

باربیتورات‌ها (Barbiturates) مانند امیتال (Amytal)، فیوریست (Fioricet)، فیورینال (Fiorinal)، بوتیسول (Butisol)، سکونال (Seconal)، نمبوتال (Nembutal)، لومینال (Luminal) یا Solfoton؛

داروهای ضدروان‌پریشی (Antipsychotics) مانند ابیلیفای (Abilify)، سافریس (Saphris)، تورازین (Thorazine)، کلوزاریل (Clozaril)، پرولیکسین (Prolixin)، هالدول (Haldol)، فاناپ (Fanapt)، آداسوو (Adasuve)، Loxitane، لاتودا (Latuda) و سایر موارد؛

داروهای خواب مانند لونستا (Lunesta)، یونیزوم (Unisom)، روزرم (Rozerem)، Sonata و Ambien، Ambien CR، Edluar یا زولپیمیست (Zolpimist)؛
داروهای مخدر مانند استادول (Stadol)، کدئین (codeine)، لورتاب (Lortab)، ویکوودین (Vicodin)، Levo-Dromoran، دمرول (Demerol)، دولوفین (Dolophine)، متادوز (Methadose)، کادیان (Kadian)، ام‌اس کانتین (MS Contin)، اورامورف (Oramorph)، نارکان (Narcan)، اکسی کانتین (OxyContin)، داروون (Darvon) و دارووست (Darvocet)؛

داروهای ضدافسردگی مانند الاویل (Elavil)، Etrafon، Asendin، سلکسا (Celexa)، Anafranil، نورپرامین (Norpramin)، Sinequan، Lexapro، Prozac، زولوفت (Zoloft) و سایر موارد؛

داروهای ضدتشنج مانند کرباترول (Carbatrol)، تِگرِتول (Tegretol)، Depakote یا Depakote ER، دِپاکین (Depakene)، فلباتول (Felbatol)، Trileptal، دیلانتین (Dilantin) و مایسولین (Mysoline یا میزولین)؛

داروهای ضدحساسیت خواب‌آور مانند کلر تریتونن (Chlor-Trimeton)، بنادریل (Benadryl) یا آتارکس (Atarax)؛

داروهای بی‌حس‌کننده (Anesthetics)؛

آنتی‌هیستامین‌ ها؛

کوردارون (Cordarone) یا پاسرون (Pacerone) (آمیودارون، amiodarone)؛

آنتی‌بیوتیک‌ها مانند بیاکسین (Biaxin)، اریترومایسین (erythromycin)، مایکووبوتین (Mycobutin)، ریفامپین (rifampin)، پریفتین (Priftin) و کِتِک (Ketek)؛

قرص‌های ضدبارداری؛

تاگامِت (Tagamet)؛

جنگراف (Gengraf)، نئورال (Neoral) یا سندیمون (Sandimmune) (سیکلوسپورین ،cyclosporine)؛

کورتواستات (Cortastat)، دکسازون (Dexasone)، سلورکس (Solurex) یا DexPak (دگزامتازون)؛

کاردیزِم (Cardizem)، دیلاکور (Dilacor) یا تیازاک (Tiazac) (دیلتیازم، diltiazem)؛

ارگوتامین‌ها (Ergotamines) مانند کافاتین (Cafatine)، کافرگوت (Cafergot) و Wigraine؛

داروهای HIV و ایدز مانند Reyataz، رسکریپتور (Rescriptor)، Sustiva، Atripla، اینتلنس (Intelence)، Crixivan، Viracept، Viramune، Invirase، Norvir و Kaletra؛

گلی‌وِک (Gleevec)؛

ایزونیازید (Isoniazid)؛

کاردین (Cardene)؛

Adalat یا پروکاردیا (Procardia) (نیفدایپین، nifedipine)؛

Quin-G؛

Theo-24 یا Uniphyl (تئوفیلین، theophylline)؛

گل راعی ( John’s wort).

برخی از داروهایی که موجب کاهش اسید معده می‌شوند نیز می‌توانند سرعت جذب نیراوام (Niravam، قرص‌ های تجزیه‌ شوندهٔ خواراکیِ آلپرازولام) در بدن را کاهش دهند.

اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف می‌کنید، پیش از مصرف نیراوام به پزشک خود اطلاع دهید:

داروهای آنتاگونیست گیرندهٔ H2 مانند تاگامت (Tagamet)، زانتاک (Zantac)، پپسید (Pepcid) یا آکسید (Axid)؛

مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs) مانند دگزیلانت (Dexilant)، نکسیوم (Nexium)، Prevacid، پریلوسک (Prilosec)، Zegerid، پروتونیکس (Protonix) یا اسیفکس (Aciphex).


مصرف بیش از حد آلپرازولام

اگر فکر می‌کنید که شما یا شخص دیگری، بیش از حد لازم آلپرازولام مصرف کرده است، با مرکز ملی اطلاع‌ رسانی داروها و سموم (با شمارهٔ ۱۴۹۰) یا مرکز اورژانس (با شمارهٔ ۱۱۵) تماس بگیرید. مصرف بیش از حد آلپرازولام می‌تواند مرگ‌بار باشد.

علائم اوردوز آلپرازولام شامل خواب‌آلودگی شدید، گیجی و سردرگمی، اختلال در هماهنگی بدن، ضعیف شدن و کاهش واکنش‌ها، ضعف و غش کردن یا رفتن به حالت کُما است.
 

فراموش کردن دوز آلپرازولام

به‌محض اینکه متوجه شدید، دوز داروی تجویزشده را فراموش کرده‌اید، آن را مصرف کنید. ولی اگر باید در روز چند بار آلپرازولام مصرف کنید و یک نوبت مصرف داروی خود را فراموش کرده‌اید و تقریبا زمان دوز بعدی رسیده است، دوز فراموش‌شده را حذف کنید و برنامهٔ مصرف داروی خود را ادامه دهید. هرگز برای جبران دوز فراموش‌شده، یک دوز اضافه مصرف نکنید. 3

پی نوشت:
1.www.doctoreto.com
2.www.honarehzendegi.com
3.www.chetor.com


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط