ناپروکسن چیست و چه کاربردی دارد؟

ناپروکسن برای از بین بردن دردهای خفیف تا متوسط ناشی از شرایط مختلف به کار می‌رود. همچنین این دارو برای کاهش درد، تورم و سفتی مفاصل ناشی از آرتروز استفاده می‌شود. این دارو جزو دسته داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) قرار می‌گیرد. اگر از این دارو برای درمان وضعیتی مانند آرتروز استفاده می‌کنید در مورد داروهای مسکن و راه‌های درمانی کاهش درد با پزشک مشورت نمایید.

نحوه عملکرد داروی ناپروکسن

عملکرد داروی ناپروکسن به شکل جلوگیری از ترشح برخی مواد طبیعی بدن است که موجب التهاب می‌شود. ناپروکسن به آرامی جذب می‌شود و نباید در شرایطی مانند حمله نقرس که نیاز تسکین فوری دارند مورد استفاده قرار بگیرد.

نحوه مصرف ناپروکسن و دوز مصرفی

قبل از مصرف داروی ناپروکسن برگه اطلاعات و راهنمای آن را به دقت مطالعه کنید و اگر سوالی داشتید با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت نمایید.

این دارو را می‌توان همراه با غذا و یا بدون غذا و با توجه به دستور پزشک معمولا دو بار در روز مصرف کرد.

قرص را کامل قورت دهید و آن را نشکنید یا نجویید زیرا ممکن است دارو سریع آزاد شود و خطر بروز عوارض جانبی آن افزایش می‌یابد.

برای کاهش عوارض جانبی این دارو ممکن است پزشکتان درمان را از دوزهای کم این دارو شروع کند و بعد آن را افزایش دهد. مطابق تجویز دکتر عمل کنید. دوز مصرفی خود را افزایش ندهید و مدت زمان بیشتری نسبت به تجویز پزشک این دارو را استفاده نکنید. قطع مصرف یک‌باره این دارو ممکن عوارض جانبی مانند توهم و تشنج را به همراه داشته باشد. برای جلوگیری از این عوارض ممکن است قطع دارو به صورت تدریجی و با کاهش دوز مصرفی در طول یک دوره انجام گیرد.

دوز مصرفی

دوز مصرف داروی ناپروکسن به وضعیت بیماری و پاسخگویی بدن شما به درمان بستگی دارد.

برای کاهش خطر خونریزی معده و بروز دیگر عوارض جانبی، مصرف این دارو را از کمترین دوز مؤثر شروع کنید.

دوز مصرفی خود را افزایش ندهید و بیشتر از مقدار معین تجویز شده آن را مصرف نکنید.

برای وضعیت‌های مزمنی مانند آرتروز این دارو را تا زمانی که پزشک تجویز کرده مصرف نمایید.

برای شرایط خاصی مانند آرتروز ممکن است این دارو تا ۲ هفته تاثیرات خود را نشان ندهد. برای استفاده حداکثری از مزایای دارو آن را به صورت منظم مصرف کنید. اگر بهبودی در شرایطتان حس نکردید یا بدتر شدید با پزشک تماس بگیرید. 1

عوارض جانبی قرص ناپروکسن

تجویز قرص های خوراکی ناپروکسن ممکن است باعث خواب آلودگی شود. بر همین اساس بهتر است تا زمانی که از تاثیر این دارو بر سیستم بدن خود مطمئن نشده اید، بعد از خوردن دارو از رانندگی و کارهایی که نیاز به هوشیاری زیاد دارد، خودداری کنید. علاوه بر آن، مصرف این دارو می تواند منجر به بروز عوارض جانبی شایع تری شود، از جمله:

اسهال

دل درد

یبوست

سرگیجه

گاز و یا نفخ

سوزش سردل

تهوع و استفراغ

عوارض جانبی خفیف ممکن است طی چند روز یا چند هفته از بین بروند. در صورت شدیدتر یا از بین نرفتن آنها با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. در صورت بروز هر یک از علائم زیر مصرف دارو خود را قطع کرده و با پزشک تماس بگیرید:

تورم یا افزایش سریع وزن

تنگی نفس (حتی با اعمال خفیف)

اولین علامت بثورات پوستی، هر چقدر هم خفیف باشد.

علائم خونریزی معده – مدفوع خونی یا قیر مانند، سرفه خون یا استفراغ خونی

مشکلات کلیوی مانند ادرار کم یا بدون ادرار، ادرار دردناک یا دشوار، تورم پا یا مچ پا، احساس خستگی یا تنگی نفس.

کمبود گلبول های قرمز خون (کم خونی) و رنگ پریدگی پوست، احساس سبکی سر یا تنگی نفس، ضربان قلب سریع، مشکل تمرکز.

مشکلات کبدی مانند حالت تهوع، درد بالای معده، خارش، احساس خستگی، علائم شبیه آنفولانزا، کاهش اشتها، ادرار تیره، مدفوع به رنگ خاک رس، زردی (زردی پوست یا چشم)

واکنش شدید پوستی مانند تب، گلودرد، تورم در صورت یا زبان، سوزش در چشم، درد پوستی و به دنبال آن راش پوستی قرمز یا بنفش که گسترش می یابد (به خصوص در صورت یا بالاتنه) و باعث تاول و پوست می شود. 2

تداخلات دارویی ناپروکسن

حتی اگر ناپروکسن را بدون نسخه تهیه می‌کنید نیز حتما باید تمام داروهای مصرفی خود را به داروساز یا پزشک اطلاع دهید تا از تداخل‌های دارویی با ناپروکسن (که از نظرِ بالینی مهم هستند) آگاه شوید. تاکنون بیش از ۴۰۰ دارو که با ناپروکسن تداخل دارد، شناسایی شده است. ناپروکسن تداخل‌های غذایی و الکلی فراوانی نیز دارد که باید از آنها نیز آگاه باشید و درمورد آنها با داروساز خود صحبت کنید. به بیماری‌هایی (مانند فشارخون بالا) نیز که مصرف ناپروکسن می‌تواند روی آنها تأثیر بگذارد، توجه داشته باشید. به‌طور کلی باید تمام موارد تداخل‌های دارویی ناپروکسن با داروهای تجویزی، بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی مصرفی خود را مدنظر داشته باشید.

اگر از داروهای ضدافسردگی مانند سیتالوپرام (citalopram)، اس‌سیتالوپرام (escitalopram)، فلوکستین (fluoxetine (Prozac)، فلووکسامین (fluvoxamine)، پاروکستین (paroxetine)، سرترالین (sertraline) (Zoloft)، ترازودون (trazodone) یا ویلازودون (vilazodone) استفاده می‌کنید، پیش از مصرف ناپروکسن به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف هم‌زمان هر یک از این داروها با داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی می‌تواند موجب شود که به‌راحتی دچار کبودی یا خون‌ریزی شوید.

اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف می‌کنید، از پزشک یا داروساز بپرسید که آیا مصرف ناپروکسن برای شما خطری را ایجاد نمی‌کند.

کلستیرامین (cholestyramine)؛

سیکلوسپورین (cyclosporine)؛

دیگوکسین (digoxin)؛

لیتیوم (lithium)؛

متوترکسات (methotrexate)؛

پمترکسد (pemetrexed)؛

فنی‌توئین (phenytoin) یا سایر داروهای ضدتشنج؛

پروبنیسید (probenecid)؛

وارفارین (warfarin) (یا کومادین (Coumadin) یا Jantoven) یا داروهای مشابه رقیق‌کنندهٔ خون؛

داروهای ادرارآور (دیورتیک، diuretic) یا قرص ضدعفونی و تصفیه‌کنندهٔ آب (water pill)؛

داروهای قلب یا داروهای فشارخون؛

انسولین یا داروهای خوراکی دیابت.

البته این فهرست کامل نیست و ممکن است داروهای دیگری شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی نیز با ناپروکسن تداخل پیدا کنند. تمام تداخلات دارویی ممکن در اینجا فهرست نشده است. 3

پی نوشت:
1.www.doctoreto.com
2.www.pezeshket.com
3.www.chetor.com